در سال ۱۹۹۹ عبدالله اوجالان، رئیس زندانی تشکیلات “پ.ک.ک” که به سفارت یونان در کنیا پناهنده شده بود توسط عوامل “موساد” دستگیر شد.

به گزارش کورد پاریز پایگاه اطلاع رسانی “پابلیکا” (Publika.az)، در جمهوری آذربایجان به نقل از یکی از اعضای سرویس اطلاعاتی کنیا که نخواست نامش فاش شود پرده از برخی حقایق دستگیری عبدالله اوجالان برداشت. وی در این خصوص بیان کرد که عملیات دستگیری با عنوان “بیدار” در سفارت یونان واقع در کنیا از سوی “موساد” انجام گرفته است.

طبق اطلاعات ارائه شده، بولنت اجویت، نخست وزیر وقت ترکیه طی تماسی تلفنی با بنجامین نتانیاهو نخست وزیر وقت اسرائیل از وی در ارتباط با اینکه آیا “موساد” می تواند به آن ها در تعقیب و بازداشت عبدالله اوجالان یاری کند، سوال می کند. جواب نتانیاهو به این درخواست مثبت بود. اما اجویت از وی می خواهد که نقش “موساد” در این عملیات برای همیشه پنهان بماند. و خبر دستگیری اوجالان با انجام عملیات توسط سرویس اطلاعاتی ترکیه مخابره شود.

پس از توافق در این زمینه نتانیاهو با افرائیم هالئوی، رئیس وقت موساد تماس گرفته و از وی می خواهد که اکیبی شش نفره تشکیل دهد. رئیس موساد به اعضای گروه در ارتباط با تعقیب اوجالان دستور می دهد. عملیات تعقیب از رم، پایتخت ایتالیا آغاز می شود. در اکیب تشکیل شده دو تکنسین و یک زن نیز وجود داشته است.مطابق با پلان “َA” عملیات، قرار بر این بود تا عضو زن گروه جاسوسی با برقراری ارتباط با اوجالان شرایط تعقیب را تسهیل نماید.اما خروج اوجالان از ایتالیا این طرح را به تاخیر می اندازد.

با خروج اوجالان از ایتالیا، جاسوسان “موساد” اقدام به تعقیب وی در اسپانیا، مراکش، تونس، سوریه و پرتغال می کنند.تا اینکه یکی از نیروهای سرویس اطلاعاتی هلند به اعضای موساد در آمستردام خبر می دهد که اوجالان با هواپیما در حال سفر با نایروبی، پایتخت کنیا است. اکیب ۶ نفره فورا راهی کنیا می شوند. آن ها در ۵ فوریه ۱۹۹۹ وارد کنیا می شوند.

با توجه به اینکه روابط بین “موساد” و سرویس اطلاعاتی کنیا عالی بود، و موساد با کمک “سیا” از پناهنده شدن اوجالان به سفارت یونان در نایروبی مطمئن بود. لذا عملیات شنود از ساختمان روبروی سفارت یونان آغاز می شود. النهایه رئیس موساد دستور لازم  برای دستگیری اوجالان را به اکیب شش نفره صادر می کند.

جاسوسان موساد موفق به ورود به صف محافظان اوجالان می شوند. بطوریکه در هتل “نورفولک” یکی از جاسوسان با لهجه سلیس کردی به یکی از محافظان اوجالان که در حال خوردن مشروب بود نزدیک شده و با وی طرح رفاقت می ریزد. عملیات با موفقیت به پایان می رسد و اوجالان در تاریخ ۱۶ فوریه ۱۹۹۹ با پاسپورت قبرس دستگیر می شود. و نیروهای ویژه ترکیه وی را با هواپیما به ترکیه منتقل می کنند.

لازم به یادآوری است که افرائیم هالئوی، رئیس وقت “موساد” در کتابی که پس از بازنشستگی خود به رشته تحریر درآورده است، به انجام عملیات برای دستگیری اوجالان از سوی “موساد” اشاره کرده است.

چرخش پ.ک.ک و پژاک به سمت اسرائیل

افشای جزئیات نقش مستقیم موساد در دستگیری عبدالله اوجالان در حالی صورت می گیرد که پ.ک.ک و شاخه های اقماری آن همچون پژاک طی سالهای اخیر در یک چرخش تامل برانگیز به اسرائیل نزدیک شده اند.

«بنیامین نتانیاهو» نخست‌وزیر رژیم‌ اسرائیل روز-یکشنبه ۱۰ دسامبر در واکنش به اظهارات اردوغان درباره طرح ترامپ برای انتقال پایتخت رژیم اسرائیل به بیت المقدس، بار دیگر در هیبت حامی گروه جدایی طلب پ.ک.ک ظاهر شد و بصورت صریح به موضوع بمباران مواضع پ.ک.ک از سوی جنگنده های ترکیه اشاره کرد و گفت: من  به شنیدن انتقاد از رهبر کشوری که مواضع مبارزان پ.ک.ک و روستاهای کُرد‌ها را بمباران می‌کند، اهمیت نمی دهم.

رسانه های گروه پ.ک.ک همواره از نقش سازمان جاسوسی رژیم اسرائیل (موساد) در دستگیری عبدالله اوجالان در سفارت یونان در کشور کنیا در سال ۱۹۹۹ به عنوان یک برگ سیاه در پرونده اسرائیل نام می برند، اما نشانه هایی در دست است که گروه پ.ک.ک و شاخه ضد ایرانی آن پژاک طی سالهای اخیر در یک چرخش بنیادین، رویکرد  نزدیکی به  اسرائیل را در پیش گرفته اند.

