در پی ترور “دیار غریب” توسط نیروهای امنیتی ترکیه، تنش میان پ.ک.ک و خاندان بارزانی روز به روز شدت بیشتری گرفته و هر یک دیگر را متهم می کنند.
به گزارش کورد پاریز، ک.ج.ک. شورای اجرایی پ.ک.ک با صدور بیانیه‌ای قتل دیار غریب با نام سازمانی هلمت دیار عضو شورای رهبری پ.ک.ک را به صورت علنی به حزب دموکرات کردستان (پارتی) و حکومت اقلیم کردستان تحت کنترل خانواده بارزانی تاخت. این قتل و حملات رسانه‌ای پ.ک.ک، در فضای همکاری جدی و علنی بارزانی با ارتش ترکیه علیه پ.ک.ک در عمق خاک اقلیم کردستان صورت گرفت. در حالی که رسانه‌های وابسته به پ.ک.ک بلافاصله پس از قتل و بدون تحقیق کافی به صورت صریح آن را به هماهنگی جاسوسان وابسته به ترکیه و بارزانی نسبت دادند؛ اقدامات و ترورهای داخلی پ.ک.ک، نشان می‌دهد که این گروه نیز جزء متهمان است.
در چنین فضایی، رسانه‌های وابسته به بارزانی نیز عکس‌هایی از دیار غریب را منتشر کردند که با گذرنامه رسمی به ترکیه سفر کرده و با عثمان بایدمیر، شهردار وقت دیاربکر (از حزب دموکراتیک خلق‌ها وابسته به پ.ک.ک) در دفتر کارش در دیاربکر دیدار کرده است. همچنین عکسی از او منتشر شده که با محمد اوجالان برادر عبدالله اوجالان و همسرش در خانه پدری اوجالان سر میز غذاخوری نشسته‌اند. یک عکس دیگر نیز او را همراه یک دختر هوادار پ.ک.ک نشان می‌دهد که به صورت آزادانه و بدون محافظ از دیوار باستانی و توریستی دیاربکر دیدن می‌کند.
اکنون چند سوال در رسانه‌ها مطرح شده است:
۱- چگونه ترکیه و پ.ک.ک در ظاهر با هم نمایش جنگ را اجرا می‌کنند و در عین حال یک عضو شورای رهبری پ.ک.ک با گذرنامه رسمی به آن کشور سفر و با حساس ترین افراد نیز دیدار می‌کند، اما کسی با او کار ندارد و با گذرنامه نیز به قندیل باز می‌گردد؟
۲- آیا ممکن است روزی عکس‌هایی از دیدارهای جمیل باییک و مراد کاراییلان نیز با مقامات ترکیه در آن کشور منتشر شوند؟
۳- چرا پ.ک.ک در طی چند سال گذشته این عکس‌ها را منتشر نمی‌کرد؟ چرا اقلیم کردستان آن هم پس از اتهام به دست داشتن در قتل دیار غریب آنها را منتشر کرده است؟
۴- آیا پس از این قتل و انتشار این عکس‌های جنجالی، این نظریه مبنی بر این که پ.ک.ک توسط سازمان اطلاعات ترکیه تاسیس شده است، تقویت نمی‌شود؟ مگر می‌شود ترکیه هم پ.ک.ک و قندیل را دشمن شماره یک مردم بداند و به نام آن کردها را بدبخت نماید اما به عضو شورای رهبری! اجازه دهد آزادانه به ترکیه سفر کند؟
بسیاری از کسانی که پ.ک.ک را از نزدیک می‌شناسند معتقدند همان طور که برخلاف عرف حقوقی و قوانین، عبدالله اوجالان به عنوان امنیتی‌ترین زندانی ترکیه آزادانه و با هماهنگی دولت برای قندیل نامه و پیام می‌فرستد، تاسیس پ.ک.ک نیز اقدامی توسط دولت ترکیه برای سرکوب توجیه پذیر کردها و اجرای برنامه‌های خود است. کارشناسان معتقدند دیار غریب، اهل سلیمانیه، اخیرا از سیاست‌های ضد کردی پ.ک.ک به صورت علنی انتقاد می‌کرد و این سبب می‌شد تا افراد بیشتری در پ.ک.ک او را الگو قرار دهند. لذا سران قندیل نشین پ.ک.ک که با سازمان اطلاعات ترکیه هماهنگ هستند، طی سناریویی محل حضور و تردد او را در اختیار ارتش ترکیه قرار دادند تا دیار غریب کشته شود و ضمن طبیعی جلوه دادن این قتل بر اثر حملات هوایی، اقلیم کردستان را نیز متهم کنند تا فرافکنی شود. زمانبندی این قتل نیز مهم است یعنی در اوج همکاری بارزانی با ترکیه و این یعنی افکار عمومی برای پذیرش این اتهام آماده است.
با توجه به این که پ.ک.ک حتی قبل از تاسیس رسمی در سال ۱۹۷۸ نیز در قتل اعضای منتقد و مخالف خود کارنامه سیاهی دارد، لذا قوی‌ترین روایت این است پ.ک.ک دیار غریب را حذف کرد، همان طور که محمد شنر، سکینه جانسز، هوگر، شمدین ساکیک، حقی قرار و… از رهبران ارشد پ.ک.ک به دستور اوجالان، ترور شده بودند.
