در نظام های مردمسالار تجزیه طلبی امری مذموم است کما اینکه کسی یا گروهی بخواهد با ژست مردمسالارانه بر طبل جدایی بکوبد که خود سالها با دیکتاوری حاضر نیست جایگزینی برای خود ببیند .
صرف نظر از واکنش هیجانی، زودگذر و احساسی عده ای اندک از ساکنان مناطق کردنشین ایران، موضوع همه پرسی جدایی اقلیم کردستان عراق در ایران به طرز وسیعی در اغلب حوزه ها و طبقات جامعه با مخالفت روبرو شد .
بخشی از جامعه کردهای ایران در فضای آزادی سیاسی و بدون آنکه با واکنش خشنی از سوی نیروهای امنیتی یا انتظامی مواجه شوند، با اطلاع از خبر برگزاری رفراندم در اقلیم کردستان عراق به شادمانی پرداختند این موضوع بلافاصله توسط جریانات جدایی طلب و شبه نظامیان خشونت طلب که بسیاری از شهروندان غیرنظامی کُرد را در سالهای اخیر قربانی مطامع دیکته شده از سوی کشورهای ماجراجوی منطقه و برخی قدرتهای بین المللی کرده اند با نوعی فرصت طلبی همراه شد.
این جریانات که کارویژه ترور و خشونت بر رفتار آنها غالب گردیده است با اعلام فراخوان هایی خواستار حضور کردهای ایرانی در خیابان ها شده و برنامه ریزی برای رفتارهای خشونت طلبانه و رادیکال را دنبال کردند اما در این زمان پاسخ منفی کردهای ایرانی که در یک فرایند مردمسالار در ساختار سیاسی ایران عزیز سالهاست اجازه سوء استفاده را از گروه های تجزیه طلب و مسلح گرفته اند نشان دادند کردها ایرانی ترین اقوام خاورمیانه هستند.رفتاری که به نظر می رسد برخی از نخبگان کرد را وا می دارد از آنها درس گرفته و از رفتارهای پوپولیستی و عوام فریبانه دوری کنند .
واقعیت آن است که شهروندان کُرد در استان های غربی کشور طی سالهای اخیر در بومی سازی امنیت نقش اساسی داشته‌اند و خودشان در تأمین امنیت مناطق مرزی یاریگر حکومت بوده اند، نمونه های آن را می توان در مدیریت اعتراضات مربوط به هتل تارای مهاباد، جلوگیری از شکل گیری هسته داعش در نواحی مرزی و شناسایی و انهدام تیم های اعزامی گروه های تجزیه طلب از آنسوی مرزها مشاهده کرد.
کردهای ایران نیز همانند سایر اقوام با وجود همه مشکلات و کمبودها با یکدیگر بصورت کاملا مسالمت آمیز و با جامعه پذیری بالا در گستره ایران زندگی می کنند و آگاهی آنها از اهداف پشت پرده گروه های تجزیه طلب که آخرین نمونه آنرا در روزهای پس از برگزاری رفراندوم اقلیم کردستان مشاهده کردیم، بیانگر رشد سیاسی و بینش عمیق این ایرانیان اصیل دارد.
