کد خبر : 13765
تاریخ انتشار : دوشنبه 18 آبان 1394 - 12:35

روند «پوتینیزاسیون» اردوغان!!!

روند «پوتینیزاسیون» اردوغان!!!

با پیروزی حزب عدالت و توسعه، حزب رجب طیب اردوغان؛ رئیس جمهور ترکیه؛ روند «پوتینیزاسیون» او نیز آغاز شده است. به گزارش کوردپاریز,«پوتینیزاسیون» به مجموعه اقدامات و تدابیری گفته می شود که اردوغان مانند پوتین در روسیه، برای افزایش قدرت و یکه تاز کردن خود در ترکیه اندیشیده است. شبکه خبری فرانس ۲۴ درگزارشی به

با پیروزی حزب عدالت و توسعه، حزب رجب طیب اردوغان؛ رئیس جمهور ترکیه؛ روند «پوتینیزاسیون» او نیز آغاز شده است.

به گزارش کوردپاریز,«پوتینیزاسیون» به مجموعه اقدامات و تدابیری گفته می شود که اردوغان مانند پوتین در روسیه، برای افزایش قدرت و یکه تاز کردن خود در ترکیه اندیشیده است.

شبکه خبری فرانس ۲۴ درگزارشی به بررسی پیامدهای انتخابات پارلمانی ترکیه پرداخت که در اول نوامبر امسال برگزار شد و در آن حزب عدالت و توسعه ،حزب رجب طیب اردوغان به پیروزی رسید. این شبکه اعلام کرد با مشخص شدن نتایج این انتخابات، به نظر می رسد اردوغان درنظر دارد همان راهی را که ولادیمیر پوتین در روسیه در پیش گرفته است در ترکیه در پیش گیردو به اصطلاح اردوغان در حال «پوتینیزاسیون» خود است.اردوغان بعد از پیروزی حزبش در انتخابات اعلام کرد هم می خواهد قانون اساسی کشور را تغییر دهد هم تا آخر با شبه نظامیان حزب کارگران کردستان(پ ک ک ) مبارزه کند. ادبیاتی که وی این روزها در پیش گرفته است یادآور ادبیات ولادیمیر پوتین است.

مارک سمو کارشناس مسائل سیاسی در همین باره می گوید رهبران دیکتاتور همگی یک نوع ادبیات دارند. البته درباره «پوتینیزاسیون» اردوغان باید بگویم درست است که اردوغان قصد انجام این کار را در ترکیه دارد و مانند پوتین می خواهد همه اختیارات را در کشور در اختیار خود گیرد و هرروز هم بیشتر رفتار رهبران دیکتاتور را به خود می گیرد، اما یک تفاوت مهم بین اردوغان و پوتین وجود دارد و آن اینکه در ترکیه دموکراسی وجود دارد. در ترکیه رای مردم تعیین کننده است.اما این حالت در روسیه وجود ندارد و به عبارت دیگر نتایج انتخابات از قبل روشن است.

اما چیزی که درباره ترکیه باید به آن اشاره کرد اینکه تبلیغات انتخاباتی در این کشور منصفانه نبود. رسانه های ارتباط جمعی به شدت کنترل می شدند و دو شبکه تلویزیونی وابسته به فتح الله گولن در همین مدت بسته شد. در نتیجه اینجا مشخص می شود که انتخابات پارلمانی ترکیه این بار در فضایی از ترس و دلهره برگزار شد. اردوغان برای آنکه فضا را امنیتی کند جنگ با شبه نظامیان پ ک ک را از سرگرفت تا این گونه به مردم بقبولاند او مرد ثبات و امنیت در کشور است و اگر حزب او را در انتخابات بر نگزینند باید شاهد هرج و مرج در کشورشان باشند.

البته همین امر، نقطه قوت و هوش سیاسی اردوغان هم است که با این ترفند ها توانست ۱۰ درصد به آرای خود بیفزاید.او با این کار خود بخشی از آرای ملی گرایان وکردها را به دست آورد. اردوغان با نا امن کردن مناطق کردنشین جنوب شرقی کشور، بخشی از آنها را مجاب کرد به حزب او رای دهند.

کردهایی که در ترکیه به حزب اردوغان رای دادند می خواستند منطقه شان شاهد جنگ کثیف سالهای گذشته نباشد که در طول چند دهه بیش از ۴۰ هزار نفر کشته شدند. از همین رو،
حزب دموکراتیک خلق ها در برخی از مناطق کردنشین بین ۱۰ تا ۲۰ درصد آرای خود را از دست داد و حزب اردوغان این آراء را به دست آورد.

سامی قلیچ روزنامه نگار که برای روزنامه «زمان فرانس» کار می کند درباره افزایش آرای حزب اردوغان در انتخابات پارلمانی اول ماه نوامبر امسال می گوید اینکه این حزب توانسته است آرای بیشتری در این دور انتخابات به دست آورد ضرورتا به معنای آن نیست که محبویت اردوغان افزایش یافته است بلکه نگرانی امنیتی، مردم را وادار کرد به حزب اردوغان رای دهند. چون ما در روزهای باقیمانده به برگزاری انتخابات، عملیات تروریستی داعش را می دیدیم و درگیری ها با پ ک ک نیز آغاز شده بود. در نتیجه پنج میلیون نفری که دراین دور از انتخابات به حزب عدالت و توسعه رای دادند نگران فضای امنیتی و اقتصادی شان بودند.

ژودیت وانتاروب، روزنامه نگار سیاسی روزنامه لوفیگارو نیز در این باره و اینکه چگون اردوغان توانست این گونه بر ترکیه تسلط پیدا کند گفت این فرد خیلی خوب توانست سیاست دو رویی و حقه بازی را با گروه تروریستی داعش به اجرا گذارد.

از یک طرف ، ترکیه تسلیحات و تجهیزات لازم را در اختیار داعش قرار می داد. به اعضای آن اجازه می داد از خاکش عبور کنند و به آنها کمک مالی می کرد و از آن طرف ادعا می کرد با آن مبارزه می کند.

از سوی دیگر، اردوغان خیلی خوب توانست خود را یک ملی گرا نشان دهد. این کارشناس فرانسوی افزود علت دیگر که حزب اردوغان توانست در این انتخابات آرایی بالایی به دست آورد این بود که کسی در مقابل او در شرایط کنونی در ترکیه وجود ندارد. در میان احزاب مخالف دولت ترکیه شخصیت سیاسی وجود ندارد که از قدرت و جذبه اروغان برای اداره کشور برخوردار باشد.

ارسال نظر شما
مجموع نظرات : 0 در انتظار بررسی : 0 انتشار یافته : ۰
  • نظرات ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط مدیران سایت منتشر خواهد شد.
  • نظراتی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
  • نظراتی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نخواهد شد.