کوردپاریز/ همه ما بارها، خبر ترور، قتل، جنایت، ایجاد رعب و وحشت، حمله به کارگاه ها و معادن، فراری دادن سرمایه گذاران در مناطق کردنشین، ایجاد نا امنی، ربودن کودکان، اخاذی و باجگیری از قاچاقچیان و کولبران توسط گروه تروریستی پژاک، شاخه ایرانی پ.ک.ک در مناطق کردنشین ایران را شنیده ایم.
با نگاهی به تاریخچه این گروه تروریستی به سادگی در می یابیم که ترور و اعدام مخالفین یک بخش جدایی ناپذیر از موجودیت سیاسی گروه تروریستی پ.ک.ک است و شاخه ایرانی آن یعنی پژاک، پیرو مطلق همین مسیر است.
ترور مخالفین و رقبای سیاسی، ترور کسانی که صف پ.ک.ک و پژاک را ترک کرده اند، ترورهای وسیع مردم به اتهام همکاری با دولت ترکیه و ایران (به عنوان نمونه: ترور کوهسار فاتحی، راننده آمبولانس هلال احمر)، اعدام اعضای مسلح خود پ.ک.ک که رابطه عاشقانه با هم داشته اند یا حین فرار دستگیر شده اند، بمب گذاری در محل کار و سکونت مردم، سازماندهی باندهای باجگیر در کشورهای غربی، همه و همه از ویژگی های جدایی ناپذیر این فرقه تروریستی است.
شاخه ایرانی این جریان تروریست که یک گروهک ابزاری در خدمت اهداف پ.ک.ک در ترکیه است، از بدو تاسیس خود در سال ۱۳۸۳، همه این جنایات را در مناطق کردنشین ایران مو به مو اجرا می کند. ترور دو جوان در منطقه مریوان در فاصله کمتر از یک سال، یکی به خاطر ترک صفوف پ.ک.ک (سامان دانشور) و دیگری به خاطر ایستادگی در مقابل اخاذی و باجگیری (سوران اختر ثمر) و اخیرا قتل دختر ۱۳ ساله سردشتی (اسرین محمدی) به هنگام فرار از صفوف پژاک، همه ارمغان این گروه کردستیز برای مناطق کردنشین است.
اقدامات تروریستی و جنایات پی در پی این فرقه تروریستی، موجی از نفرت را در میان نهادهای حقوق بشری، مردم کردستان ایران و کولبرانی که روزانه با تهدید و اخاذی این باند دست و پنجه نرم می کنند، برانگیخته است. هراس از تروریسم این فرقه و ماهیت جنایتکارانه آن باعث شده خیلی از افرادی که کودکانشان توسط این گروهک ربوده شده، سکوت اختیار کنند.
اما در کنار این همه حقایق و جنایت های پی در پی پژاک، سکوت نمایندگان و نخبگان کردی در مقابل این درجه از وحشیگری و جنایت پیشگی پژاک، سوال همگان شده است.
جای بسی سوال است که این نمایندگان دقیقا نماینده چه کسانی در مجلس شورای اسلامی هستند؟ آنها قرار است از حقوق چه کسانی دفاع کنند که در مقابل این همه جنایت لام تا کام حرف نمی زنند؟
دقیقا چه کسی باید از حقوق کودکانی که توسط این گروهک تروریستی ربوده می شوند و اینچنین همچون اسرین محمدی ها سرنوشت تلخ در انتظارشان است، دفاع کند؟ مگر نه این است که نمایندگان یک منطقه باید دغدغه اصلی اش وضع معیشت مردم منطقه اش باشد؟ چرا فراری دادن سرمایه گذاران و حمله به صاحبان مشاغل توسط این گروه تروریستی را محکوم نمی کنند؟ چرا موضع مشخصی ندارند؟
قتل اسرین محمدی توسط تروریست های پژاک، آنچنانکه مادر این کودک سردشتی اذعان کرده به هنگام فرار از صفوف پژاک کشته شده است، جنایت وحشتناکی است که هر وجدان بیداری را آزرده خاطر می نماید.
با توجه به جنایات هایی که توسط گروهک تروریستی پژاک انجام گرفته، انتظار می رود که نمایندگان مجلس از حق و وحقوق خانواده های آسیب دیده از این اقدامات تروریستی بیشتر دفاع نمایند.
زانیار احمدی
