حزب کارگران کردستان ترکیه (پ.ک.ک) که لوله انتقال نفت اقلیم کردستان را منفجر کرده، در منطقه اورفای ترکیه، لوله را باردیگر بمبگذاری کرده بخاطر اینکه به سرعت و آسانی تعمیر نشود.
رئیس فراکسیون اتحاد اسلامی کوردستان در مجلس نمایندگان عراق با اشاره به اینکه پ.ک.ک نمی‌تواند تحت هیچ بهانه و عذری تهدید به انفجار لوله انتقال نفت اقلیم کردستان به ترکیه را بکند گفته: تهدیدهای این گروه هیچ کم از عملیات تروریستی ندارد.
کوردپاریز/ د.امین رئیس لیست اتحاد اسلامی کوردستان در پارلمان عراق در این باره گفته: روزی خلق ما ارتباطی مستقیم و ناگسستنی با گاز و نفت دارد، لذا هرکسی این نفت و گاز را از ما بگیرد، مثل این می‌مانند که مردم کردستان را خفه کرده باشد. اگر پ.ک.ک تهدید به منفجر کردن لوله انتقال گاز طبیعی اقلیم به ترکیه را می‌کند، باید بداند که هیچ چیزی از دشمنی با کوردهای اقلیم کم نگذاشته و عملی تروریستی و کاملا خصمانه با اقلیم کردستان انجام داده است.
در اواخر هفته‌ی گذشته دمهات عگید سخنگوی پ.ک.ک اعلام کرده بود بخاطر قرارداد صاردات گاز طبیعی اقلیم به ترکیه است که این لوله را منفجر می‌کنند؛ چون با این کار ترکیه قوی می‌شود.
یک ناظر سیاسی کوردستان می‌گوید: پس از مدت‌ها اخیرا آنهم نصفه و نیمه حکومت توانسته بود حقوق‌های معوقه کارمندان و مردم را پرداخت کند که پ.ک.ک نگذاشت، چون می‌داند مردم اقلیم در چه وضعیت نابسامان و مشکلی به سر می‌برند، به همین خاطر لوله نفت را منفجر کرد.
صفین دزه‌یی سخنگوی اقلیم کردستان هم می‌گوید: پ.ک.ک به غیر از منفجر کردن این لوله نفت، آنرا بمبگذاری هم کرده بخاطر اینکه اقلیم کردستان و ترکیه قادر نباشند در اسرع وقت این خط لوله را ترمیم و تعمیر کنند.
پ.ک.ک چندین بار این خط لوله را که از کرکوک به بندر جیحان کشیده شده، منفجر کرده است. البته شاید خودش به یاد نیاورد، اما هربار برای کار خود توجیهی متفاوت ارائه کرده است. این بار هم گفته چون این نفت سبب قوی‌تر شدن ترکیه می‌شود، لذا آنرا منفجر می‌کند. جدیدا هم تهدید کرده که خط لوله انتقال گاز طبیعی به ترکیه را هم منفجر می‌کند که سبب واکنش بسیاری از صاحب نظران و عامه‌ی مردم اقلیم کردستان شده است.
این گروه از روز اول به آزادی و حقوق مردم کردستان در کل و به ویژه کردهای اقلیم اعتقاد نداشته و ندارد. از دید پ.ک.ک، کردهای عراق جز به شکمشان به چیز دیگری نمی‌توانند فکر کنند. همین دیدگاه در همان سال‌های نخست پناه بردن این گروه به کوهستان‌های شمال عراق برای در امان ماندن از حمله ارتش ترکیه، برای مردمان این سرزمین آشکار شد و بنابراین پس از گذشت بیش از سه دهه از حضور پ.ک.ک. در شمال عراق، هنوز هم به اندازه‌ی انگشت‌های دو دست، از میان کردهای عراق دوست و همراه ندارد و اندک کسانی هم که با این گروه ارتباط دارند، تجار محلی هستند که آذوقه و مهمات را برای این گروه تامین می‌کنند و از پول‌های بدست آمده‌ی پ.ک.ک از طریق ترانزیت مواد مخدر، به جیب می‌زنند.
نمونه‌ی بارز برای اثبات این موضوع، جایگاه و موقعیت حزب راه حل دمکراتیک (پارتی چاره‌سه‌ری – PÇDK) است که در سال ۲۰۰۲ پ.ک.ک آنرا به عنوان زیرشاخه‌ی خود در اقلیم کردستان به راه انداخت. اما پس از گذشت ۱۴ سال، این گروه نتوانسته کوچکترین پیشرفتی داشته باشد، چون کوردهای عراق از همان روزهای نخست، به ماهیت واقعی این گروه پی بردند و از آن دوری کردند.
