کولبرها در مناطق مرزی بین ایران و عراق وسایل و کالاهایی را با کول خود،رد و بدل می کنند.قضیه کولبرها و تعاریف آن بحث دیگری است که در این مطلب به آن اشاره نخواهد شد.
در چند روز اخیر به علت بارش برف شدید، سرما و یخبندان که بیشتر مناطق مرزی را در بر گرفته بود،چند نفر از کولبرهای مرزی در برف گیر افتاده بودند و جان خود را از دست دادند.انتشار این اخبار واکنش های مختلفی را به دنبال خود داشت.نکته جالب در این خصوص اطلاعیه‌ی دفاعی احزاب کمپ نشین در رابطه با وضعیت کولبرها بود.
از یکی دو سال گذشته که بحران های شدید مالی دامن گیر احزاب مستقر در کردستان عراق شده است برصدد آن آمدند که راه‌حلی برای داشتن حداقل درآمدی پیدا کنند و در این خصوص متدهای زیادی را امتحان کردند از جمله فرستادن تیم به داخل کشور و اخاذی از مردم،باج گیری،گروگان گیری،بانک زدن و …..، که با هوشیاری مردم و درایت نیروهای امنیتی نتوانستند در هیچ کدام از این پروژه‌ها موفق شوند در نتیجه به این فکر رسیدند که در مناطق مرزی مقرهایی ایجاد کنند برای باج گیری از کولبرها،هر چند قبل از این احزاب،پ.ک.ک به این فکر افتاده بود و چندین سال است که در مناطق مختلفی از مرزهای اقلیم (تحت عنوان گمرک) مشغول باج گیری از کولبرها هستند.
با این وضعیت کولبرها،این احزاب هم هر کدام جداگانه در نزدیکی مقرهای پ.ک.ک به هدف کسب درآمد و باج گیری پایگاههایی ایجاد کردند.هر چند این موضوع به تنش میان احزاب انجامید که در نتیجه از همدیگر کشته و زخمی گرفتند ولی با میانجیگری احزاب کرد عراقی توانستند هر کدام مقری ایجاد کنند و برنامه های خود را اجرا کنند.این موضوع فقط به ضرر کولبرها تمام شد چون در مسافت نه چندان زیادی باید به صورت جداگانه به پایگاههای ایجاد شده مبلغی را پرداخت کنند.این مبلغ تحت عنوان گمرک از طرف این احزاب از کولبرها گرفته می شود،حال نکته اینجاست که یک کولبر چقدر پول بابت جابجایی کردن باری دریافت می کند که در سه چهار نقطه جداگانه باید باج بدهد؟
در این وضعیت که کولبرها در آن گیر افتاده اند،اطلاعیه و بیانیه احزاب باج گیر هیچ دردی را دوا نمی کند،این احزاب اگر طرفدار مردم بودند و از طبقه کم درآمد و فقیر دفاع می کردند،کولبرها را به این شیوه اذیت و آزار نمی دادند.
منبع: وب سایت خبری – تحلیلی هاوری
آب گل آلود و ماهی گیری احزاب کمپ نشین
کوردپاریز، هیچ تعلق خاطری به گروه، حزب و یا جریان سیاسی، در میان انبوه سیاست ورزی های رایج احساس نمی کند و تلاش دارد تا رویکردی مستقل، نقادانه، تحلیلی و خردمندانه به وقایع و رخدادهای منطقه و جهان داشته باشد.