ماههاست که جنگ و درگیری میان حزب کارگران کوردستان (پکک) و ارتش ترکیه ادامه دارد که در این مدت هزاران تن از طرفین کشته و زخمی و صدها غیرنظامی از جمله زنان و کودکان نیز قربانی این خشونتها شدهاند. ۲۰۰ هزار کودک هم از رفتن به مدرسه محروم شدهاند و این به دلیل تخریب مدارس بوده که پکک از این اماکن به عنوان سنگر استفاده میکرد و ارتش ترکیه هم بدون هیچ واهمهیی با گلولههای خمپاره و توپ این مکانها را تخریب میکرد، نتیجه اینکه مدرسهیی در مناطق جنوب شرق و شرق ترکیه برای ادامه تحصیل کودکان باقی نمانده است.
کوردپاریز/ شهرهای جزیره، شرناخ، سور و نصبین بیشترین خسارات مالی و جانی را متحمل شدند. طبق آمار رسمی منتشر شده در رسانههای ترکیه، بالغ بر ۴۵۰ هزار کورد این مناطق مجبور به ترک خانه و کاشانهاشان شدهاند چراکه یا امنیت ندارند و یا کاملا تخریب شدهاند و این به لطف خشونت طرفین دعوا (ترکیه و پکک) بوده است.
حال طبق معلوماتی که شبکهی تلویزیونی (سیانان تورکی) رسانهیی کرده آمده: سرویس اطلاعاتی ترکیه (میت) اعلام کرده جمیل بایک از سران پکک، از اعضای مسلح خود خواسته تا مرکز شهرها را ترک و به کوهستانهای مرزی عقبنشینی کنند چون طبق برنامه و استراتژی تعریف شده، به نتیجه نرسیدهاند و با شکست مواجه شدهاند. هرچند از بیشتر شهرهایی که پکک آنها را به مرکز بازی خود با ارتش ترکیه تبدیل کرده بود؛ تقریبا عقبنشینی کردهاند؛ اما هنوز هم جنگ در یوکسکاوا ادامه دارد و اعضای این گروه عقبنشینی نکردهاند.
براساس معلومات رسانهیی شدهی وزارت داخلی ترکیه، اعضای مسلح پکک خود را تسلیم میکنند و دیگر قادر به ادامه دادن نیستند، اما برخی از هواداران پکک گفتهاند: این افراد که تسلیم شدهاند؛ از اعضای پکک نیستند بلکه این افراد توسط دولت به این کار گماشته شدهاند تا مردم را از این طریق فریب دهند.
یکی از عمده دلایل شکست استراتژی جنگ شهری پکک، حمایت نکردن کوردها از آن بود، چراکه در همان مرحلهی اول، بیشتر کوردها در این مناطق به این نتیجه رسیدند که این بازی ترکیه و پکک است و در این میان تنها آنها هستند که قربانی میشوند. یکی دیگر از دغدغه و سؤالهایی که برای مردمان این مناطق همچنان به قوت خود باقی است اینکه چرا پکک و ارتش ترکیه همیشه در این مناطق کوردنشین به بازی جنگی خود ادامه میدهند؟
بنابراین موضوع عقبنشینی اعضای مسلح پکک از این مناطق که تقریبا تفاوتی با ویرانه ندارند؛ به احتمال زیاد ارتباط مستقیمی به نتیجه نگرفتن و یا به عبارتی دیگر، شکست خوردن در این بازی است. این دستور عقبنشینی بایک به اعضای این گروه در مناطق جنوب شرق و شرق ترکیه و شهرهای کوردنشین مرزی در حالیست که با ذوب شدن برفها و گرم شدن هوا، مراد کارایلان (فرمانده نظامی گروه) گفته بود: با شروع فصل بهار، وارد ترکیه میشوند و ارتش ترکیه را در هم میکوبند و این را هم گفته بود که بهار امسال، بهار پیروزی است. ولی با گذشت کمتر از یک ماه از این سخنان، جمیل بایک دستور داده اعضای این گروه در داخل شهرها بار سفر را ببندند و برای استراحتی دوباره به مناطق مرزی عقبنشینی کرده و از آنجا هم به شمال عراق.
معمولا پکک در فصل بهار نیروهای خود را برای هواخوری به مناطق کوهستانی دور از پایگاههای زمستانی میفرستد و این مکانها معمولا مناطق مرزی عراق و ترکیه است. این دوره که معمولا چند ماهی طول میکشد، اعضای پکک به چند پایگاه و پاسگاه حمله و در چند جایی هم کمین میکنند و … و در نهایت با شروع فصل سرما دوباره خود را به کنار بخاریهای هیزمی شمال عراق میرسانند تا استراحت کنند و برای یکی دیگر از نیمههای بازی در فصل گرما، آماده شوند.