مجید محمدی
در حافظه تاریخی کردها سازمان مجاهدین خلق یا همان فرقه رجوی لکه سیاهی است که با هیچ روتوشی پاک و یا حتی کمرنگ نمی شود . سازمانی که نقش موثری در کشتار کردها در کردستان عراق داشت همواره از سوی کردها با نوعی تنفر یادآوری میشود. این نکته را از این باب اشاره کردم که بگویم پیوند کردها با این سازمان خشونت طلب فی نفسه نمی تواند معنایی پیدا کند اما وقتی پیام نوروزی ک ج ک که در واقع همان ارگان اصلی پ.ک.ک در هدایت شاخه های اقماری آن است را دیدم یا توجه به شناختی که از سازمان رجوی داشتم، شباهت عجیب این دو گروه شبه نظامی و خشونت طلب در ادبیات و گفتمان برایم قابل توجه آمد.
اگر به رفتار سازمان رجوی در طول سالهای پس از دهه شصت توجه داشته باشید شعاری که هر سال از سوی برادر مسعود منتشر میشود در این قالب قرار میگیرد که امسال دیگر کار تمام است و موفقیت حاصل میشود . شعار امسال سال سرنگونی به همین نکته اشاره دارد و جالب است بدانید که چرا سازمان با این ادبیات شعار سازی و نماد سازی می کند ؟ در واقع سازمان مهمترین هدفی که برای خود ترسیم کرده است حفظ نفرات خود است و برای اینکه این نفرات حفظ شوند لازم است سازمان دورنمایی دور از ذهن را به عنوان هدفی برای سال پیش رو ترسیم کند تا بتواند نیروهایش را تهییج و در مسیر ترسیم شده هدایت کند. سازمان رجوی که بستری فرقه گونه دارد محدودیت هایی را برای اعضای خود اعمال میکند مثل اینکه آنها حق ندارند رسانه هایی غیر از رسانه های مورد تائید سازمان را مشاهده کنند و یا بحث ممنوعیت ازدواج یا محدودیت در ارتباط اعضا با یکدیگر و حتی ممنوعیت ارتباط با پدر و مادر و خانواده همگی بخش کوچکی از ساختار فرقه گونه سازمان رجوی است . اما وقتی در مورد رفتار و گفتمان حاکم برپ.ک.ک نیز توجه میکنیم مشابه این رفتارها را مشاهده می کنیم . پ.ک.ک نیز چندین سال است هر سال به اعضای خود وعده می دهد که امسال دیگرکار تمام است و امسال را به سالی سرتاسر سربلندی مبدل خواهیم کرد اگر به رفتار سازمانی پ.ک.ک نیز توجه داشته باشید می بینید این گروه سازمان یافته و شبکه ای نیزشبه نظامی است و بر اعمال خشونت اصرار دارد به گونه ای که تصاویردرگیری های نظامی جزء بخشهای ثابت اخبار و اطلاعاتی است که از سوی این گروه منتشر میشود. همچنین این گروه نیز قلعه ای شبیه اشرف در قندیل بر پا کرده است و اعضای خود را در این قلعه با انواع و اقسام محدودیت ها روبرو کرده است. در پ.ک.ک و شاخه های اقماری آن ازدواج ممنوع است، ارتباط اعضا با یکدیگر بسیار محدود و کنترل شده می باشد . در این گروه اعضا حق ندارند با خانواده های خود ارتباط داشته باشند همچنین اخبار و اطلاعات بصورت کانالیزه شده و با محدودیت بسیار به اعضا ارائه می شود. شباهت عجیب این دو فرقه خشونت طلب و شبه نظامی نشان دهنده آن است که این گروه ها با کنترل ذهن و ایجاد ساختار پلیسی و کنترل شده برای حفظ اعضای خود نیاز به هیجان و شعار دارند و این الگو در هر سازمان شبه نظامی که وابستگی بسیار زیادی به سلاح دارد مشاهده میشود .
