نسل کشی ارامنه توسط دولت عثمانی همچنان یکی از مناقشه هایی لاینحل جامعه بین المللی است، موضوعی که هر سال در سالگرد این اتفاق باعث تنش های منطقه ای و عصبانیت مسئولین ترکیه می شود.
رهبر مسیحیان کاتولیک جهان پیش از این و در آستانه سالگرد کشتار ارمنی‌ها این رویداد را «نخستین نسل‌کشی قرن بیستم» توصیف کرده بود و بیان داشته است که این وظیفه اوست که یاد مردان، زنان، کودکان، روحانیون و کشیش‌هایی را که بی دلیل به دست ترک‌های عثمانی کشته شدند، گرامی بدارد.
این در حالی است که مسئولان دولت ترکیه که خود را میراث دار عثمانی ها می دانند همواره نسبت به موضوع نسل کشی ارامنه توسط عثمانی ها حساس هستند و از این موضوع به شدت عصبانی می شوند زیرا آتاتورک اولین رئیس جمهور ترکیه نوین در کشتار فجیع ارامنه پس از فروپاشی عثمانی دخیل بوده است.
آنچه از اهمیت خاصی برخوردار است اینکه چگونه این اتفاق رخ داد .
نسل کشی ارمنی ها توسط دولت عثمانی به نابودی عمدی و از پیش برنامه‌ریزی شده جمعیت ارمنی ساکن سرزمین‌های تحت کنترل امپراتوری عثمانی در خلال و درست پس از جنگ جهانی اول (۱۹۱۵ تا ۱۹۱۷ میلادی) توسط دولتمردان عثمانی و رهبران قیام ترکان جوان اطلاق می‌شود. عملیات های فوق در قالب کشتارهای دسته‌جمعی و نیز تبعیدهای اجباری در شرایطی که موجبات مرگ تبعیدشدگان را فراهم آورد، انجام می‌پذیرفت، از این سبک کشتار امروزه به عنوان کشتار سفید نام برده می شود..
آنچه در تاریخ آمده اینکه تعداد کل قربانیان نسل‌کشی ارمنیان به طور عام بین یک تا یک و نیم میلیون نفر برآورد شده و در طی این دوران دیگر گروه‌های قومی منطقه، از جمله آشوریان و یونانیان، نیز به طریقی مشابه مورد حمله ترکان عثمانی قرار گرفتند به گونه‌ای که برخی از محققان این رویدادها را نیز بخشی از همان سیاست نابودسازی قومی دولتمردان ترک دانسته‌اند. امروزه این رویداد به طور گسترده به عنوان یکی از اولین نسل‌کشی‌های قرن بیستم شناخته می‌شود.
از سوی دیگر سازمان ملل متحد و بسیاری از کشورهای دنیا کشتار ارامنه را به رسمیت شناخته اما چرا دولتمردان ترکیه و یاران اردوغان نسبت به این موضوع اینچنین حساسیت دارند و اگر موضع گیری صورت بگیرد سریعا با خشم جواب می دهند.
به نظر می رسد دلیل اول آن این است که اگر نسل کشی ارامنه به رسمت شناخته شود تاریخ قهرمانانه ای دولتمردان ترکیه از آن با افتخار یاد می کنند زیر سوال می رود و به همین دلیل است که اصلا دوست ندارند نسبت به این واقعه سخنی به میان آید، از سوی دیگر نیز اگر این واقعه را به رسمیت بشناسند در مقابل این نسل کشی مسئول هستند و تحت فشارهای بین المللی قرار می گیرند و باید غرامت پرداخت کنند.
در هر صورت آنچه مشهود است و محقیقن بارها عنوان کرده اند کشتار و نسل کشی ارامنه توسط عثمانی ها واقعه ای غیر قابل انکار است و امروز نوادگان و پیروان همان حکومت در ترکیه به دنبال نسل کشی کودکان و زنان و مردان به ویژه در سوریه هستند و این موضوع نشان می دهد اردوغان و دولتمردانش همان راه گذشتگان خود را می روند.
