همزمان با تشدید اختلافات بر سر مسئله منصب ریاست و قانون اساسی اقلیم کردستان، توافقنامه استراتژیک میان حزب دمکرات کردستان(پارتی) و اتحادیه میهنی کردستان(یکیتی) و دلایل انعقاد این توافق و نتایج آن، به محل منازعه میان دو حزب تبدیل شده است.
فرحان جوهر نماینده پارتی در پارلمان کردستان عراق با انتشار مطلبی در صفحه شخصی خود در شبکه اجتماعی فیس بوک، قدرت و اعتبار کنونی حزب اتحادیه میهنی (یکیتی ) را مرهون توافقنامه استراتژیک میان این حزب و پارتی دانسته و اعلام کرد که اگر توافقنامه استراتژیک منعقد نمی شد، پس از جدا شدن جنبش تغییر از یکیتی، این حزب هرگز در سطح کنونی خود نبوده و تبدیل به یکی از احزاب کوچک و درجه چندم اقلیم می شد.
اشاره فرحان جوهر به توافقنامه‌ای است که میان پارتی و یکیتی در ۲۷ ژوئیه ۲۰۰۷ بسته شده و طرفین ضمن متوقف ساختن منازعات و اختلافات، توافق کردند که تمامی پست‌ها و مناصب حکومتی اقلیم به طور مساوی و ۵۰- ۵۰ میان این دو حزب تقسیم شود و در انتخابات مجلس عراق و پارلمان کردستان با یک لیست مشارکت کنند.
دلیر ماوتی نماینده یکیتی در پارلمان کردستان در گفتگو با پایگاه خبری SNN به این اظهار نظر نماینده پارتی، واکنش نشان داده و گفت: توافقنامه استراتژیک برای یکیتی به معنای جایگزینی در مقابل جنگ داخلی بود و یکیتی برای جلوگیری از تکرار واقعه ۳۱ اوت ۱۹۹۶ با پارتی وارد توافق شد.
وی برخلاف فرحان جوهر معتقد است که بیشترین زیان در این توافقنامه متوجه یکیتی شده و بالعکس نیز پارتی بیشترین سود و بهره را از توافقنامه ستراتژیک برده است.
واقعه ۳۱ اوت ۱۹۹۶ زمانی روی داد که پارتی که در آن زمان با یکیتی وارد جنگ داخلی شده بود، به منظور بیرون راندن یکیتی از شهر اربیل مرکز اقلیم، اقدام به توافق با رژیم بعث عراق کرده و با کمک ارتش عراق به اربیل حمله کرده و این شهر را از کنترل یکیتی خارج کرد.
ماوتی در ادامه افزود: مصالح و منافع کردها نزد یکیتی در اولویت قرار داشته و این حزب حاضر است در راه پیش برد اهداف عالیه کردها و برقراری صلح در اقلیم، خود را قربانی کند، به همین دلیل آمادگی خود را برای توافق با هر حزب و جریانی که لازم باشد اعلام کرد.
پس از انتخابات دوره چهارم پارلمان کردستان که طی آن این دو حزب به طور جداگانه مشارکت کردند، پارتی بیشترین آرا و ۳۸کرسی پارلمان کردستان را به دست آورد و یکیتی دچار ریزش شدید آرا شد و تنها ۱۸ کرسی را کسب کرد و از رقیب سنتی پارتی تبدیل به حزب سوم اقلیم بعد از جنبش تغییر گردید. پس از این تغییرات، سیستم تقسیم ۵۰- ۵۰ مناصب و پست های حکومتی میان پارتی و یکیتی بر اساس توافقنامه استراتژیک عملا از بین رفته و با ورود گوران به حکومت و سهم خواهی از مناصب حکومتی و قدرت اقلیم، تقسیم بیشتر مناصب بر اساس کسب تعداد کرسی های پارلمان صورت گرفته و در حال حاضر، برخی مقامات پارتی و یکیتی از لغو این توافقنامه سخن می گویند.
