اخیرا عبدالحکیم بشار از سران حزب دموکرات کوردستان سوریه با انتشار مطالبی در صفحه فیسبوک خود حزب اتحاد دمکراتیک یا همان پ ی د که به عنوان زیرشاخه پ ک ک (حزب کارگران کوردستان ترکیه) شناخته شده است را گروهی خودمحور و دیکتاتور خوانده است.
کوردپاریز// بشار نوشته: نظام سوریه از PYD برای منع کوردها از مشارکت در کنار اقوام مختلف در انقلاب سوریه برای پایان دادن به اقدامات سرکوبگرانه جاری علیه کوردها و بازداشت، قتل، ربودن و کشتار جمعی آنها بهره برداری می کند. پ ی د اکنون برای ایجاد کشمکش بین کردها و عرب ها و انتقال نبرد از مناطق کردنشین سوریه به مناطق عرب نشین این کشور همانند درگیری ها در منطقه منبج ، تلاش می کند. مبارزه و شکست سه متجاوز به ملت سوریه یعنی داعش، جبهه النصره و حزب اتحاد دموکراتیک کردهای سوریه یک وظیفه مقدس ملی است و برتمامی سوری ها واجب است.
آنچه پ ی د طی ۵ سال گذشته در شمال سوریه انجام داده، از دید صاحب نظران و گروهها و احزاب سیاسی و حتی سازمان و نهادهای حقوق بشری بین الملل هم مخفی نمانده است، اما به عقیده ی کارشناسان این حوزه، آنچه سبب شده که هنوز هم این گروه در صدر رسانه ها باشد، ناشی از سیاست قدرت ها حاضر در سوریه و استفاده ی ابزاری آنها از این گروه است.
این گروه از دید کوردهای سوریه و احزاب و گروههای سیاسی، روز به روز به گروهی منفور تبدیل می شود و هوادارانش را از دست می دهد، چرا؟ چون به قول کارشناسان سیاسی، این گروه خود را در کانون مسئله تعریف کرده و واقعیت هم غیر از آن چیزی است که سران این گروه مشاهده می کنند. به عبارتی دیگر سرخوش و مست حمایت های خارجی شده است. همین امر سبب شده هر روز بیشتر از دیروز از جامعه کوردی رانده شود.
ناگفته نماند این بخشی از ریشه ی معضل است که نهادها و سازمان های حقوق بشری هم طی سال های گذشته بارها گزارشاتی مبنی بر نقض حقوق بشر و حقوق کودکان توسط این گروه در شمال سوریه منتشر کرده اند، هرچند این گروه زیر بار این اسناد و مدارک نمی رود و تکذیب می کند، اما تمامی این مدارک واسناد موجود است.
به نظر می رسد ریشه ی اصلی این معضل به تفکرات مارکسیست – لنینیستی عبدالله اوجالان که این گروه به عنوان رهبر ایدئولوژیک خود می پسندند؛ برمی گردد. در افکاری که به نام وی طی چند دهه ی اخیر به مغز و ذهن طرفداران این آدم تزریق شده، هیچگونه صدای متفاوت را نمی پذیرد چه برسد به مخالفت و پ ی د و شاخه نظامی آن موسوم به ی پ گ هم بر این رکن و اصول رشد یافته اند و لذا نمی توان انتظاری بیش از آن از این گروهها داشت.
