در حالی که طبق قوانین اروپا، پ.ک.ک یک گروه تروریستی محسوب می‌شود، یک سندیکای کارگری در اقدامی عجیب، از اوجالان و پ.ک.ک حمایت کرده است.
به گزارش کورد پاریز، اتحادیه‌ها، سندیکاها یا هر مجموعه مشابه که برای حقوق صنفی فعالیت می‌کنند، در یک نقطه اشتراک دارند و آن هم دفاع از حقوق صنف مورد نظر و حامی خود است. اگر اقدامی غیر از این رخ دهد، در واقع آن سندیکا و گروه، خلاف جهت فلسفه وجودی خود حرکت می‌کند. سندیکای کارگری انگلستان نیز به عنوان میراثدار حرکت جمعی برای مقابله با تضییع حقوق کارگران در سال ۱۸۶۸ تاسیس شده و تاکنون گام‌های موثری را در راستای تامین حقوق کارگران در انگلستان در برابر زیاده خواهی‌های دولت برداشته است.
اما این سندیکا در اقدامی عجیب و برخلاف خواسته ۵٫۶ میلیون کارگر عضو که حق عضویت و رای می‌دهند، به مرکزی برای تبلیغ تروریسم تبدیل شده است. تعدادی از سران این سندیکا در همکاری با باندهای مافیای مواد مخدر وابسته به پ.ک.ک راه را برای نفوذ خشونت طلبان وابسته به پ.ک.ک در این سندیکا باز کرده‌اند و در همین راستا در آخرین گردهمایی خود عکس‌های عبدالله اوجالان سرکرده پ.ک.ک را حمل کردند و خواهان آزادی او شدند. اما آنچه سران این سندیکا باید بدانند، این است که:
– اگر قرار باشد یک اتحادیه در موردی بین‌المللی تصمیم گیری کند باید نظرات همه اعضا لحاظ شود و حمایت از تروریسم به نام سندیکا درواقع توهین به تک تک اعضای کارگر آن است.
– به نظر می‌رسد یا اعضای سندیکا از قوانین خود انگلستان بی خبر هستند یا با گرفتن پول از باندهای مافیایی پ.ک.ک دست به این اقدام مجرمانه زده‌اند. چرا که براساس قوانین انگلستان و اروپا پ.ک.ک و تمام شاخه‌های آن در لیست تروریستی قرار دارند و حتی بارها افراد شرکت کننده در ی.پ.گ (مورد حمایت آمریکا) در جنگ با داعش هنگام بازگشت از سوریه به انگلستان محاکمه و زندانی شده‌اند. حتی “کایل اورتون” روزنامه‌نگار برجسته انگلیسی کتابی را به صورت مستند در مورد تروریستی بودن پ.ک.ک و شاخه‌های آن نوشته و در مورد حضور و خطرناک بودن پ.ک.ک در انگلستان به مقامات هشدار داده است.
– اکنون سران این سندیکا به خاطر حمایت از تروریسم بایستی مورد مواخذه قرار گیرند و طبق قوانین انگلستان باید به خاطر حمایت از یک گروه تروریستی که نام آن در لیست سیاه انگلستان درج شده، محاکمه شوند.
– نکته بعدی فلسفه وجودی سندیکا است. این نهاد باید حامی کارگران باشد. مشخص نیست رئیس یک فرقه مسلح چه ارتباطی با مسائل اقتصادی و حقوق کارگران دارد.
