تکرار و توجیهی برای آن
شروع فصل سرما برای پژاک، آغاز گر بحرانی نو در فرقه می باشد. فصلهای گرم سال بهترین زمانی است که فرقه بتواند اهداف خود را پیشبرده و گام های مثبتی را در راستای برنامه های خود بر دارد. اکنون پژاک مدت ۳ سال است هیچ گونه تحرکات نظامی و سیاسی نداشته و کاملاً ایزوله شده است. شکست سنکین از سپاه پاسداران در سال ۱۳۹۰ و هویدا شدن ماهیت فرقه‌یی آن از مهمترین عواملی است که فرقه را در مسیر فروپاشی قرار داده است.
شروع فصل سرما در پژاک را می توان سر آغاز جدایی و یا فرار اعضای فریب خورده نیز نامید. هر ساله با شروع فصل سرما بسیاری از جوانان و نوجوانان فریب خورده که به ماهیت پژاک پی برده‌اند و تلاش می‌کنند از زیر سلطه گروهک استعمار گر پژاک فرار کنند، وارد فاز عملی کردن ایده‌ی خود می‌شوند، ولی متاسفانه تعداد اندکی موفق به فرار از دست این جنایت کار می شوند و بسیاری هم با روش‌های گوناگون توسط پژاک حذف می‌شوند.
اکنون ترس و وحشت مضاعفی وجود سران فرقه را گرفته است. چرا که پژاک همانند سال های گذشته نتواست عضوء جدیدی را در فرقه جذب نماید و هم چنین بیشتر اعضای خود را در ترکیه و سوریه از دست داده و این اواخر قصد کوچ کردن به کوبانی را دارد. لذا تعداد اندکی از اعضای آن باقی مانده که آنها نیز با توجه به وجود مشکلات بیش از حد در فصلهای سرد سال ساز مخالفت سر داده و ابراز نارضایتی می کنند.
یقیناً اعضای پژاک به این نتیجه دست یافتند که سرانجام همه ی آنان کشته شدن در کوه‌ها و دره می باشد اما با این تفاوت که یا با اصابت گلوله در جنگ کشته شوند و یا در اثر سرما و نبودن امکانات بهداشتی و درمانی کشته شوند.
