بسیاری از گروه هایی که اکنون قصد دارند از اعدام عوامل تکفیری و سلفی در ایران برای تحریک شهروندان اهل تسنن استفاده کنند، طی ماه های اخیر با عربستان سعودی به عنوان خاستگاه اصلی گروه های تکفیری و سلفی رابطه داشته اند و دلیل اصلی رفتار منفعلانه ی این گروه ها را باید در همین نکته جستجو کرد.
به گزارش کوردپاریز، روز سه شنبه ۱۲مرداد ۱۳۹۵ حکم اعدام تعدادی از عوامل تکفیری و سلفی اجرا شد. راه اندازی گروهک تروریستی – تکفیری به قصد انجام عملیات های مسلحانه در داخل کشور، ترور و کشتار مردم بی گناه و بعضی از علمای کُرد از جمله ماموستا شیخ الاسلام و ماموستا برهان عالی، ترورِ تعدادی از محیط بانان شهرستان سنندج، همچنین ربودن و ترور برخی از شهروندان از جمله خلیفه فرهادی اهل قروه و هدایت حسن خانی اهل ایلام، تهیه سلاح های متعدد جنگی و ساخت بیش از ۵۰ بمب آماده انفجار تنها بخشی از اقدامات مسلحانه و تروریستی عوامل تکفیری و سلفیِ اعدام شده بود.
واکنش ها و بازخورهایی که در فضای مجازی و شبکه های اجتماعی نسبت به اعدام این افراد منتشر شده، از رضایت شهروندان ایران و بویژه کُردها و سایر مردم اهل تسنن حکایت دارد ، اما در این میان برخی از گروه های مسلح و تجزیه طلب همچون: پ.ک.ک، پژاک، دمکرات، کومله، PAK ، جیش العدل و الاحوازی در اطلاع رسانی های خود درباره اعدام این افراد، بدون اشاره به اقدامات و گرایشات سلفی و تکفیری آنها و بدون توجه به جنایات وحشیانه ی داعش در عراق ، سوریه ، لیبی و اروپا، در واکنشی منفعلانه افراد اعدامی را سُنی مذهب معرفی کرده و همسو با تلویزیون بی بی سی در صددِ پنهان کردنِ ماهیت پلیدِ تروریسم هستند.
این در حالیست که برخی از گروه های یاد شده همچون: پ.ک.ک، پژاک و PAK ادعای مبارزه با داعش دارند. آیا مبارزه با داعش یک کارتبلیغاتی و تاکتیکی است یا اینکه این گروه ها واقعاً علیه داعش فعالیت می کنند؟
بررسی تحولات میدانی عراق نشان می دهد گروه پ.ک.ک و شاخه ی ضد ایرانی و تجزیه طلبش موسوم به پژاک پس از اشغال موصل و شنگال در عراق از سوی داعش، بیشترین فایده را از حضور داعش در عراق بردند.
پ.ک.ک به مثابه ی یک گروه فرصت طلب و سودجو، به بهانه ی حضور داعش در عراق، اعضای مسلح خود را در مناطقی همچون: شنگال، کرکوک و سعدیه مستقر کرده و از حضور خود در این مناطق برای گرفتن امتیاز از رقیب و دشمن سنتی خود یعنی پارتی (بارزانی ها) سوء استفاده می کند و برغم درخواست اکثر گروه های کُرد و غیر کُرد عراقی، حاضر به ترک این مناطق نیست.
در سوریه نیز گروه پ.ک.ک به بهانه ی مبارزه با داعش از تسلیحات اهدایی غرب و در رأس آن آمریکا بهره برده است.
بسیاری از گروه هایی که اکنون قصد دارند از اعدام عوامل تکفیری و سلفی در ایران برای تحریک شهروندان اهل تسنن استفاده کنند، طی ماه های اخیر با عربستان سعودی به عنوان خاستگاه اصلی گروه های تکفیری و سلفی رابطه داشته اند و دلیل اصلی رفتار منفعلانه ی این گروه ها را باید در همین نکته جستجو کرد.
در دی ماه ۱۳۹۴ نشستی در کپنهاگ دانمارک با عنوان “مقاومت ملی احواز و عاصفه الحزم” توسط سرویس های امنیتی عربستان و انگلیس برگزار شد. در این نشست که گروهک های تروریستی منطقه مانند: پژاک، جیش العدل و الاحوازی نیز حضور داشتند راهکارهای ایجاد ناامنی و تنش در استان خوزستان ایران جهت مقابله با افزایش نفوذ ایران در منطقه توسط گروهک های تروریستی حاضر در نشست بررسی شد . از سوی دیگر اعلام همراهی و حمایت گروه تروریستی و تندروی جیش‌العدل (ریگی) مستقر در بلوچستان پاکستان از اقدامات مسلحانه و تجزیه طلبانه ی گروهک موسوم به حزب دمکرات نیز جای تأمل دارد.
تردیدی نیست که عربستان سعودی به مقوله ی سلفی گری و تروریسم برای پیشبرد اهداف خود به مثابه ی یک راهبرد کلان می نگرد و گروه های مسلحی همچون: پ.ک.ک ، پژاک، دمکرات، جیش العدل و الاحوازی با بهره مندی از دلارهای نفتی آل سعود، به خدمت اجرای نقشه های سعودی ها در آمده اند. اما در این میان اعضای فریب خورده ی گروه های مذکور و بویژه دختران و پسران جوان و نوجوانی که در تاکتیک های پیچیده و پروپاگاندای سیاه این گروه ها، گرفتار می شوند اولین قربانیانِ اهداف شوم عربستان و قدرت های فرامنطقه ای هستند.
اکنون گروه هایی که داعیه ی مبارزه با گروه های تکفیری و تروریستی همچون داعش و جبهه النصره را دارند و همزمان گوش به فرمان آل سعود هستند، برای رفتار تناقض آمیز خود در قبال جنایاتی همچون: ترور محیط بانان ، ترور عالمان دینی کُرد، ایجاد رعب و وحشت در اماکن عمومی، چندین فقره سرقت مسلحانه از طلا فروشی های شهرهای قروه، زنجان و بیجار، توزیع مواد غذایی مسموم برای ترور برخی از شهروندان کردستانی و دهها اقدام مشابه دیگر، چه پاسخی دارند؟
همنواییِ گروه های مسلح و تجزیه طلب با جریانات تکفیری و سلفی نشانه ای دیگر از خوش خدمتی به عربستان سعودی به عنوان ارباب متمولِ گروه‌های مسلح، تجزیه‌طلب و تروریستیِ مخالف ایران است.
ترجمه : هیوا کمانگر پور
