واکنش جامعه کُردی در کردستان ترکیه ، به رویداد دستگیری های روئسا و نمایندگان حزب دمکراتیک خلق ها (ه.د.پ) در پارلمان با در نظر گرفتن وسعت رویداد، واکنش ضعیفی بود. برخی ها معتقدند این ضعف به دلیل ارعاب و اعلام وضعیت اضطراری است و بعضی ها هم معتقدند که اینها نتیجه نارضایتی مردم از سیاست های پ.ک.ک است.
به دنبال دستگیری عبدالله اوجالان رئیس پ.ک.ک در سال ۱۹۹۹، راهپیمایی و تظاهراتی در چارچوب نافرمانی مدنی در مناطق کردنشین ترکیه شروع شد. به ویژه در سال هایی که پ.ک.ک آتش بس یکطرفه اعلام کرده بود راهپیمایی بزرگترین اسلحه کُردهای ترکیه بود. اما پس از دستگیری شهرداران شهرهایی همچون دیاربکر و سپس دستگیری روسای مشترک ه.د.پ، صدای نارضایتی های مردمی در ترکیه خیلی ضعیف است. روز ۲۶ اکتبر گولتن کشاناک و فرات اونلی ( روئسای مشترک شهرداری دیاربکر) دستگیر شدند.

روز جمعه چهارم نوامبر نیز صلاح الدین دمیرتاش و فیگن یوکسک داغ روسای مشترک حزب دمکراتیک خلق ها (ه.د.پ) و ۹ نماینده ی دیگر این حزب در پارلمان دستگیر شدند. اما بازتاب نارضایتی ها در این خصوص خیلی ضعیف بود. رسانه های ترکیه این سکوت را نشانه عدم حمایت کردها از این سیاستمداران قلمداد می کنند.
دمیرتاش قبل از دستگیری اش در یک نشست مردمی در مقابل شهرداری شهر دیاربکر و پس از دستگیری گلتن کشاناک و آنلی گفت: غیر از فشار آوردن هیچ اهرم دیگری ندارند. به دلیل وضعیت اضطراری خودشان را روی پا نگه داشته اند. تظاهرات و راهپیمایی ممنوع است. سیاست ورزی ممنوع است. لکن ما در هر مکانی با تمام قوا حتی اگر این قوا ۵ نفر یا ۱۰ نفر هم باشد به خیابان ها خواهیم آمد و اعلام نارضایتی خواهیم کرد.
روزنامه نگار ترکیه محمود اورال، در این خصوص گفت: واکنش کردهای ترکیه (جامعه کُردی در کردستان ترکیه) نسبت به بازداشت دسته جمعی سیاستمداران کُرد ، ضعیف است. واکنش ها بسان سالهای قبل نیست. سازمانها و نهادهای مدنی در این خصوص خیلی نگران هستند اما نمی دانیم در روزهای آینده چه روی خواهد داد.
محمود اورال درباره دلایل سکوت کُردهای ترکیه می گوید: دلیلش می تواند این باشد که دولت در خیابانهای شهرهای جزیره و سور رعب و وحشت ایجاد کرد. کشتن صدها نفر با اوج خشم و خشونت دولت، ترسی را در دل مردم ایجاد کرده است. لذا مردم می ترسند راهپیمایی کنند. اما بعید نیست این ترس ناگهان شکسته شود و وضعیت بگونه ای دیگر شود.
نیروهای امنیتی ترکیه راهکاری خشن درپیش گرفته اند به ویژه در دیاربکر. هرجایی که احتمال برگزاری تجمع و راهپیمایی در آن بشود بلافاصله در آنجا حاضر می شوند. اتومبیل های ضدگلوله پلیس در ورودی محلات و خیابان ها مستقر شده اند. هرزمان مطلع شوند که راهمپیمایی در شرف وقوع است بلافاصله اینترنت را قطع می کنند برای اینکه مردم آگاه نشوند. در سال های اخیر در کردستان ترکیه رسانه های اجتماعی نقشی اصلی در تشویق مردم به ریختن به خیابان ها داشته است.
