.
کوردپاریز/ سیاست مغرورانه پ.ک.ک از قول سرکردگان عالی آن به گونهای است که همیشه نیروهای ترکیه را تشویق و تحریک میکند که وارد اقلیم کردستان شوند، جمیل بایک و کارایلان بارها در شبکههای رسانه ایی خود با صدایی بلند فریاد بر می آورند، (ترکیه! اگر مردی بیا، اگر بی شرف نیستی بیا، اگر شجاع و زیرکی بیا)، خوب بفرمائید آمدند و دهها روستا را اشغال کردند، شهروندان زیادی به واسطه حضور شما جان خود را از دست دادند، چند روستا را با خاک یکسان کردند، صدها خانواده دیگر را آواره و بی جا و مکان کردند، کجاست تهدیدهایتان؟ چی شد آن تکبر و غرورتان؟
پ.ک.ک علت اصلی آمدن نیروهای ترکیه به داخل خاک اقلیم کردستان بوده، علت خانه خرابی و کشته شدن ساکنان اقلیم کردستان، صدها روستا به خاطر نیروهای آنها تخلیه شدند، خسارات زیاد اقتصادی به زیرساخت محلی زراعت و دامداری و صنعت کردستان وارد کرده است، از شهروندان باج میگیرد، هزاران کودک اقلیم کردستان را فریب داده و اکثر آنها مجهولالحاند و کسی نمیداند جنازهاشان کجاست؟
به علت سیاست غلط پ.ک.ک، وضعیت کردها در ترکیه روز به روز بدتر و بدتر میشود، به نوعی که بخش زیادی از کردهای ترکیه از سیاست های پ.ک.ک بیزار شدهاند، چراکه خود آنها هستند که نگذاشتهاند از لحاظ اداری و سیاسی نیروی قانونی کردستان ترکیه فعالیت مدنی داشته باشند، یادمان هست وقتی با همت طرفهای سیاسی HDP توانست در انتخابات قبلی ۸۱ کرسی پارلمان را از آن خود کند، تا چه اندازه مغرورانه هرگونه دیالوگی را با آکپارتی رد کردند در تشکیل کابینه حکومتی، هرچند سران و رهبران کردی از آنها خواستند سیاست معقولانهتری درپیش بگیرند و با آکپارتی به توافق برسند، اما قندیل کلا رد کرد، لذا در انتخابات بعدی ۳۱ کرسی را از دست داد و آکپارتی بدون نیاز به آنها حکومت را تشکیل داد و وارد فاز انتقام گرفتن شد. تمامی شهرداریهایی که در انتخابات کسب کرده بود از HDP پس گرفت و به جای آنها سرپرست منصوب کرد. صدها روزنامهنگار و فعال و سیاسی کرد بi اتهام همکاری کردن با پکک زندانی شدند و روزانه مصونیت قضایی از نمایندگان کرد گرفته میشود.
آکپارتی برای انتقام از HDP تحت لوای هژمون پ.ک.ک تنها به ترکیه اکتفا نکرده و به کردستان سوریه هم حمله کرده و بخش زیادی از آن را تحت اشغال خود درآورده، برای اقلیم کردستان هم به همان نحو شروع به گسترش حملات خود کرده، در حالیکه اگر آن وقتها راهنماییهای مسعود بارزانی و نچیروان بارزانی را گوش میکردند بدون شک پروسه صلح در ترکیه تاکنون تداوم داشت، بدون شک کُرد برعکس این وضعیتی که اکنون در ترکیه با آن گریبانگیر است مواجه میشد، از لحاظ سیاسی و اقتصادی و تقویت روابط بینالمللی، در مرحله بهتری قرار داشت.
پ.ک.ک نه تنها در پروسه صلح همکاری نکرد بلکه سبب شده تا تلاشهای قبلی برای گذار مسئله کرد به مرحله متفاوتتری خارج از خشونت، از بین برود، لذا اکنون کردها مجبورند باج سیاست غلط و خودمحورانه پ.ک.ک را بدهند، به نحوی که موجودیت اقلیم کردستان را به خطر انداخته است.
سیاست غلط و کوتاهبینی پ.ک.ک تمامی دستاوردهای کرد را در آتشی فروزان قرار داده که همه ما با هم در آن میسوزیم. حالا هم که نرفته، بروید تا هرچه زودتر از دست خودتان و سیاست اشتباهتان نجات یابیم و با سرنوشت کردها بازی نکنید.