هیوا کمانگرپور//
دبیرکل سازمان ملل متحد در پیامی به مناسبت روز جهانی حذف خشونت جنسی در مخاصمات، ۱۹ ژوئن ۲۰۱۶ برابر با ۳۰ خرداد ماه جاری گفت: خشونت جنسی به درستی به عنوان تهدیدی برای صلح و امنیت بین‌المللی، نقض جدی حقوق بشردوستانه بین‌المللی و حقوق بشر و مانعی عمده برای آشتی پس از جنگ و توسعه اقتصادی در نظر گرفته می‌شود.
در بخش دیگری از پیام بان کی مون آمده است: وجود پرونده‌هایی مهم علیه رهبران سیاسی و نظامی حاکی از به پایان رسیدن دوره بی‌کیفرمانی برای خشونت جنسی به عنوان تاکتیک تروریسم است. داعش، بوکو حرام و سایر گروه‌های افراطی از خشونت جنسی به عنوان ابزاری برای جذب و کنترل پیکارجویان و ایجاد درآمد استفاده می‌کنند. زنان، مردان، دختران و پسران ربوده شده از راه آزار ددمنشانه جسمی و جنسی، ازدواج کودکان و ازدواج اجباری و بردگی جنسی در مقیاسی بزرگ از ضربه‌های روحی طاقت فرسا رنج می‌برند.
تاکید دبیر کل سازمان ملل بر این نکته که داعش، بوکو حرام و سایر گروه‌های افراطی از خشونت جنسی به عنوان ابزاری برای جذب و کنترل پیکارجویان و ایجاد درآمد استفاده می‌کنند، بسیار حائز اهمیت است.
طی سالهای اخیر موارد فراوانی از فحشاء و خشونت جنسی در میان گروه هایی همچون: پ.ک.ک، پژاک، کومله و دمکرات به بیرون درز کرده است که عمده ی آنها از سوی اعضای جدا شده فاش گردیده است. نگاه این گروه ها به زنان همان نگاه غربگرایانه است که زن را به مثابه کالایی می دانند که روزانه بر سر مغازه‌ها و تابلوهای تبلیغاتی سطح شهر می‌توان مشاهده کرد.
چندی پیش سازمان اطلاعات و امنیت ترکیه موسوم به میت در حین پاکسازی عناصر مسلح پ ک ک از منطقه یوکسک اوا در استان حکاری ،در کوله پشتی یکی از زنان گروه پ.ک.ک تبلتی را یافته که در آن عکس ها و مطالب قابل توجهی از رفتار و حرکات غیر انسانی و غیر اخلاقی سرکرده های پ ک ک همچون دوران کالکان با زنان و دختران وجود داشت.
در مورد مشابه دیگری در درون تشکیلات گروهک حزب دمکرات کردستان ایران ، زنی اهل روانسر به نام “گ” از جانب خالد ونوشه جانشین قادر وریا در کمیسیون تشکیلات این گروه چند بار از راه زور و تهدید مورد تجاوز قرار می گیرد.
نجدت بولدان”، روزنامه نگار مشهور ترکیه و شهردار سابق “یوکسک اوآ”، پیش از این در اروپا با ده نفر از زنانی که قبلاً در گروه پ.ک.ک عضویت داشته و از سوی عبدالله اوجالان، سرکرده “پ.ک.ک” و دیگر سران مورد آزار و اذیت جنسی قرار گرفته بودند و در نهایت از دست این گروه به ستوه آمده و فرار کرده بودند، دیدار و گفت و گو کرد . نجدت بولدان که خود نیز در گذشته عضو “پ.ک.ک” بود، متن این مصاحبه ها را به شکل کتاب با عنوان “زن بودن در پ.ک.ک” به چاپ رساند.
رسوایی اخلاقی رابطه ی جنسی جلیل آزادیخواه عضو کمیته مرکزی کومله با خانم حنیفه پارسا همسر یکی از اعضای همین گروه از دیگر نمونه های فاسد و خشونت جنسی در بین این گروه ها محسوب می شود. همچنین اعدام مخفیانه ی دختری به نام روناهی که یکی از محافظان عبدالرحمان حاجی احمدی سرکرده پژاک بود و در برابر خواسته نا مشروع حاجی احمدی مبنی بر ایجاد رابطه جنسی مقاومت کرده بود، دلیل دیگری بر این مدعاست که نگاه این گروه ها به زن تا چه حد ابزاری است.
بررسی ها نشان می دهد که گروهک هایی همچون پ.ک.ک، کومله، دمکرات و پژاک در خانواده هایی که با بحران هایی همچون: طلاق و متارکه، خلاء فرهنگی، شکست تحصیلی، شکست عاطفی و … مواجه هستند، به دنبال شکار افراد هستند تا زنان و دختران بیگناه را در چنگال تاکتیک های روانی خود گرفتار کنند و سپس با استفاده از برنامه هایی همچون: مجاب سازی ذهنی، استثمار اعضاء از طریق وابسته کردن آنها به گروه، نگه داشتن زنان و دختران در محیط های ایزوله که حتی در آن ملاقات با نزدیکترین افراد خانواده و دوستان ممنوع است، این زنان و دختران بیگناه و فریب خورده را به برقراری رابطه ی جنسی و تن دادن به خواسته های غیر اخلاقی سران گروه ها مجبور کنند.
