گروهک تروریستی پژاک همواره ثابت کرده است که از خانواده های آسیب دیده، کودکان بی سرپرست، فقر اقتصادی خانواده ها و بیکاری جوانان نهایت استفاده را کرده و شهروندانی که بیشتر در معرض آسیب های اقصادی، اجتماعی و فرهنگی بوده را با حیله و فریب و اغلب با زور همراه خود کرده و در جهنم قندیل برای مطامع شوم خود از آنها بهره گیری می کند.
رسول رسولی قزلباش که در کودکی از پدر و مادر یتیم بوده و بی سرپرست بزرگ شده، یکی از شهروندانی است که در چنگال تروریست های پژاک گرفتار آمده و سر از کوهستان قندیل در می آورد. برای روشن شدن ماجرا و تنویر افکار عمومی به سراغ برادر این قربانی رفتیم که در ادامه مشاهده می فرمایید:
.
در صورت امکان خودتان را معرفی کنید و اینکه اهل کجا هستید؟
من یوسف رسولی، برادر رسول هستم. اهل یکی از روستاهای ماکو. ما هفت برادر و سه خواهر هستیم. یکی از برادرهایمان فوت کرده و دیگری در ترکیه کشته شده است. ما در کودکی و قبل از اینکه رسول به پ.ک.ک ملحق شود، پدر و مادرمان را از دست داده ایم. شغل ما هم فعلا باغداری می باشد.
.
برادر شما در زمان عضویت چند سال داشت و قبل از آن به چه کاری مشغول بود؟
بعد از آنکه مادرمان فوت کرد برادرم رسول کوچک بود و مشغول به تحصیل بود. موقعی که برادرم به گروه رفت من در ترکیه مشغول کار بودم. برادرمان بعد از فوت مادرمان ضربه روحی – روانی شدیدی خورد. گروهک نیز چون در منطقه برای تامین آذوقه خود به دور از چشم نیروهای امنیتی در منطقه رفت و آمد داشت، لذا بیشتر به دنبال خانواده های ضعیف، فقیر و کودکان بی سرپرست است تا به راحتی آنها را به دام بیاندازد. برادر من نیز قربانی همین بی سرپرستی و نبود نظارت خانواده شد. موقعی هم که به گروهک جذب شد کلاس دهم دبیرستان بود. برادرم فقط مشغول به تحصیل بود و شغل دیگری نداشت.
.
نحوه ورود برادرتان در گروهک تروریستی و تجزیه طلب پ.ک.ک و پژاک چگونه بود؟ چگونه مطلع شدید؟
قبل از رفتنم به ترکیه برای کار، من در منطقه دامدار بودم و برادرم هم در قشلاق ما در روستا در کنارم بود و به من کمک می کرد. پژاکی ها گاهی اوقات به قشلاق می آمدند و برادر من را هم از این طریق فریب دادند البته تا قبل از رفتنم به ترکیه من اجازه نمی دادم پژاکی ها به برادرم نزدیک شوند.
برادرم در قشلاق با پژاکی ها آشنا شد. بعدا با پسر دایی ام با هم به عضویت آنها در آمدند. اما بعدا پسر دایی ام از گروه فرار کرد و به داخل کشور بازگشت و هم اکنون ازدواج کرده است و در ارومیه مشغول زندگی می باشد.
برادرم زمانی که به گروه رفت، من در ترکیه مشغول کار بودم که به من اطلاع دادند برادرت از خانه فرار کرده است. با اقوام و آشنایان تماس گرفتم هیچکدام از برادرم اطلاعی نداشتند و بعد از چند روز که دنبالش گشتیم، نهادهای امنیتی به ما اطلاع دادند که برادرمان به داخل پژاک رفته است.
.
از پسر دایی تان سوال نکردید چرا برادرتان همراه با وی فرار نکرده است؟
پسر دایی ام گفت به مدت یکسال با همدیگر بودیم بعدا ما را از هم جدا کردند و من را به عراق فرستادند، بعد از مدتی که ماهیت واقعی پژاک برایم آشکار شد از دست آنها فرار کردم و خودم را تسلیم پیشمرگهای اقلیم کردستان عراق نمودم و با کمک آنها با برادرم تماس گرفتم و برادم به دنبال من آمد و به داخل کشور بازگشتیم.
.
از خصوصیات اخلاقی برادرتان بگویید؟ از تفریحات و علایق وی و اینکه ایشان در خانواده مشکلی داشته است؟
ما از نظر مالی وضعیت خوبی نداشتیم اما در خانواده هیچ مشکلی نداشت و ما هم در حد توان همه چیز را برایش فراهم کردیم، برادرم از نظر تحصیلی شاگرد ممتاز بود اما متاسفانه بعد از فوت مادرم ضربه روانی شدیدی خورد و بعد از آنکه برای ادامه تحصیل به دبیرستان شبانه روزی ماکو رفت در آنجا توسط نیروهای وابسته به پژاک فریب داده شد و حتی دچار افت تحصیلی شد.
