از اصرار به ملاقات تا انکار اعتماد
سلیمان ویسی
پس از ماهها بی خبری از سرنوشت عبدالله اوجالان رهبر زندانی حزب کارگران کردستان (پ ک ک) بالاخره روز دوشنبه حکومت ترکیه به برادرش محمد اوجالان اجازه ملاقات داد و پس از پایان دیدار محمد در نشست مطبوعاتی اعلام کرد که برادرش عبدالله اوجالان در زندانی واقع در جزیره امرالی گفته اگر حکومت افرادی را جهت ملاقات با وی به امرالی بفرستد ظرف ۶ ماه مسئله حل خواهد شد و دیگر درگیری میان اعضای مسلح پ ک ک و ارتش ترکیه روی نخواهد داد.
پ ک ک در آخرین اقدام خود در روز دوشنبه که مصادف بود با عید قربان، انفجاری را در شهر وان واقع در شرق ترکیه انجام داد که منجر به زخمی شدن شمار زیادی از نیروهای نظامی این کشور و تعدادی افراد غیرنظامی شد اما پس از بازگشت محمد اوجالان از امرالی و بیان اینکه اوجالان بر مذاکره و گفتگو تائید کرده؛ باردیگر صدای سلاح ها ساکت شد و در حال حاضر این گروه در سکوت قرار دارد.
گفتنی است مذاکره فی مابین پ ک ک و ترکیه در حد فاصل سال های ۲۰۱۱ الی ۲۰۱۳ در اسلو پایتخت نروژ سبب توقف جنگ و درگیری در مناطق جنوب و جنوب شرق ترکیه شده بود اما در سال ۲۰۱۳ باردیگر این آتش شعله ور شد و گفته می شود اخیرا هم باردیگر وقفه ایجاد شده و دلیل آن هم به سخنان عبدالله اوجالان در آخرین ملاقات با برادرش محمد اوجالان برمی گردد.
در این میان ذکر این نکته حائز اهمیت است که تاکنون بارها آتش بس صورت گرفته و ماهها و بعضا سال ها طرفین در سکوت نظامی به سر برده اند اما هیچ گاه این آتش بس ها نتیجه یی در برنداشته اند و باردیگر جنگ و درگیری ادامه پیدا کرده است.این بار هم اوجالان برای چندمین بار خواستار تداوم مذاکرات و توقف درگیری ها شده؛ البته اینکه شخصی در چنین شرایطی همچنین درخواستی داشته باشد؛ زیاد جای تعجب نیست چراکه بطور مستقیم به سرنوشت وی بستگی دارد اما اینکه در پس پرده ی این درخواست های اوجالان چه نهفته است، جای بسی تامل و کاوش دارد.
اما این تنها یک طرف قضیه است و طرف دیگر که مقامات پ ک ک در کوهستان های شمال عراق و گروهی هم در کشورهای اروپایی هستند؛ سازهای مختلفی در این باره می نوازند. سران کوه نشین این گروه بیشتر طرفدار جنگ و درگیری هستند و زیاد به حکومت اردوغان اعتماد ندارند و لذا تنها راه چاره را تداوم جنگ می دانند که البته طی سالیان گذشته این امر هم کاملا آشکار و واضح شده که پ ک ک با این روش جنگیدن و تاکتیک های نظامی راه به جایی نمی برد و هر روز و هر سال تکرار راهکارهای قبل را در پیش می گیرد و شاید هم نیروی کافی برای جنگیدن با ارتش ترکیه نداشته باشد. اما در هرصورت به شدت طرفدار جنگ مسلحانه است و نهایت این کار هم تجزیه ترکیه است هرچند در تئوری گفته می شود به دنبال سیستم خودمدیریتی دمکراتیک هستند اما معمولا آنچه در نتیجه ی جنگ های مسلحانه حاصل می شود؛ تنها تجزیه است. با این تعاریف نمی توان توقف درگیری ها از سوی این گروه را در آینده مدنظر داشت و جالب اینکه اعضای کوه نشین این گروه برای این سرپیچی خود از دستورات اوجالان هم توجیهاتی دارند؛ مثلا می گویند اوجالان در شرایط خاصی قرار دارد و لذا نمی توان به حرف های وی اعتماد کرد از سوی دیگر اعضای اروپانشین این گروه به همراه حزب دمکراتیک خلق ها و به ویژه شخص صلاح الدین دمیرتاش رئیس این حزب معتقدند که جنگ مسلحانه آنهم با این روش و راهکار نتیجه ی در برنخواهد داشت و دقیقا همان چیزی است که حکومت ترکیه و شخص رجب طیب اردوغان (رئیس جمهور ترکیه) می خواهد.
بنابراین نمی توان منتظر بود و به سخنان اوجالان دل خوش کرد چون گروه هم از داخل دچار تردید و شک های خاصی است. در شرایطی همچون وضعیت کنونی اوجالان، رفتارها و درخواست ها و بعضا تحلیات هم در هاله یی از ابهام و شک قرار می گیرند. لذا به نظر می رسد اوجالان بیش از پ.ک.ک نزد آک پارتی صاحب اعتبار است .
