بیش از چهار سال پیش بحران سوریه با حمایت‌های گسترده کشورهایی نظیر عربستان، ترکیه، قطر و امارات آغاز شد؛ بحرانی که هم اکنون نیز ادامه دارد و بسیاری از کشورهای حوزه خلیج فارس و همچنین کشورهای غربی برای ادامه آن تمام توان خود را به کار بسته‌اند. در این میان آنچه که به چشم می خورد کاهش حمایت‌های دو عامل اصلی بروز بحران سوریه یعنی عربستان و ترکیه و تداوم آن است؛ کشورهایی که از هیچ حمایتی اعم از مالی، تسلیحاتی و لجستیکی از داعش دریغ نکردند. دولت آنکارا از یک سو با باز نگاه داشتن مرزهای خود به روی اعضای داعش و از سوی دیگر از طریق ارسال تسلیحات برای آنها در سوریه تمام تلاش خود را برای سرنگونی دولت بشار اسد انجام داد. عربستان سعودی نیز که همواره محور مقاومت را در تضاد کامل با منافع و مصالح خود در منطقه دیده و می بیند، از فرصت به دست آمده در سوریه استفاده کرده و کمک‌های مالی فراوانی را به تروریست‌های مستقر در این کشور ارائه کرد.
اما اکنون، نگاهی گذرا به آخرین تحولات سوریه نشان می دهد که دیگر خبری از حمایت‌های گسترده و همه‌جانبه ترکیه و عربستان از داعش در سوریه نیست؛ نه حمایت‌های لجستیکی آنکارا به چشم می آید و نه دلارهای نفتی عربستان سعودی که گاه و بی گاه برای داعش در سوریه فرستاده می شد. البته این به معنای توقف کامل حمایت‌های محور عربستان، ترکیه و قطر از گروه داعش در سوریه نیست و بسیار ساده انگارانه به نظر می رسد که کسی گمان کند این حمایت‌ها به طور کامل قطع شده‌اند. چراکه از یک سو منافع بلند مدت آنکارا و ریاض در منطقه به سقوط دولت بشار اسد بستگی دارد و از سوی دیگر هزینه‌هایی که آنها طی این چند سال برای تحقق این امر متحمل شده‌اند، آنان را بیش از پیش به ادامه راهی که انتخاب کردند، مصمم می کند.
پس از تحولات شهر کُردنشین عین العرب سوریه (کوبانی)، زنگ خطر زمانی برای دولت ترکیه به صدا در آمد که نیروهای کُرد شهر استراتژیک تل ابیض را از کنترل داعش خارج کرده و بر آن مسلط شدند. همین مسأله موجبات نگرانی دولت آنکارا از قدرت یافتن کُردها در مرزهای مشترک سوریه و ترکیه را فراهم آورد. «رجب طیب اردوغان» رئیس جمهور ترکیه ضمن ابراز نگرانی از حوادث شهر استراتژیک تل أبیض تصریح کرد: جامعه جهانی باید نگرانی‌ها و حساسیت های دولت آنکارا در قبال تحولات تل أبیض را درک کند.
نگرانی و هراس دولت آنکارا از قدرت یافتن کردها در مرزهای مشترک سوریه و ترکیه موجب شد که این دولت تا حدود زیادی از حمایت‌های داعش در سوریه دست کشیده و تلاش خود را بر روی سرکوب کردها در مرزهای سوریه و عراق متمرکز کند. به عبارت دیگر، دولت آنکارا بیش از آنکه از بقای دولت بشار اسد احساس خطر کند، قدرت یافتن کردها و تشکیل اقلیم مستقل توسط آنها را خطری بزرگ برای خود تلقی می کند. بدین ترتیب طبیعی به نظر می‌رسد که سیاست‌های اردوغان که همواره طی این چهار سال بر پایه حمایت از داعش برای سرکوب بشار اسد استوار بود اخیرا بر مبنای سرکوب کردها پایه ریزی شده باشد. درست به همین دلیل دولت ترکیه تا حدود زیادی از حمایت‌های لجستیکی خود از تکفیریهای سوریه فاصله گرفته و مشغول سر و سامان دادن به وضعیت کُردها با تکیه بر «سیاست‌های اردوغانی» است.
انفجار اخیر در شهر کردنشین «سوروج» واقع در مرزهای مشترک سوریه و ترکیه می تواند نمونه‌ای از تلاش ترکیه برای سرکوب کردها و فاصله گرفتن آن از ادامه حمایت‌های خود از داعش در سوریه باشد. در جریان این انفجار بیش از ۳۰ نفر کشته و ۱۰۰ تَن دیگر به شدت مجروح شدند. دولت ترکیه داعش را عامل این حمله معرفی کرده و به بهانه مبارزه با آن در تجاوزی آشکار مناطقی در سوریه را بمباران کرد. تحولات اخیر ترکیه پس از این انفجار نشان داد که کُردها معتقدند با وجود اینکه داعش مسئولیت این انفجار را بر عهده گرفته، اما بعید به نظر نمی رسد که دستگاه های اطلاعاتی ترکیه، خود عامل وقوع این اقدام تروریستی بوده باشند. آنها بر این باورند که ترکیه با برنامه ریزی برای وقوع این انفجار دو هدف اصلی را دنبال کرده است؛