برادرم به فوتبال علاقه بسیار زیادی داشت و در میان دوستانش هم به دلیل بازی خوب، معروف بود.
.
زمانیکه در داخل گروهک بود ارتباط و یا تماسی با شما نداشت؟
خیر، هیچگونه ارتباطی با ما نداشت.
تلاشی برای بازگرداندن برادرتان انجام ندادید؟
چرا، خیلی تلاش کردیم اما متاسفانه هیچ فایده ای نداشت، حتی به مراجع قضایی هم شکایت کردیم و گفتیم که برادر ما را فریب داده اند اما آنها هم نتواستند کاری انجام بدهند، خودمان هم با توجه به تجربیاتی که در شهرمان اتفاق افتاده بود می دانستیم که هر کس در چنگ آنها گیر بیافتد دیگر هیچ فایده ای ندارد و اجازه بازگشت به آنها نمی دهند، مگر آنکه خود آنان موفق به فرار شوند، حتی تعدادی از پدر و مادرها قبل از ما به دنبال بچه هایشان رفته بودند اما متاسفانه آنها را کتک زده بودند.
دلتنگ برادرتان نمی شدید؟ نگران نبودید که در چنین شرایط سختی گرفتار آمده است؟
خیلی نگران بودیم اما چاره ای نداشتیم و کاری از دستمان بر نمی آمد، وقتی کسی از دست آنها فرار می کرد و به داخل کشور باز می گشت ما پیشش می رفتیم و ازش سوال می کردیم که برادرمان را ندیده است یا خبری از وی ندارد، یکی می گفت در شرناخ ترکیه هستش، یکی می گفت در کوبانی سوریه و هیچکس به طور دقیق از سرنوشتش خبری نداشت. دائم در اضطراب بودیم.
.
فکر می کنید اگر برادرتان به داخل گروهک تروریستی پژاک نمی رفت و هم اکنون اینجا بود به چه کاری مشغول بود؟ سطح تحصیلاتش چگونه بود؟
برادرم از لحاظ تحصیلی زرنگ و باهوش بود. مطمئنم اگر گروهک اجازه می داد تا ادامه تحصیل دهد، شک نداشتم که برادرم اکنون معلم و یا یک جایی کارمند بود. به معلمی خیلی علاقه داشت. اکثر دوستانش یا کارمند هستند، یا معلم و چند تایی را می شناسم که پرستار شده اند.
.
چگونه از مرگ برادرتان مطلع شدید؟ آیا جنازه خودش را از نزدیک دیده اید؟
از گروهک به ما اطلاع دادند که برادرمان در خاک ترکیه توسط هواپیماهای ترکیه کشته شده است، به آنها گفتیم جنازه برادرمان را به ما تحویل دهید گفتند که جنازه دست ارتش ترکیه افتاده است. مطمئن نیستیم. چرا که خیلی از کسانی که از گروهک فرار می کنند، کشته می شوند. وقتی جنازه را به ما نمی دهند. طفره می روند. یک سال پس از کشته شدن برادرم، اطلاع رسانی می کنند، این چه معنی دارد؟ اگر برادرم یکسال پیش کشته شده چرا به ما اطلاع ندادند؟ چرا در رسانه های خود اعلام نکردند؟ درک نمی کنم علت دیر اعلام کردن کشته شدن برادرم را.
.
شما در منطقه خود کسانی دیگری را از کودکان زیر هجده سال می شناسید که در گروهک باشند؟
البته خیلی از کودکان به زور برده می شوند. در منطقه ما تعداد زیادی را ربوده اند که تعدادی از آنها موفق به فرار و بازگشت به داخل کشور شده اند. چند سال پیش در همان قشلاق ما دختری را به زور از پدر و مادرش جدا کردند و با خود بردند حتی پدر و مادر هم که مقاومت کردند آنها را به شدت کتک زدند.
.
آیا شما حاضر هستید از این گروهک به جرم فریب و جذب برادرتان در زیر سن قانونی هجده سال در دادگاهها و مجامع بین المللی شکایت کنید؟
بله، کاملا آماده هستم.
.
به نظر شما هدف این گروهک در داخل کشور چیست؟
این گروهک جوانان، زنان، افرادی که از نظر روانی و مالی آسیب پذیر هستند را فریب می دهند و با خود می برند، متاسفانه خیلی زود کشته می شوند و عمر کوتاهی هم دارند، همینجا در روستای همسایه ما سی نفر را فریب دادند که متاسفانه به غیر از سه نفر که موفق به فرار شده اند همه آنها کشته شده اند.
