توجه: این یادداشت در صفحه نویسنده آن در شبکه اجتماعی فیس بوک منتشر شده است.
.
کوردپاریز/ امروز بعد از ظهر، بیانیه ای را از طرف KCK خواندم، و بعد از کش و قوس های فراوان چیزی از این بیانیه نفهمیدم! حزب دموکرات کردستان (پارتی) حملات AKP و CHP را مشروعیت می بخشد! و مداخله آنها در اقلیم کردستان را توجیه می کند! آیا این سیستم یعنی اینکه پارتی، دخالت حزب اسلامگرا و ملی گرای افراطی ترکیه را توجیه و به آن مشروعیت می بخشد! اگرچه من خیلی فکر کردم، اما نفهمیدم که چرا پ.ک.ک این بیانیه را منتشر کرده است! هر دو حزب در کشور دیگری حضور دارند و دهها میلیون طرفدار، هوادار و رأی دهنده دارند، پس چگونه مشروعیت خود را از پارتی گرفتند؟!
و این دقیقاً سوالی است که ذهن اکثریت مردم کُرد را گیج می کند، زیرا آنها تعجب می کنند که آیا پ.ک.ک با (AKP-CHP) مشکل و دشمنی دارد یا با پارتی؟! چرا پ.ک.ک تمام تحریکات، بلاها و مشکلات خود را برای اقلیم کردستان به ارمغان آورده است؟! آیا پ.ک.ک با اقلیم کردستان دشمنی دارد یا با ترکیه؟ اگر مشکلی با پارتی و اقلیم کردستان ندارد، بلکه مشکلاتش با ترکیه است، پس چرا نباید به ترکیه برود و آنجا با ترکها بجنگد، همانطور که می گویند مقاومت آنها در ترکیه مشروع است!
اگر پ.ک.ک با اردوغان و حزب جمهوری خواه خلق مشکل دارد، پس چرا خود را در لباس ایزدی ها در آورده و شنگال را اشغال کرده است؟! رابطه CHP با ایزیدیان چیست؟! چه پیوندی بین آنها وجود دارد؟! اگر با حاکمیت حزب عدالت و توسعه و جمهوری خواه خلق مشکل دارد، چرا تیراندازان پ.ک.ک وارد تظاهراتی شدند که در اعتراض به بهبود معیشت و مطالبه حقوق بر پا شده بود؟! پس دردشان چیست، چرا این همه برای مناطق کردنشین سوریه درد و رنج و عذاب می آورند و شهروندان آنجا را بازداشت، شکنجه و ترور می کنند؟
چرا با عقب نشینی به خاک اقلیم کردستان، گرفتن دست ژاندارم ها و عبور از مرزهای اقلیم، کاری را که حزب عدالت و توسعه دوست دارد، انجام می دهد؟ و حتی با آنها نمی جنگد! اگر پ.ک.ک از ترکها می ترسد، چرا آنها در مقابل کردهای مظلوم، خود را قهرمانان و جنگجویانی بزرگ و جسور جلوه می دهند؟!
چرا حتی یک کرد از کردهای ترکیه به پ.ک.ک لبیک نمی گوید، در حالی که صدها هزار کرد به صفوف عدالت و توسعه و احزاب دیگر می پیوندند؟!
در اینجا برمی گردیم و دوباره می پرسیم: چه کسی به حزب عدالت و توسعه مشروعیت داده، پارتی یا خود پ.ک.ک؟!
مبارزات سیاسی و مسالمت آمیز کردهای ترکیه در آنجا به گام های مهمی رسید. کردها ۸۰ کرسی پارلمان ترکیه را به دست آوردند و چنان قدرتمند شدند که عدالت و توسعه برای تشکیل دولت جدید و مشارکت آنها در اداره کشور به آنها متوسل شد! حتی وزارت امور خارجه را برای آنها در نظر گرفته بودند.
اما پ.ک.ک رویاهای آنها را بر باد داد و ظرف نیمه پر کردهای آنجا راچرخاند، سه یا چهار پلیس را کشت و این توجیه واهی را به ترک های شوونیست داد که با استفاده از زور، جلوی رشد و توسعه مبارزات سیاسی کردها را بگیرد. اما در شمال سوریه، اقدامات احمقانه آنها بهانه ای به دست ترک ها داد تا عفرین و بخشی از مناطق کردنشین سوریه را اشغال کنند. در حالی که سرکرده های پ.ک.ک از قندیل نظاره‌گر بودند!
اکنون پ.ک.ک تبدیل به یک وسیله و موتور بزرگ و پیچیده ای شده است که فقط ترکیه برای ایجاد هرج و مرج و اشغال تدریجی خاک اقلیم کردستان، از آن بهره مند شده است.
بگذارید همه شهروندان اقلیم کردستان بدانند که هر کسی که با پ.ک.ک تعامل دارد – اعم از احزاب، جریان ها یا شخصیت ها – و به حضور آنها در اقلیم مشروعیت می دهند، خوب بدانند که آنها در واقع به AKP -CHP مشروعیت می بخشند.
.
بیشتر بخوانید:
