دولتمردان کاخ سفید ادعا دارند که آمریکا قدرت اول جهان است بگونهای که هیچ تحولی بدون خواست آنان صورت نمیگیرد و تمام کشورها گزینهای جز رویکرد به اجرای خواستههای آمریکا ندارند. این ادعا در حالی از سوی سران کاخ سفید به ریاست جمهوری اوباما مطرح میشد که عقلای آمریکایی این ادعا را رد کرده و بر اصل افول جایگاه جهانی آمریکا تاکید دارند. در همین چارچوب «هنری کیسینجر» وزیر خارجه اسبق آمریکا طی مراسمی در پنتاگون برای دریافت جایزه خدمات عمومی برجسته در سن ۹۲ سالگی در خصوص گرایش نامزدهای انتخابات ریاستجمهوری آمریکا برای اینکه همه تقصیرات مربوط به وضعیت جهان را بر گردن دولتهای کنونی و گذشته آمریکا بیندازند، هشدار داد.
کوردپاریز/ به گزارش پایگاه «میلیتری تایمز»، کیسینجر گفت: «ما وارد رقابتهای انتخابات ریاستجمهوری میشویم و به نظر میرسد که عادت برخی چهرههای خاص شده که خود را از بدیهای رؤسای جمهور قبلی جدا کنند».وزیر خارجه اسبق آمریکا بدون آنکه نامی از نامزدهای انتخابات ریاستجمهوری آمریکا ببرد گفت که برخی چهرههای خاص همچنین تلاش میکنند خود را از بدیهای رئیسجمهوری کنونی آمریکا متمایز کنند. در دوران جنگ سرد، به اندازهای ظرفیت آمریکا در زمینه مواد و منابع موجود بالا بود که تخصیص منابع به اقدامی خاص، یک وظفیه مهم قلمداد میشد. با گذشت چندین دهه، ما در وضعیتی قرار گرفتیم که فهمیدیم که با شناسایی مشکل نمیتوانیم به سادگی به آنچه میخواهیم، دست پیدا کنیم».
وزیر خارجه اسبق آمریکا و مشاور سابق امنیت ملی آمریکا اعلام کرد که معترضان به جنگ ورود به پنتاگون را سخت کرده بودند و اضافه کرد که آمریکا وارد یک دوره سیاسی دشوار دیگر شده است. وی در اینباره گفت: «هماکنون ما بار دیگر در یک دوره بسیار دشوار قرار گرفتیم. ما وارد رقابتهای انتخابات ریاستجمهوری قرار گرفتیم و به نظر میرسد که عادت برخی چهرههای سیاسی شده است که خود را از بدیهای روسای جمهور اسبق آمریکا متمایز کنند و همچنین خود را از بدیهای رئیسجمهور کنونی آمریکا متمایز میکنند اما حقیقت این است که ما در انگیزههای خوب دخیل هستیم».
اخیرا نوآم چامسکی، زبان شناس، نظریه پرداز، تحلیلگر سیاسی و منتقد سیاستهای دولت آمریکا در مقاله جدیدش برای نشریه «تایم دیسپچ» نوشت: وقتی این سوال را مطرح میکنیم که «چه کسی بر جهان حکومت میکند» یک پاسخ استاندارد برای آن در نظر میگیریم و آن اینکه بازیگران در امور جهانی، دولتها هستند و قدرتهای جهانی در راس آنها قرار دارند و سپس تصمیمات و روابط میان آنها را مورد بررسی قرار میدهیم. این پاسخ اشتباهی نیست اما باید در نظر داشته باشیم که که این سطح از انتزاع، میتواند بسیار گمراه کننده باشد. دولتها ساختارهای داخلی پیچیدهای دارند و تصمیمات و انتخابهای رهبران سیاسی به شدت تحت تاثیر تمرکزهای داخلی قدرت قرار دارد در حالی که جمعیت کلی معمولا در حاشیه قرار میگیرند. چامسکی در پاسخ به سوال خود که «چه کسی بر جهان حکومت میکند» میگوید که به طور قطع پاسخ صریح و دقیق این پرسش، آمریکا نیست. امریکا دیگر قدرت سابق را ندارد و مداخلههایی که در سراسر جهان به ویژه منطقه خاورمیانه انجام داده از قدرت و مشروعیت آن کاسته است. آمریکا اکنون به قدرت دوم در جهان تبدیل شده است.