پس از پیروزی انقلاب اسلامی، انتخابات در ایران از اهمیت به سزایی برخوردار شد. چرا که مردم با حضور در پای صندوق های رای و با رای هایی که داده اند تاثیر خود را در جامعه گذاشته اند.
مردم کردستان هم همواره از اول انقلاب با شرکت در انتخابات و با حضور گسترده خود در پای صندوق های رای سهم خود را از اقتدار انقلاب و تعیین سرنوشت کشور ایفا کرده اند.
کردستان یکی از استان های مرزی کشور است که به واسطه حضور گروه های تجزیه طلب و مسلح کردی جز استان های محروم و کم درآمد کشور به شمار می آید. چرخ زندگی مردم و اقتدار یک منطقه با سرمایه گذاری و تاسیس کارخانجات و … حاصل می شود. اما به خاطر اقدامات مسلحانه گروه های تجزیه طلب و ایجاد ناامنی، کسی حاضر به سرمایه گذاری در منطقه نیست.
علاوه بر این حضور یک نماینده توانمند و متعهد نیز می تواند تاثیر به سزایی در رونق اقتصادی منطقه داشته باشد. اما آنچه به نظر می رسد عملکرد ضعیف نمایندگان کردستان و عدم مطالبه به حق مردم منطقه از مجلس، زندگی مردم را با مشکلات زیادی مواجهه کرده است.
آنچه در این سالها با آن مواجه بودیم، اغلب نمایندگان استان کردستان به جای پرداختن به موضوعات اساسی و توسعه حوزه انتخابیه خود، بیشتر انرژی و توان خود را، در مسیر دیگری برای تحقق اهداف فردی صرف کرده اند.
اما در این میان نباید نقش خود مردم کردستان را در انتخاب احساسی و نادرست نادیده گرفت. با توجه به این که پایبندی به قبیله و طایفه ریشه در باورهای سنتی دارد لذا شاهد آن هستیم که در استان کردستان هنوز باورهای سنتی در رفتار اجتماعی موثر است، لذا این طایفه گرایی در رفتار انتخاباتی شهروندان کردستان تاثیر بسزایی دارد.
از آنجا که انتخابات حق تعیین سرنوشت خود است، مردم کردستان باید با توجه به افزایش سطح آگاهی و تجارب گرانبهایی را که در این سالها به دست آورده اند، فردی اصلح، توانمند و متعهد را به عنوان نماینده وارد مجلس کنند که بتواند دغدغه ها، مشکلات و مطالبات آنها را پیگیری کند و این مهم باید به دور از احساسات و تعصبات طایفه ای صورت گیرد.
