روسیه افسرها و سربازانی از ارتش سرخ را به کار گرفته است، در دهه سوم ماه اوت آنها را به سوریه فرستاد تا نخستین پایگاه نظامی جنگی روسیه در سوریه را راه اندازی کنند. روس ها از زمان اتحاد جماهیر شوروی تلاش بسیاری برای حفظ بندر طرطوس کرده اند، اما بیشتر ترجیح داده اند ناوها و ملوان های روسی در این بندر حضور داشته باشند و بیشتر سلاح و مهماتی که روسیه در اختیار ارتش سوریه قرار می دهد به این جا وارد شود.
به گزارش کوردپاریز، پایگاه جدید در منطقه «حمیمیم» در جبله، نزدیک لاذقیه واقع شده و شامل بخشی از فرودگاه بین الملل باسل الاسد و زمین های گسترده پیرامون آن نیز می شود. تاسیسات زیربنایی فرودگاه و اردوگاهی که خلبانان و نظامیان مختلف روس را در خود جای داده نیز شامل پایگاه جدید است. شاید تعداد آنها در حال حاضر به هزار نظامی برسد اما به احتمال قوی از این رقم هم عبور می کند و به سه هزار نفر خواهد رسید. البته هیچ کس نمی داند تعداد دقیق نیروهای روسی در مناطق مختلف سوریه از جمله در حمص، لاذقیه، درعا و عین السودا چقدر است.
روشن است که تحرکات نظامی روسیه در سوریه در روزهای اخیر شدت گرفته است، تا آن جا که جان کری، وزیر امور خارجه امریکا با سرگئی لاوروف، وزیر امور خارجه روسیه تلفنی تماس گرفت و مراتب نگرانی واشنگتن را از تحرکات جدید روسیه در سوریه اعلام کرد.
سیاستمداران غربی و همچنین اسرائیلی بعید می دانند که مسکو از قبل ایالات متحده را در جریان افزایش فعالیت های نظامی اش در سوریه قرار داده باشد.
در همین رابطه شبکه های اجتماعی روسی تصاویری از نظامیان روسیه در جبهه های جنگ سوریه منتشر کرده اند.
روزنامه الاخبار نیز شنبه گذشته اطلاع یافت که جنگنده های مدرن روسیه پروازهای جنگی ای را بر فراز آسمان شهر ادلب، شهری که تحت کنترل تروریست ها است، انجام داده است.
یک منبع میدانی در این باره می گوید: «معادلات میدانی در مورد سلاح های هوایی تغییر کرده است، ما پیش از این به ۵۰ درصد مطالبات برای حمله به اهداف تروریست ها می توانستیم پاسخگو باشیم اما با تحولات اخیری که پیش آمده توانایی نیروی هوایی سوریه دو برابر شده و می تواند به اهداف بیشتری حمله کند.»
در حال حاضر ارتش روسیه تصاویر ماهواره ای از جبهه های جنگ و مناطقی که شبکه های تروریستی به اشغال خود در آورده اند در اختیار همتای سوری اش قرار می دهد.
ارتش سرخ جنگ را آغاز کرده است، اما این بار در کنار ملت سوریه و در دفاع از آنها در جنگ با تروریسم. اما تحولات استراتژیک اخیر زاییده هفته های اخیر نیست، بلکه به ابتدای بهار امسال باز می گردد، زمانی که بشار اسد، رئیس جمهوری سوریه در دیدار با رسانه های روسی تایید کرد که به زودی پایگاه نظامی روسی جدیدی در سواحل سوریه راه اندازی خواهد شد. بشار اسد همچنین گفت: «ضروری است نوعی از توازن به وجود آید، از زمان فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی این توازن مفقود شده، الآن وقت آن است این توازن احیا شود. ما از گسترش حضور روسیه در دریای مدیترانه به خصوص در سواحل سوریه استقبال می کنیم.»
در همین رابطه گفته می شود ولادیمیر پوتین، رئیس جمهوری روسیه شخصا گزارش های میدانی فعالیت های ارتش سرخ در سوریه را می خواند و پیگیری می کند. او همچنین شخصا موضوع توسعه پایگاه دریایی روسیه در طرطوس را دنبال می کند. قرار است این پایگاه بزرگترین پایگاه نظامی روسیه در خارج از فدراسیون روسیه باشد. اما او به فکر پاسخ مثبت دادن به تقاضای دیگر اسد مبنی بر راه اندازی پایگاه نظامی جدیدی از سوی روسیه در مناطق دیگری از خاک سوریه نیز هست.
بسیاری می گویند که ورود روسیه به میدان جنگ سوریه و آغاز معادله ای جدید در این کشور با استقبال میانه روهای ایران مواجه شده است، اگر چه می گویند تندروها چندان از این دخالت روسیه دل خوشی ندارند. اما از نگاه بشار اسد ایران و روسیه هر دو در یک مسیر قرار دارند و هر دو از آن دفاع می کنند، برای همین تفاوت چندانی میان ورود نیروهای نظامی روسیه و حمایت روسی از خود با حمایت ایران نمی بیند.
روسیه با ورود به جنگ سوریه پیام های متعددی را به طرف های خود می رساند. بارزترین گیرندگان این پیام اسرائیل و ترکیه هستند. روسیه به این ترتیب به آنها هشدار می دهد “حق ندارید در امور داخلی سوریه دخالت کنید.” به نظر می رسد اسرائیل قبل از این که رسما این پیام به آن ارسال شود نجوای پیام را دریافت کرده است. اما ترکیه به خصوص با وجود اردوغان ممکن است کمی لجبازی از خود نشان دهد و در راه معادله جدیدی که روس ها می خواهند پیاده کنند، سنگ اندازی کند. اما ترکیه خوب می داند که چندان هم آزادی عمل ندارد. اسرائیل به ناچار مجبور است با واقعیت کنار بیاید، هر چه باشد بهتر از این است که قضیه جولان اشغالی به روی میز دستور العمل جامعه جهانی بیاید.
از لحاظ سیاسی نیز مسکو این پیام را به همه طرف ها می رساند که راه حل سیاسی در سوریه نزدیک است. اما با دستورالعملی که خود تجویز می کند، زیر نظر مصر و بعد از پایان دادن به جنگ با تروریسم و گروه های مسلح در سوریه. ایران موافقت خود را با ورود مصر به معادله سوریه اعلام کرده است. به این ترتیب ترکیه منزوی می شود و عربستان نیز مجبور می شود میان آشتی در سوریه و یمن (هر دو با هم) یا انزوا و فروپاشی یکی را برگزیند.
