می خواهم سلاح بردارم و میان پیشمرگه ها بروم

اوستا کرد(۲۴ ماه ژوئیه ۲۰۱۴) – برادر رهبر پ ک ک عبدالله اوجالان و یکی از سران این حزب عثمان اوجالان که در پ ک ک به عنوان هه وال فرهاد مشهور بود در اربیل و در منزلش با سایت اوستا مصاحبه ای انجام داد.

عثمان اوجالان در سخنان خود به اوضاع سیاسی شمال‏،جنوب و غرب کردستان پرداخت و اشاره کرد که اکنون برای کردها فرصتی تاریخی پیدا شده تا دولت خود را تاسیس کنند. اوجالان گفت اکنون بار سنگین روی دوش مسعود بارازنی قرار دارد و ایجاد دولت کردی مسئولیت وی است.

بایستی گفت که اوجالان و بارزانی سابقه خصومت و درگیری های بسیاری دارند. رهبر پ ک ک هنگامی که در سوریه بود همیشه با لحنی مسخره از بارزانی یاد می کرد و او را فردی عشیره ای می نامید این در حالی است. این اختلافات آنقدر شدید شد که در دهه نود میلادی بارزانی و طالبانی همراه ارتش ترکیه عملیات مشترکی علیه پ ک ک انجام دادند و افراد زیادی از طرفین کشته شدند. اختلافات بارزانی و اوجالان به این نیز محدود نیست آنها بر سر رهبری کردها شدیدا در رقابت هستند. رسانه های پ ک ک از عنوان ”رهبر ملت کرد“ برای اوجالان استفاده می کنند در حالی که بارزانی نیز به واسطه سنت بازمانده از پدرش این عنوان را به خود متعلق می داند. این یکی از عوامل عدم موافقت بارزانی با برگزاری کنگره ملی کرد شد که اوجالان شدیدا مشتاق آن بود.

وی گفت اکنون زمان آن رسیده تا غرب  و جنوب کردستان متحد شوند مرز را بین خود حذف کنند جنوب کردستان و منطقه جزیره در غرب را به هم وصل کنند و دولت کردی را تاسیس کنند.

رئیس سابق پ ک ک و از افراد با نفوذ آن بایستی جنوب و غرب مرز را حذف کنند و پیشمرگه ها را در آن مستقر نمایند تا نگذارند کسی مانع ایجاد کند. زمان ایجاد دولت کردی است و این انتظار از مسعود بارزانی وجود دارد. ما نیز با تمام توان از وی حمایت خواهیم کرد.

بین بارزانی و اوجالان تفاوت های بنیادین وجود دارد. بارزانی فردی واقع بین است و از این روست که هرگز به حذف مرزهای کنونی سیاسی معتقد نبوده و یا حداقل بر زبان نیاورده است در حالی که قدرت نظامی او به مرتب بیشتر از پ ک ک است اما اوجالان به گفته بسیاری از کارشناسان واقع بین نیست و چون به هدفش نمی رسد لذا هر روز تغییر عنوان و مسیر می دهد. یعنی روی خواهان استقلال است روزی مخالف آن. روزی خواهان تجزیه ترکیه است روزی خواهان حفظ آن. تاکنون پ ک ک و زیرشاخه هایش رکورد تغییر نام را شکسته اند.این دوگانگی سب شده تا بسیاری از اعضای پ ک ک نیز سردرگم شوند.

البته بایستی یک واقعیت را نیز بیان کرد و آن عدم یکپارچگی مواضع در پ ک ک است. اکنون در پ ک ک دوجناح وجود دارند یکی چپگرا به رهبری جمیل باییک و دیگری ملی گرا به رهبری مراد کاراییلان. فعلا قدرت در دست جناح چپگراست.از طرف دیگر بارازنی موضع مشخصی دارد و حزبش تحت هر شرایطی دنباله روی اوست و این به تحکیم مواضع وی کمک می کند.

تغییر سریع رویکرد پ ک ک سبب شده تا مخالفان داخلی آن را به فرصت طلبی متهم کنند و معتقدند که این حزب توان استراتژیک و تئوریک واقع بینانه ندارد و بیشتر براساس انتزاعیات حرکت می کند. آنها همچنین می گویند چون پ ک ک در عالم واقعیت نمی تواند به شعارهای اعلامی خود دست یابد لذا به تغییر رویکرد دست می زند تا فکر را از این شکست ها منحرف نماید. این نارضایتی ها در پ ک ک آنقدر شدید شده که حتی برادر اوجالان یعنی عثمان نیز عدم توجه برادرش به مادر را مصداقی از از خیالی بودن شعارهای پ ک ک و غیروقاع بینانه بودن این حزب بداند و گروه دیگری از مخالفان همانند نظام الدین تاش(هه وال بوتان) –عضو سابق شورای رهبری پ ک ک- این را مصداق بارز فرقه می دانند و پ ک ک را یک فرقه تابع اوجالان توصیف می کند نه یک حزب کردی که دغدغه مطالبات مردم کرد را داشته باشد.

این گروه از مخالفان پ ک ک که از آن جدا شدند و همانند بقیه در اعدام های انقلابی جان خود را از دست ندادند این رفتار پ ک ک را نتیجه عدم توجه به اصول انسانی و اخلاقی می دانند یعنی تا جایی که رهبر حزب حتی یکبار نیز جویای حال مادرش نمی شود.

مادرم هر دو پایش را از دست داد پ ک ک حتی یک بار هم حالش را نپرسید و درمانش نکرد

عثمان اوجالان گفت : مادرم بیماری دیابت داشت و هر دو پایش را از دست داد. پ ک ک حتی یک بار هم حالش را نپرسید و نگفت او را برای درمان جایی ببریم. مادرم وفات کرد اما سروک آپو نگفت به مادرم برسید ببرید پیش دکتر و معالجه اش کنید.خواهرم حوا نیز فاطمه هم همین طور همان بیماری را دارند پ ک ک به آنها توجه نمی کند.من گاهی در حد توانم به آنها کمک می کنم.اگر سروک این همه دم از حمایت از حقوق زنان می کند باید اول از مادرش حمایت می کرد و باید از خواهرانش حمایت کند.

عثمان اوجالان اعلام کرد در این مرحله حساس می خواهد اسلحه بردارد و به میان پیشمرگه ها برود و از آنها حمایت کند.

اوجالان گفت پ ک ک در آینده خطری بزرگ علیه کردها خواهد بود و افرادی مانند جمیل باییک این خطر را بزرگ می کنند و نمی خواهند بین کردها دوستی ایجاد گردد و با هم متحد شوند.سروک اپو می خواهد این خطر را تضعیف کند اما افرادی مانند جمیل باییک نمی گذارند.

عثمان اوجالان اعلام کرد من پ.ی.د. را تاسیس کردم چون رابطه پ ک ک و سوریه در آن زمان خوب بود به همین خاطر کلمه کرد را در عنوان آن نیاوردم. اگر پ ک ک برای کردها خطر است پ .ی.د. دو برابر خطرناکتر است.

http://www.avestakurd.net/nceyn-rojane/dixwazin-sleh-rakim-dakevim-nava-psmergan-h6040.html

منبع:

می خواهم سلاح بردارم و میان پیشمرگه ها بروم