پ.ک.ک در سال ۱۹۸۲ میلادی چندین اردوگاه‌ آموزشی در دره بقاع در جنوب لبنان را در دست داشت و همراه با گروه های فلسطینی علیه اسرائیل وارد جنگ شده بود اما سکوت مسئولان پ.ک.ک در قبال اقدام اخیر آمریکا در به رسمیت شناختن بیت المقدس به عنوان پایتخت رژیم اسرائیل در کنار انتقاد صریح نتانیاهو از بمباران مواضع  پ.ک.ک از سوی ترکیه و نیز تقاضای کمک رئیس شاخه ضد ایرانی پ.ک.ک از اسرائیل بیانگر نزدیکی پ.ک.ک به اسرائیل است.

رئیس شاخه ضد ایرانی پ.ک.ک چندی قبل در گفت‌و‌گو با نشریه‌‌ای صهیونیستی از تل‌آویو تقاضای کمک کرد و گفت، اسرائیل باید از ما در مبارزه با حکومت ایران حمایت کند. «سیامند معینی»، از سران گروه مسلح  پژاک در مصاحبه با روزنامه «جروزالم پست» به وضوح از راهبرد ایستادگی برابر ایران سخن گفت. وی در این گفت‌‌و‌گو تشیع و حضور ایران در منطقه را از جمله مشکلات پژاک با ایران نامید و مدعی تضییع حقوق کردهای ایران شد. رئیس شاخه ضد ایرانی پ.ک.ک (پژاک) در بخشی دیگر به صراحت از رابطه مستحکم با دیگر گروهک‌های ضد انقلاب سخن گفت و آن را سکویی برای مقابله با جموری اسلامی نام نهاد. معینی به همبستگی با صهیونیست‌‌ها اشاره کرد و ضمن تایید منافع مشترک فی مابین گفت: «از دیدگاه راهبردی یک کردستان آزاد، متحد قدرتمند اسرائیل در منطقه خواهد بود.»

پیش از این عثمان اوجلان برادر عبدالله اوجلان رئیس زندانی پ.ک.ک در گفت و گو با روزنامه الشرق الاوسط کمک های اسرائیل به پژاک را تایید کرده بود.

مراد کارایلان از مسئولان ارشد پ.ک.ک نیز قبلا در گفتگو با کانال ۲ تلویزیون رژیم صهیونیستی ترکیه را دشمن مشترک اسرائیل  و کردها خواند.

اسرائیل طی سالهای اخیر تجهیزات مخابراتی ردیابی و استراق سمع در اختیار پ.ک.ک قرار داده است. به نوشته روزنامه ینی شفق چاپ ترکیه پس از دستگیری “ییلدیز باکان”  کسی که فرماندهی حمله سال ۱۳۹۰  نیروهای پ.ک.ک به مواضع ارتش ترکیه را در مرسین را بر عهده داشته از وی تجهیزات استراق سمع پیدا شده که از اسرائیل آورده شده بودند. همچنین دادستان ها به این نکته پی برده بودند که وی اطلاعات دقیق در زمانی مناسب از منابع اسرائیلی دریافت کرده بود. این روزنامه می نویسد: بر اساس اطلاعات دست آمده اسرائیل از طریق یک شرکت جعلی که در جمهوری آذربایجان تاسیس کرده بوده تجهیزات استراق سمع را ، به پ.ک.ک داده بود.

مواردی همچون کمک های تسلیحاتی آمریکا به شاخه نظامی پ.ک.ک در سوریه و چرخش سران پ ک ک و بویژه پژاک به سمت اسرائیل با ادعای پ.ک.ک مبنی بر مبارزه با نظام امپریالیسم جهانی در تناقض است. البته در زمینه تناقض در شعار و عمل و مشکل مسئولان پ.ک.ک در زمینه درک تحولات منطقه ای نمونه های فراوان دیگری نیز وجود دارد. مروری بر کتاب های عبدالله اوجالان و نیز مصاحبه ی وی با یالچین کوچوک در کتاب داستان دوباره زیستن و تبلیغات رسانه ای گروه پ.ک.ک بیانگر این است که ادعای ضدیت با امپریالیسم و آمریکا از پایه های فکری عبدالله اوجالان و گروهش بوده است، حال آنکه بر اساس تصاویر، مستندات و شواهدی که رسانه های ترکیه منتشر کرده اند،  گروه پ.ک.ک تنها در سال ۲۰۱۷ میلادی حدود ۴ هزار کامیون سلاح و تجهیزات نظامی از آمریکا دریافت کرده است.

هر چند خرده بازیگرانی همچون پ.ک.ک و سایر گروه های جدایی طلب و افراطی هنگام مواجهه با تگناهایی همچون:  تضعیف روحیه اعضای خود، کاهش عضوگیری ،  ناتوانی در تامین مالی و احتمال انشقاق و دودستگی،  ناگزیر به خدمت نظام سلطه در می آیند و چاره ای جز مزدوری ندارند، اما گناه جوانانی که با شعارهای اغواگرایانه ای همچون تشکیل کردستان بزرگ و احقاق حقوق کُردها گام در راه مسلخ قندیل می گذارند چیست؟