اردوغان با اشاره به اظهارات دمیرتاش دربارۀ تأسیس مناطق خودمختار در شرق و جنوب شرقی ترکیه، سران HDP را به خیانت و تحریک ملت متهم کرد.
به گزارش کوردپاریز، به نقل از روزنامۀ حریت، رجب طیب اردوغان رئیس جمهور ترکیه پس از اظهارات صلاح الدین دمیرتاش رئیس مشترک حزب دموکراتیک خلق ها (HDP) دربارۀ تأسیس منطقۀ خودمختار در جنوب شرقی ترکیه، سران HDP را به خیانت و تحریک مردم متهم کرد.
اردوغان در یک کنفرانس مطبوعاتی که پیش از آغاز سفرش به عربستان سعودی در فرودگاه آتاترک استانبول برگزار شد، بدون ذکر صریح نام دمیرتاش گفت: «یکی از رهبران این حزب پس از دیدارش از روسیه سخنانی توهم گونه بر زبان رانده است. کار این رهبر حزبی به وضوح تحریک و خیانت است.»
اردوغان با یادآوری اصل ۱۴ قانون اساسی، تلاش HDP را برای اعلام تأسیس حکومت در شرق و جنوب شرقی ترکیه در محدودۀ سرزمینی کشور ترکیه مورد انتقاد قرار داد. وی گفت: «اصل ۱۴ قانون اساسی ما مخالف صریح این گونه تلاش هایی است.»
اصل ۱۴ قانون اساسی ترکیه عنوان می کند: «هیچ یک از حقوق و آزادی های مصرح در قانون اساسی نباید در قالب فعالیت هایی عملی شوند که هدف آنها نقض یکپارچگی غیر قابل تقسیم کشور اعم از قلمرو و ملت است.»
حال سوالی که در اذهان بروز می کند این است که آیا دمیرتاش از قانونی که قرار بوده بر اساس آن فعالیت سیاسی خود و حزب متبوعش را دنبال کند را نمی دانسته است . این گونه ماجراجویی ها از زمانی آغاز شد که حزب اردوغان انتخابات را از دست داد و فرصت کوتاهی داشت تا اول نوامبر گذشته آن را جبران کند . شاید هیچ فردی بهتر از دمیرتاش و البته پ.ک.ک نمیتوانست زمین بازی جدید آک پارتی را محیا کند و دقیقا این اتفاق افتاد .
آن چیزی که مسلم است، شاید قدرتهای بین المللی برای منافع محدود خود روی خوشی به کردها و بازیگران آن اعم از پ.ک.ک و شاخه هایش نشان دهند ولی نباید فراموش کرد که طرف مقابل پ.ک.ک کشورهایی هستند که فراتر از پیمان های استراتژیک با قدرتهای بین المللی عضو حقوقی نظام بین الملل هستند و هنوز نظام بین الملل و قواعد حاکم بر آن آن گونه که رویاپردازی های پ.ک.ک مبین آن است فرو نپاشیده است . باید واقع بین بود و با آرمانگرایی عوامانه مسیر بی بازگشت خشونت و افراطی گری را هموار نکرد .
کردها در ترکیه به عنوان بزرگترین جمعیت غیر ترک ظرفیت های بسیاری دارند که میتوانند در فرآیند دمکراسی مشارکتی در ترکیه، زمینه افراطی گری های پان ترکیستی و نوعثمانی گری را محدود کرده و حقوق اولیه و انسانی را در سرزمینی که کرد بودن را انکار می کردند بدست آورند . ولیکن این فرآیند قطعا از مسیری که در پیش گرفته اند بدست نخواهد آمد .
