مقاله وارده /
ع. شهبازی //
کوردپاریز ؛ مقاله پیش رو با اندکی کوتاه نویسی منتشر می گردد. نویسنده مقاله درخواست نموده اند که نام ایشان به اختصار منتشر گردد.
چندی است که پ.ک.ک و پژاک با هدف تحریک جامعه کوردهای ایران و اقدام به راه اندازی کمپین هایی نموده که با اقبال چندانی مواجه نشده است . چند روز پیش بود که مدیر یکی از این کمپین ها با لحنی التماس گونه و با دادن آمار اینکه در ایران چه تعداد کاربر تلگرام وجود دارد، از اعضا میخواست که بر تعداد افراد عضو بیافزایند و جالب اینکه روند رو به تنزل افرادی که عضو این کانال ها و گروه ها میشوند فارق از موافقت یا مخالفت با آن چندان نمیتواند مبین اقبال به یک کمپین باشد .
از طرفی فراخوان های متعدد این کمپین ها که با بی توجهی مردم فهیم و با بینش سیاسی بالا در جامعه کوردهای ایران مواجه گردید و آنقدر کم رنگ بود که رسانه های پ.ک.ک نتوانستند حتی به پوشش خبری آنها بپردازند.
اما چرا جامعه کوردها در ایران به این کمپین ها بی توجه بوده و به تبلیغات پ.ک.ک وقعی نمی گذارند؟
برای درک بهتر این مسئله باید به رفتار پ.ک.ک در گذر زمان توجه نمائیم . پ.ک.ک پس از آن که شاخه ایرانی خود را به نام پژاک ایجاد کرد با انبوه اقدامات خشونت بار و تروریستی تعداد قابل تاملی از کوردها را مورد آسیب قرار داده و این آسیب ها از اخاذی از مراکز کوچک اقتصادی مثل مراکز پرورش ماهی و امثالهم تا قتل و کشتار غیر نظامیان کورد را در بر میگیرد و این رفتارهای تروریستی چهره واقعی پ.ک.ک را برای مردم ایران سالها است که روشن کرده است .
در اعتراضات مربوط به هتل تارای مهاباد خشم مردم که در پی دروغ پردازی های همین گروه ها و امثال آنها به اوج رسیده بود وقتی که دریافتند این فضا سازی ها با اهدافی غیر از آن چیزی که اعلام شده است رخ داده است بلافاصله فضای ایجاد شده آرام شد و هر چه فراخوان داده شد هیچ توجهی صورت نگرفت و دراین فراخوان های اخیر نیز به جهت هوشیاری مردم که شگرد این گروه ها را یافته بودند با بی توجهی مردم با فرهنگ کورد در ایران روبرو شد و آن شد که اینک می بینیم.
مردم ایران از همه اقوام آن با وجود همه مشکلات و با یکدیگر بصورت کاملا مسالمت آمیز و با جامعه پذیری بالا در گستره ایران زندگی می کنند و شور و هیجانی که در انتخابات مجلس شورای اسلامی در جریان است و در آن کوردها و اهل سنت در کنار سایر مذاهب و اقوام به فعالیت سیاسی می پردازند، نشان از رشد سیاسی و بینش عمیق مردم ایران دارد .
