اخیرا در فضای رسانه های اجتماعی مطلبی تحت عنوان مرگ سرکرده گروه تروریستی پ.ک.ک در زندان امرالی منتشر شد و به دنبال آن با بهانه قرار دادن این شایعه سعی در تحت تاثیر قرار دادن افکار عمومی داشتند که منبع همه این شایعه ها، رسانه های وابسته به گروهک تروریستی پ.ک.ک و پژاک بود.
رسانەهای وابستە بە پ.ک.ک برای تحقق اهداف خود سناریوهای واهی پخش کردند و با بەراە انداختن هیاهوی دروغین «در امرالی چه خبر است» سعی داشتند افکار عمومی را به سمت مرگ اوجالان سوق دهند تا از یک طرف میزان واکنش شهروندان کُرد را بسنجند و از طرفی دیگر شهروندان را به کف خیابان بکشانند.
اما سالهاست که حنای این گروه کردستیز دیگر رنگی ندارد و شهروندان کرد به خوبی ماهیت تروریستی این گروه را به مدد پیشرفت رسانه های جمعی درک کرده اند. گروهک پ.ک.ک و پژاک نیز هر از چند گاهی با بر پا کردن هیاهویی برای هیچ سعی دارند از این طریق احساسات شهروندان را برانگیخته و اینگونه در دل جامعه کردی خود را حفظ کنند.
اما در این سال‌ها پژاک آنقدر در مناطق کردنشین به قتل شهروندان و غارت اموال آنان پرداخته که دیگر از اقدامات این گروه به ستوه آمده اند. هنوز از قتل تاج الدین میرزایی، سوران اختر ثمر، اسرین محمدی، سامان دانشور و دهها شهروند دیگر مدت زیادی نمی گذرد.
روزی نیست روستاییان بخت برگشته به دنبال کودکان و نوجوانان ربوده شده خود، آواره کوه های قندیل نشوند. روزی نیست صاحبان مشاغل، کارگاه ها، مرغداری ها و… مورد اخاذی پژاک قرار نگیرند یا کولبرانی که هر دم برای حفظ جان خود مجبورند به عناصر این گروه باج بدهند.
