کنگره ملی کرد وابسته به پ.ک.ک، طی سال‌های اخیر در مقابل حکومت ملی اقتدارگرا و کانتون‌های وابسته به پ.ک.ک سکوت کرده بود؛ اما امروز توقع حمایت مردمی دارد.
به گزارش کورد پاریز، پس از جدی شدن تهدیدهای ترکیه برای حمله به شمال سوریه، کنگره ملی کرد وابسته به پ.ک.ک طی فراخوانی از «همه مردم کرد» دعوت کرد تا برای مقابله با این تهدید «بسیج» شوند. «کنگره ملی کرد» در حالی چنین بیانیه‌ای صادر می‌کند که همه احزاب و گروه‌های کردی به صورت متفق‌القول آن را یک دستگاه وابسته به پ.ک.ک می‌دانند. فراموش نکنیم زمانی که عصمت شریف وانلی اولین رئیس آن بود اعلام کرد پ.ک.ک او را مجبور کرده ریاست افتخاری آن را به عبدالله اوجالان بدهد و سرانجام به دخاطر دخالت‌ها و تعیین تکلیف‌های پ.ک.ک استعفا داد. همچنین، سران و اعضای کنگره ملی در اروپا حضور دارند و با پول قاچاق مواد مخدر زندگی مرفهی دارند. اگر قرار باشد کسی بسیج شود چرا خودشان این کار را نمی‌کنند و خود و اعضای خانواده خود را به جنگ ترکیه نمی‌فرستند؟ چرا فقط از مردم کرد توقع کشته شدن و جنگ با ترکیه را دارند!؟
از طرفی، در طی سال‌های اخیر و دوره کنترل شمال سوریه توسط پ.ک.ک، چرا این کنگره حتی بیانیه‌ای صادر نکرد و از پ.ک.ک نخواست فعالیت احزاب و گروه‌های کرد سوریه را ممنوع و مردم را شکنجه و زندانی نکند؟ لذا باید گفت این بیانیه‌ها مخاطب ندارد، چون نهاد صادرکننده آن مشروعیت مردمی ندارد و صرفا نگران قدرت خویش است. اکنون که زمزمه‌های حمله ترکیه به شرق فرات جدی شده است، نهادهای اقماری مردم به یاد اهمیت حمایت و مشروعیت افتاده‌اند.
