پس از سرنگونی جت روسیه توسط ترکیه، روسیه تهدید کرده بود که اقدامات تلافی جویانه ای را علیه آنکارا در نظر خواهد گرفت. حمله ترکیه به هواپیمای روس در روز سه شنبه تنش میان دو طرف را به اوج رساند. مسکو و آنکارا درباره جنگ داخلی در سوریه مواضع متضادی دارند.
کوردپاریز/ ولادیمیر پوتین رئیس جمهوری روسیه روز شنبه خواستار تحریم های اقتصادی علیه ترکیه شد. این تصمیم پوتین چهار روز پس از سرنگونی بمب افکن روس توسط نیروهای ترکیه در مرز ترکیه و سوریه صورت می گیرد.
رئیس جمهوری روسیه روز شنبه با امضای فرمانی تحریم هایی را علیه ترکیه صادر کرد. طبق این فرمان از جمله روسیه واردات از ترکیه را محدود می کند و قرارداد کار اتباع ترکیه در روسیه را تمدید نمی کند. این فرمان همچنین بر عملیات شرکت های ترک در روسیه تاثیر می گذارد. پوتین همچنین خواستار پروازهای چارتر روسیه به ترکیه و توقف فروش تورهای مسافرتی به ترکیه توسط شرکت های توریستی روسی می شود.
سرگئی لاوروف که پیشتر بستن مرز بین ترکیه و سوریه را یکی از راه حل های موثر در نابودی تروریسم در سوریه خوانده بود روز گذشته گفت برای جلوگیری از ورود تروریست ها از ترکیه به روسیه مسافرت بدون روادید برای شهروندان ترکیه از اول ژانویه سال ۲۰۱۶ ، لغو می شود.
مقام های ترکیه می گویند ، در واکنش به رفتار مسکو اقدامات مناسب را اتخاذ خواهند کرد اما اطمینان دارند این واقعه به قطع روابط بین دو کشور منجر نخواهد شد. در همین حال ، وزارت خارجه ترکیه از اتباع خود خواست از سفرهای غیرضروری به روسیه خودداری کنند. وزارت خارجه ترکیه علت این هشدار را مشکلاتی خواند که برای شهروندانش در روسیه بوجود آمده است.
روسیه در چند روز گذشته دفاع هوایی خود را در سوریه تقویت کرده است. مسکو ناو جنگی مسکووا را که دارای سامانه دفاع هوایی دوربرد است برای پوشش دفاعی جنگنده های هوایی اش اعزام کرده است و همچنین سامانه دفاع هوایی اس ۴۰۰ خود را در پایگاه هوایی روسیه در لاذقیه مستقر می کند. روسیه از این پایگاه برای حملات هوایی در سوریه استفاده می کند. آمریکا و متحدانش می گویند، هدف روسیه حفظ بشار اسد در قدرت است و تمرکز عملیات هوایی مسکو در سوریه نه داعش، بلکه بر مخالفان معتدل است. ادعایی که مسکو رد کرده است. ترکیه عضوی از ائتلاف بین المللی به رهبری آمریکا است که اصرار دارد، با اسد، سوریه آینده ای نخواهد داشت.
تحریم های روسیه علیه ترکیه
کوردپاریز، هیچ تعلق خاطری به گروه، حزب و یا جریان سیاسی، در میان انبوه سیاست ورزی های رایج احساس نمی کند و تلاش دارد تا رویکردی مستقل، نقادانه، تحلیلی و خردمندانه به وقایع و رخدادهای منطقه و جهان داشته باشد.