به اذعان مردم محلی و کارشناسان مسائل منطقه، گروه‌های وابسته به پ.ک.ک در سوریه، یک دیکتاتوری مبتنی بر ترس و وحشت تاسیس کرده‌‎اند و تاکید دارند که این گروه ها از لحاظ اقدامات خشونت طلبانه، به گروه تروریستی داعش شباهت دارند.

به گزارش کورد پاریز، پ.ک.ک مدعی حمایت از حقوق کردها و جنگ به دلیل منافع این قوم است. هزاران ترک، ایرانی، عرب و کرد کشته شده‌اند تا پ.ک.ک به منافع خود برسد. سران این گروه مدعی حقوق کردها، حتی زبان کردی نمی‌دانند و بسیاری حتی کرد نیستند. این گروه با جنگ شهری موسوم به جنگ خندق‌ها در ترکیه، باعث نابودی شهرهای کردنشین و کشته شدن هزاران کرد شد. با حضور عناصر پ.ک.ک در عراق نیز ترکیه به بهانه حضور پ.ک.ک، بارها مناطق کردنشین عراق را بمباران کرد و اکنون در آن مناطق، پادگان تاسیس کرده است. اشغال روستاها، سنگربندی مزارع و منازل مردم، نارضایتی آنها را در پی داشته است و دولت عراق نیز به پ.ک.ک هشدار داده است.

همچنین نباید فراموش کرد پ.ک.ک در ایران، عراق و سوریه برای دور زدن تحریم‌ها و کسب وجهه بین‌المللی برای خود، اقدام به تاسیس احزاب و گروه‌های نظامی کرده است. در ایران پژاک، در سوریه PYD و YPG و در ترکیه حزب دموکراتیک خلق‌ها (HDP) همگی به پ.ک.ک وابسته هستند. این شاخه‌های متعدد، هرگز دیگر احزاب و گروه‌های کردی را تحمل نمی‌کنند و همه آنها را یا تبعید کرده‌اند و یا به قتل رسانده‌اند.

در همین زمینه، “هارون یحیی”، نویسنده مشهور ترکیه، در بخش کردی سایت شخصی خود نوشته است: «پ.ک.ک سازمانی مارکسیست-لنینیست است که تاکنون چند ده هزار نفر را به قتل رسانده و دست از اقدامات خشن خود بر نمی‌دارد. تاکنون هزاران کرد توسط پ.ک.ک کشته شده‌اند. این در حالی است که پ.ک.ک با لباس دفاع از حقوق کردها وارد میدان شده و بعضی رسانه‌های غربی نیز بر طبل این دروغ می‌کوبند. یک اشتباه دیگر رسانه‌های غربی این است که تلاش می‌کنند تا پ.ک.ک را از PYD جدا معرفی نمایند، اما می‌دانیم این دو گروه یکی هستند. از بنیانگذار آن تا اهداف و روش‌هایشان همگی یکسان هستند. روابط آنها فقط ایدئولوژیک نیست، بلکه سازمانی نیز است. در همه نشست‌های PYD عکس اوجالان در بهترین نقطه نصب می‌شود. صالح مسلم و عبدالله اوجالان نیز با هم رفیق هستند.  

“عبدالله اوجالان” خود را لنین قرن بیست و یکم تصور می‌کند و مناطق کردنشین سوریه را نیز برای خود به یک آزمایشگاه تبدیل نموده است. PYD یک اداره خودگردان تاسیس نمود. با حاکمیت استبدادی خود به مردم کرد زور می‌گوید. فراموش نکنیم PYD زیر چتر ک.ج.ک. نیز قرار دارد. هدف آنها نیز تاسیس یک دولت کمونیستی است. تعداد زیادی از اتباع کرد سوریه عضو پ.ک.ک بوده و هستند و در جنگ علیه ترکیه و ایران نیز شرکت کرده‌اند. این اعضای پ.ک.ک اکنون ساختار PYD/ YPGرا تشکیل می‌دهند. فرماندهان YPG  همگی اعضای مسلح پ.ک.ک هستند و افراد جدید نیز پس از آموزش ایدئولوژیک در قندیل وارد YPG  می‌شوند. این گروه هیچ گونه مخالفت و انتقادی را تحمل نمی‌کند و نسبت به هرگونه فعالیت دینی نیز واکنش تند از خود نشان می‌دهد. PYD  با فعالان دینی کرد دشمنی سرسختی دارد. این زورگویی تا حدی است که موسسه «گروه بحران» نیز در گزارش‌های خود از ظلم و ستم PYD  به افراد بی گناه و به ویژه فعالان دینی کرد می‌گوید. دیده‌بان حقوق بشر نیز در گزارش خود در مورد سوریه می‌نویسد «PYD، مخالفان و منتقدان خود را بدون دلیل زندانی و شکنجه می‌کند». پ.ی.د. تاکنون تعداد زیادی از مخالفان خود را به قتل رسانده است. به عنوان مثال، افرادی را از طرفداران بارزانی هدف گلوله قرار داد که به دستگیری سه عضو حزب خود اعتراض می‌کردند. تاکنون تعداد زیادی از کردها را نیز از خانه‌هایشان ربوده و ناپدید کرده است. مدل ارائه شده «کنفدرالیسم دموکراتیک» اوجالان همان مدل مارکسیست، لنینیست، استالینی است. اعضای PYD  که از روی ناآگاهی فریب خورده‌اند به بلایی برای کردها تبدیل شده‌اند. نتیجه روند کنونی دیکتاتوری پرولتاریایی خواهد بود نه اداره دموکراتیک».

ادامه دارد…