کوردپاریز/ شبکه حقوق بشر سوریه طی گزارشی از ارسال تجهیزات نظامی آمریکا به شمال سوریه خبر داد و اعلام کرد: دولت آمریکا، تعداد ۷۰ تریلی دیگر کمک و تجهیزات نظامی ائتلاف بین‌المللی ضدداعش به رهبری آمریکا برای نیروی سوریه دموکراتیک – شاخه پ.ک.ک در سوریه – ارسال کرد.
کسانی که اخبار و تحولات خاورمیانه به ویژه کردستان سوریه را دنبال می‌کنند می‌دانند تاکنون و طبق اظهارات مقامات رسمی آمریکا و مسئولان ائتلاف مذکور چند هزار تریلی تجهیزات و کمک‌های نظامی برای نیروی سوریه دموکراتیک ارسال شده که اعتراض ترکیه را به دنبال داشته است. چرا که دولت ترکیه معتقد است این تجیهزات از طریق ی.پ.گ. برای پ.ک.ک ارسال و علیه ارتش آن مورد استفاده قرار گرفته است. ارسال این تجهیزات نیز یکی از بهانه‌های ترکیه برای حمله به کردستان سوریه بود.
اما آنچه که اذهان افکار عمومی منطقه به ویژه کردها را مشغول کرده اینکه آیا آمریکا واقعا به دنبال کمک به کردهاست؟ اگر چنین است برخورد دوگانه آمریکا چه مفهومی دارد؟ چرا از یک سو پ.ک.ک را در لیست سازمان های تروریستی قرار می دهد و از سوی دیگر ی.پ.گ شاخه سوری پ.ک.ک را به انواع سلاح ها تجهیز می کند؟ آیا آمریکا نمی داند که مظلوم کوبانی فرماندهی کل نیروهای دموکراتیک سوریه خود از فرمانده هان رده میانی پ.ک.ک در قندیل بوده و تصاویر و اسناد آن بارها از سوی دولت ترکیه به آمریکایی ها داده شده است؟ اگر آمریکا واقعا به دنبال کمک به کردهای سوریه است، چرا در حمله و اشغال عفرین فقط نظاره گر بود؟ چرا آمریکا در ایجاد منطقه امن در قلب کردستان سوریه سکوت اختیار کرده و تاکنون زیر بار آن نرفته است؟ چرا کردها که اصلی ترین همپیمانان آنها در منطقه است را به ترکیه فروخت؟ چرا پشت کردها را در عملیات چشمه روشن ترکیه علیه کردهای سوریه خالی کرد؟ آیا این چیزی جز استفاده ابزاری است؟
ریشه و جواب همه این سوالها در این است که آمریکاییها در منطقه بجر منافع خود به هیچ چیز دیگر نمی اندیشند و اصلا برایشان اهمیتی هم ندارد. در واقع ارسال این کمک‌ها نیز صرفا برای استفاده ابزاری بیشتر از کردها در راستای منافع آمریکاست و کردها در واقع پیاده نظام آنها بودند و در این راه بیش از ۱۱ هزار کُرد جان خود را از دست داده اند. لذا حضور آمریکایی ها جز ویرانی و جنگ‌های بیشتر برای مردم هیچ سودی نداشته و نخواهد داشت.
