کوردپاریز: این مطلب در روزنامه حریت به تاریخ دوشنبه ۱۲ مردادماه برابر با ۳ آگوست چاپ و منتشر شده است.

دمیرتاش عزیز

روزی در اظهارتت گفتی صلح شجاعت می خواهد. واقعاً هم می خواهد. صلح واقعاً نیازمند شجاعت است.

زود باش دمیرتاش، نخستین کسی باش که نخستین گام متهورانه را بر می دارد. رو به سوی کوهستان کن و شروع کن به فریاد زدن. به آنها (سران پ‌ک‌ک) بگو:

انگشت‌هایتان را از روی ماشه بردارید. این قتل‌های خیانت کارانه را تمام کنید. در خونی که خودتان می ریزید غرق خواهید شد. شما با خون ریختن نمی توانید از حق من دفاع کنید. من مسأله را از راه دیپلماسی حل خواهم کرد؛ آن را به من بسپارید. با هر کشتاری که مرتکب می شوید یک گام از انسانیت دورتر می شوید. اگر یک قطرۀ دیگر خون بریزید خواهید دید که ما نیز در مقابلتان می ایستیم. ما نمی‌خواهیم شما پلیس‌ها و سربازان را بکشید. ما نمی‌خواهیم شما گلوله‌هایتان را به سرها شلیک کنید. ما نمی‌خواهیم شما خون بریزید.

از آنها بپرس که آیا تنها چیزی که شما می دانید کشتن است؟ چقدر به کشتن علاقه دارید؟. به نظر خودتان چکار دارید می کنید؟

یک فریاد بسیار بلند و بسیار رسا سر بده، بدون اینکه جایی برای چون و چرا بگذاری. آشکارا سخن بگو. مشت‌هایت را گره کن و به خودت جرأت بده و پل های پشت سرت را خراب کن. جز در صورتی که در مقابل کوهستان نیز موضعی مشابه موضع مصممانه ات در برابر حکومت، در برابر داود اوغلو و در برابر اردوغان اتخاذ نکنی، از درخشش و فروغت کاسته خواهد شد، تعداد آنهایی که به سخنانت گوش می‌دهند کاهش خواهد یافت، آن مشعل امیدی که بر افروختی به خاموشی خواهد گرایید و اعتبار و اعتمادت از دست خواهد رفت. نترس. خجالت نکش. محکم باش. همچنان که خودت گفته‌یی، صلح نیازمند شجاعت است.

اگر واقعاً رئیس جمهور رجب طیب اردوغان طالب جنگ است، و اگر نقشۀ وی این است که با این روش آرای حزب عدالت و توسعه را افزایش دهد، پس حزب غیر قانونی کارگران کردستان (PKK) با حملاتی که انجام می دهد، با قتل‌هایی که مرتکب می شود، در واقع دارد به اردوغان کمک می کند نقشه اش را بی عیب و نقص عملی کند.

منبع: روزنامه حریت ترکی

لینک مطلب:

http://www.hurriyet.com.tr/gundem/29710836.asp