عضو جدا شده پژاک به مناسبت اقدام تروریستی این گروه در استان کردستان در یک یادداشت ارسالی به کوردپاریز خطاب به گروه تروریستی پژاک می گوید: آیا این بی اخلاقی نیست که برای رسیدن به اهداف خود از مردم به عنوان سپر انسانی استفاده می کنید؟!
.
کوردپاریز/ امروزه در دنیا مسئله امنیت حرف اول را می‌زند و مخصوصا خاورمیانه سالهاست که در سایه تروریسم آمریکایی روی خوش به خود ندیده است و حقوق بشر آمریکایی در منطقه باعث شده هزاران انسان بی گناه جان خود را از دست بدهند.
حال آنکه خود دولت آمریکا مرزهای خود را با مکزیک با استفاده از پیشرفته ترین تکنولوژی روز امن کرده واجازه ورود به مهاجران را نمی‌دهد و شاید هم در صدد مالیاتی از ترانزیت مواد مخدر به داخل است. این نژاد پرستی دولت آمریکا باعث شده که در مرز آمریکا انسانهای بسیاری چه کودک وچه بزرگ جان خود را از دست بدهند و افسوس و صد افسوس که سازمان‌های حقوق بشری گویا فقط مرزهای ایران را می بینند.
ایران سالهاست که در جنگ گروهک های تروریستی وابسته به آمریکا و اسرائیل و غرب هزینه های زیادی را متحمل شده است و لذا تدابیر امنیتی اتخاذ کرده و اما سالهاست که در ناامنی‌های کردستان ایران به دست این گروها، مردم به دلیل نبود امکانات و کار به کولبری روی آورده اند. همیشه هم سلطه اربابان، سازمان‌های حقوق بشری را وادار کرده اند تا ایران را به دلیل امکانات کمتر در کردستان محکوم کنند.
همانطور که می دانیم مرزهای کردستان ایران، سالهاست مسیر رفت وآمد گروههای تروریستی بوده و هست و در مواردی هم که دولت ایجاد کار و سرمایه کرده مورد هجوم این گروه ها قرار گرفته است تا مردم منطقه را به خاک سیاه بنشانند و مسئولیت آن را به گردن حکومت بیاندازند.
خوب می دانیم که اولین مسئله برای سرمایه گذار شخصی نیز امنیت است ولی همواره شاهد بودیم، کسانی که در منطقه سرمایه گذاری کرده و صدها نفر در سایه این سرمایه گذاری مشغول بوده اند مورد هدف این گروه های تروریستی بوده است. با تهدید و ارعاب از صاحبان مشاغل و کارخانه ها اقدام به باجگیری کرده و در صورتی که به اهداف خود نرسند دست به جنایت و تخریب زده و از این رو بارها شاهد آتش زدن مرغداری ها، گاوداری ها، معادن و اماکن توریستی توسط این تروریست ها بوده ایم.
این گروه های تروریستی که هیچ استقلالی ازخود ندارند و همگی وابسته به آمریکا و اربابان خود هستند در سال های اخیر با قاچاق کالا و انسان و مواد مخدر سعی در افزایش اقدامات تروریستی خود داشته و در سایه خشونت و ناامنی که خود در منطقه ایجاد کرده و بیکاری که مسبب اصلی َآن خودشان هستند سعی می کنند که با ارعاب و تهدید یا برانگیختن احساسات کردها یا با فریب و در بسیار از موارد با ربودن کودکان بخت برگشته روستایی نیرو جذب کنند.
متأسفانه این گروه های تروریستی در سال های اخیر شهروندان کرد را به عنوان سپر خود قرار داده اند و با پوشیدن لباس های محلی و بار اسلحه و مهمات و وارد کردن آن برای نا امن کردن منطقه و ایران به نفع اربابان خود استفاده می کنند و این است که بارها مرزبانان که وظیفه آنها امنیت مرزها است از اسلحه و حق قانونی خود استفاده می کنند تا مردم در آسایش باشند.
اگر به راستی این گروههای منقرض شده به فکر منافع مردم هستند که نیستند چرا با لباس های محلی و حتی از گذرگاه های کولبران استفاده می کنند و آنها را سپر خود می کنند؟ سازمان‌های حقوق بشری که دم از حقوق بشر می‌زنند! چرا علتها و معلول ها را روبروی هم قرار نمی دهند؟ یعنی آنها نمی دانند باعث و بانی این مشکلات در مرزهای ایران چه کسانی هستند؟!
اگر این گروه های به ظاهر کردی نبودند امکانات تولیدی و صنعتی در این منطقه نیز بیشتر ایجاد می شد اما به دلیل ناامن کردن منطقه، شاهد فقر و بیکاری و مهاجرت و افزایش مصرف مواد مخدر و ناهنجارهای اجتماعی هستیم.
لازم است سازمان‌های حقوق بشری رفتار شعار گونه را کنار گذاشته و خود را از زیر چتر ذهنیت سرمایه داری در آورده و با دیدی منطقی و بشردوستانه به مسئله نگاه کنند.
از این رو بارها شاهد شهادت فرزندان میهن به دست اشرار و ماموران ضد انسانی غرب بوده و هستیم و اخیرا نیز شاهد شهادت چند تن از این مدافعان میهن در مریوان و دیواندره بودیم و مسوولیت این شهادت را همانانی که لباس کولبر را به تن کرده و اسلحه و خشونت و ترور را بار خود کرده اند می باشد. لازم است نیروهای امنیتی به هر وسیله ای شده با این تروریست ها مقابله کنند تا دیگر شاهد شهادت مرزبانان مان توسط این گروه های تروریستی نباشیم.
