یک تحلیلگر کُرد عراقی در تحلیلی به انتقاد از رویکرد مسعود بارزانی و تحرکات تنش‌آمیز و جدایی‌طلبانه وی در ماه‌های اخیر پرداخته است.
به گزارش خبرگزاری تسنیم، «کامران وریا قانع» تحلیلگر کُرد عراقی در تحلیلی با عنوان «دولت اشتباه» که در رسانه‌های کُردی منتشر شده، به نقد سیاست‌ها و عملکرد سئوال‌برانگیز «مسعود» بارزانی رئیس اقلیم کردستان عراق پرداخته که متن آن به این شرح است:
«سخنی معروفی است که می‌گوید صداقت سریع‌ترین راهی است که از تبدیل یک اشتباه به شکست جلوگیری خواهد کرد. در طول تاریخ، بخشی از تغییرات بزرگ اجتماعی حادث شده در اثر اشتباهات بوده است. اگر اشتباهات دیکتاتورها و امپراتورها نبود، انسانیت مجبور به خلق ده‌ها انقلاب نمی‌شد، یا این همه فیلسوف و روشنفکر را در دامان خود تربیت نمی‌کرد که از زیبایی‌ها، عدالت و حقوق برابر انسان‌ها سخن بگویند. به عبارت دیگر، بخشی عمده‌ای از زندگی بر مبنای اصلاح اشتباهات استوار شده است، اشتباهاتی که ممکن است از جانب هر کسی روی دهد، از اشتباه یک پدر در کانون خانواده تا اشتباهات شخصیت‌های مذهبی و مسئولین سیاسی بیمار صفت.
با نگاهی به جامعه کُردی به ویژه پس از انتفاضه (اشاره نویسنده به انتفاضه سال ۱۹۹۱ اکراد عراقی بر ضد رژیم بعثی صدام معدوم است)، مجموعه تلاش‌های روشنفکران و کسانی که هنوز وجدان آنان آلوده نشده و آثاری از پاکی روح در آنان مشاهده می‌شود حول این محور بوده است که قدم در راه اصلاح اشتباهاتی بردارند که از سوی حکمرانان اقلیم صورت گرفته است. اشتباه حکمرانان بی‌مروت اقلیم در این است که هر اقدام و برنامه‌ای را همچون موفقیتی برای خود می‌بینند، موفقیتی که بعدها آثار جبران ناپذیری را بر جامعه تحمیل کرده و باج سنگینی برای همگان خواهد بود. با این دید قدم‌های برداشته شده امروز بارزانی در میدان بزرگتری از اشتباه به دور خود خواهد چرخید.
ممکن است بارزانی همچون یک خواست شخصی سیری‌ناپذیر، موضوعی را اعلام کند (دولت، امیرنشین یا کانتون و غیره) آن هم با همکاری و حمایت تُرک‌ها. اینکه این ساختار چه وسعتی داشته باشد یا طول عمر آن چند مدت خواهد بود از دید بارزانی فاقد اهمیت است، آنچه برای وی اهمیت دارد این است که عملکردی داشته باشد که مدام بدان افتخار کند، شیوه آنچه بارزانی پدر(ملا مصطفی بارزانی)، بیانیه ۱۱ مارس همچون دستاوردی برای وی محسوب می‌شود، اما برای وی حوادث پس از ۱۱ مارس آنچنان اهمیتی نداشته است که به شکست و آوارگی بخش زیادی از مردم انجامید. گمان بارزانی پسر نیز این است که با اعلام ساختاری جدید، از اشتباهات صورت گرفته در مدت ریاست اقلیم پاک خواهد شد، از اشتباهات اقتصادی و سیاسی گرفته تا اشتباهات نظامی که هر شخص کُرد از زندگی روزانه با آنها بیزار شده است.
آنچه مهم است بدانیم این دولت، بارزانی را به کجا خواهد رساند؟ در تحولات منطقه و افسانه بارزانی، تنها نتیجه حاصل شده آن خواهد بود که بارزانی و خانواده و افراد نزدیک به وی، همچون پناهنده، آنکارا را به عنوان آخرین مقصد انتخاب کنند که احتمال بیشتری وجود دارد.»
