« آثار بازی کاخ سفید با کردها در ترکیه و سوریه » عنوان یادداشت روز در روزنامه قدس به قلم محمدحسین جعفریان است که می‌توانید آن را در ادامه بخوانید:
به گزارش کوردپاریز، در چند روز گذشته ترکیه شاهد یکی از مرگبارترین حملات تروریستی در تاریخ این کشور بود. این عملیات انتحاری از جهات مختلف عجیب و خاص بود. نخست آنکه فرد انتحارکننده طبق اطلاعات منتشره، حداکثر ۱۴ ساله و شاید حتی ۱۲ ساله بوده است. هدف عملیات یک محفل عروسی بوده و با کمال تأسف تعداد زیادی از کشته‌ها زن و کودک بودند و بدتر از آن عروس و داماد نیز در دم کشته شدند. حمله در شهر «غازی عنتب» که از شهرهای مشهور کردنشین ترکیه در جنوب شرقی این کشور است، صورت گرفته و درنهایت با آنکه «اردوغان» بلافاصله پس از واقعه در جمع رسانه‌ها با لحنی بسیار اندوهناک این جنایت را محکوم کرده و آن را به داعش نسبت داد، اما در مراسم خاکسپاری کشته‌شدگان، جمعیت انبوه که بیشتر از کردهای محلی بودند شعارهای بسیار تندی علیه وی سر داده و به‌عنوان دیکتاتور از او یاد کردند.
همزمان در سوریه تحولی شگفت رخ داد. کردها که روزهایی نه‌چندان دور اقلیتی پریشان در وسط جنگی مهیب بودند و سلاح و توان لازم را حتی برای حفظ مهم‌ترین شهر کردنشین، یعنی «کوبانی» از هجوم داعش نداشتند، ناگهان با حمایت همه‌جانبه آمریکایی‌ها به قدرت اصلی در شمال شرق سوریه بدل شدند. آن‌ها با حمایت وسیع مالی و لجستیکی غرب توانستند زمین‌های زیادی را تصرف کنند و در آخرین مرحله به ارتش سوریه در برخی محلات شهر «حسکه» حمله کردند. از آغاز شورش‌ها در سوریه این اولین‌بار بود که کردها دست به چنین رفتار عجیبی می‌زدند. ارتش پاسخ محکمی به آن‌ها داد و حتی نیروی هوایی مواضع آن‌ها را در حسکه بمباران کرد، اما اندکی بعد جنگنده‌های آمریکایی به بهانه اینکه جت‌های ارتش سوریه ممکن است به سربازان آنان که در حومه حسکه مستقرند صدمه بزند، بر فراز این منطقه عملاً چتر پرواز ممنوع ایجاد کردند. با این اقدام دیگر کاملاً می‌شد فهمید دستور حمله کردها به ارتش سوریه از کجا و به چه علت صادر شده است.
کاخ سفید پس از ناامید شدن از ترکیه و قطر از یک‌سو و عربستان از سوی دیگر که هرکدام تروریست‌های وابسته به خود را در منطقه داشتند، آشکارا کردها را تجهیز و تقویت کرد. واشنگتن حالا با این اهرم به یک بازیگر مؤثر در تحولات میدانی بدل شده و هم می‌تواند برای داعش در «رقه»، برای دولت سوریه در «حسکه» و «حلب» و حتی برای ترکیه در مناطق کردنشین این کشور خط و نشان بکشد. اصلاً بعید نیست آمریکایی‌ها راه داعش را به غازی عنتب و دیگر مناطق کردنشین ترکیه بازگذاشته‌اند تا با عملیات‌های انتحاری، اردوغان را از گردش به‌سمت مسکو و تهران پشیمان کنند. بی‌تردید به‌زودی آن‌ها به‌نوعی پای اقلیم کردستان عراق را نیز به این بازی خطرناک باز خواهند کرد. اما در این میان رهبران کرد سوریه باید بر سر خون مردم خود با آمریکا معامله نکنند. آن‌ها باید از سرنوشت ارتش آزاد سوریه درس گرفته و دریابند که زمان مصرف آن‌ها که برای کاخ سفید تمام شود، در منطقه به حال خود رها خواهندشد.
