مسئولان پ.ک.ک خود را صاحب کردستان می دانند و فرد فرد مردم کردستان را نیز مهمان. علنا کادرهایشان را آموزش داده و تفهیم کرده اند که هدفشان نابودی تمامی احزاب کردستان است. اگر شما پ.ک.ک را به عنوان کرد قبول داشته باشید آنها خود به این موضوع اذعان نمی کنند. اگر شما استقلال کردستان را بخواهید پ.ک.ک علنا می گوید ضد آن خواهم ایستاد و اندیشه دولت کردی زشت و خجالت آور است.

پ.ک.ک فکری توتالیتر، میلیتاریستی و دیکتاتوری است که براساس خشن ترین نوع سوسیالیسم و چپگرایی تأسیس شده است. در بهترین حالت پ.ک.ک می تواند سیستمی دیکتاتوری بسان کره شمالی را تاسیس کند. در جایی که آنها حکم کنند دیگر نباید هیچ فکر و دیدگاهی دیگر وجود داشته باشد. هرکس با آنها نباشد خائن است. اعضا و هوادارنشان چنان آموزش دیده اند که جز فحش و ناسزا چیز دیگری بلد نیستند و تنها دو رنگ مشکی و سفید را می شناسند و رنگ دیگری برایشان وجود ندارد.
اعضای پ.ک.ک کودکان کرد را می دزدند و یادشان می دهند که خودشان را از هر چیزی که آنها را به نوعی به خانواده و جامعه کردستان گره می زند، دور نگه دارند. ضد پرچم کردستان هستند و هفتاد و هفت پرچم عجیب و غریب دارند و همگی به منظور آشفته کردن اذهان انسان کرد است. حزبی ثروتمند و پولدار است. منابع مالی اش نامعلوم است. در هرکجا که موادمخدر و مافیا باشد نشانی از پ.ک.ک هم وجود دارد. بیست سال قبل از اینکه یک گروه وحشی همچون داعش ظهور کند و مردم را در قفس آتش بزند، آنها کودکان کرد را در گهواره می سوزاندند و نمونه اش هم در روستای دیزو در منطقه مزوری.

با تمامی قدرت هایی که مخالف و ضد استقلال کردستان هستند ائتلاف کرده اند. هیچ احترامی هم برای توافقات و امضاهایشان با طرف ها کردی قائل نیستند و هروقت بخواهند آنها را نقض می کنند.
منبع: Basnet
نویسنده: ذکری موسی
مترجم: شهاب الدین گازرانی