دکتر بلال سمبور استاد دانشگاه یلدرم بیازد در آنکارا با دیدی وسیعتر به واقعه می نگرد و معتقد است این تلاشی است که از قبل شروع شده به منظور حذف ه.د.پ در حلقه سیاست کشور. مرحله اول این اقدام با حذف مصوینت قضایی نمایندگان شروع شد. بعدا با انتصاب سرپرست به جای شهرداری های ه.د.پ و اخیرا هم رهبران و نمایندگان این حزب را دستگیر می کند. از زمانیکه بحث تغییر نظام حکومتی ترکیه از پارلمانی به ریاستی بالا گرفت؛ لازم می بینند که ه.د.پ را بی تاثیر کنند.
درخصوص نتیجه این اشتباهات دولت ترکیه هم بلال سمبور گفت: تغییر سیستم حکومتی به ریاستی مستلزم کسب ۵۰ درصد آرا است. به دنبال کودتای اخیر در ترکیه و در گفتگوی ملی گراها و موضوع اعدام، جامعه و زندگی سیاسی جدیدی شکل گرفته است. با دستگیری سران ه.د.پ جناح بندی در میان جامعه بیشتر شده است. این پارامتری مهم است. فکر کنم حکومت تمامی نتایج هدف گذاری شده را به دست آورده که به آنها احتیاج داشت.
دکتر بلال سمبور، سکوت جامعه را به وضعیت اضطراری ربط می دهد و می گوید: در حال حاضر در ترکیه وضعیت اضطراری برقرار است. به این دلیل این وضعیت همه را نگران کرده است. شاخص وضعیت اضطراری در ساکت کردن مردم نقش بسزایی دارد.
احمد امین اوغلو یکی از هزاران معلمی که به بهانه حمایت از ترور اخراج شد در این باره به نکته یی دیگر اشاره می کند و آنهم اخراج هزاران کارمند و معلم است که این وضعیت را اینچنین شکل داده است. خیلی ها از ترس از دست دادن کارشان سکوت می کنند اما این سکوت موقتی است و مردم گسترده تر از قبل به خیابان ها خواهند آمد.
خندق صدای مردم را ساکت کرد، کُردهای ترکیه از سیاست های پ.ک.ک نا راضی اند
برخی کارشناسان و جامعه شناسان کُرد، این موضوع را به حفر خندق از سوی پ.ک.ک ربط می دهد . پ.ک.ک پس از انتخابات ۱۷ خرداد سال گذشته (۷ ژوئن ۲۰۱۵) در چندین شهر و شهرستان اقدام به حفر خندق (اعلام خودمدیریتی ) ع کرد و همین امر سبب ویرانی بسیاری از شهرها شد.
پروفسور وهاب جوشکون از دانشگاه دجله یکی از کسانی است که معتقد است پ.ک.ک عامل اصلی این سکوت است. وی گفت: سه دلیل برای سکوت مردم وجود دارد، سیاست حفر خندق، راهپیمایی برای کوبانی و حملات پ.ک.ک با خودروی بمبگذاری شده، اینها سبب شد مردم واکنشی دمکراتیک نشان ندهند و ساکت بمانند.
پروفسور عبدالله قران هم از دانشگاه اوبالی دلیل این سکوت را به گردن پ.ک.ک می اندازد و معتقد است پ.ک.ک به دلیل سیاست های اشتباه مردم را از خود دور کرده است. انرژی بسیاری در حفر خندق ها به هدر رفت. دیگر اعتمادی وجود ندارد. مقصر ۹۰ درصد از سکوت مردم آنها (مسئولان پ.ک.ک) هستند.

جنبش سیاسی کورد در کردستان ترکیه برای اولین بار در سال ۱۹۹۹ توانست پست شهرداری دیاربکر و ۳۷ شهرداری دیگر را از آن خود کند. فریدون چلیک شهردار دیاربکر شد اما نیروهای ژاندارمری و پلیس به بهانه حمایت و همکاری پ.ک.ک هردو شهردار بینگول (چولیک) و سیرت را دستگیر کردند. به همین خاطر هزاران نفر به خیابان ها ریختند؛ علی رغم خشونت پلیس مردم به خانه نرفتند تا آنها را آزاد کردند. این آخرین تظاهرات نبود، در ۱۶ سال گذشته در کردستان ترکیه چندین راهپیمایی و تظاهرات ملیونی صورت گرفته است.
منبع: سایت شبکه تلویزیونی رووداو