در سالی که گذشت انجمن کوردپاریز به قدر توان تلاش کرد که برای آگاه سازی شهروندان عزیز به سراغ خانواده های آسیب دیده از تروریسم پژاک برود و قدری از رنج و آلام این خانواده ها را به سمع و نظر مخاطبان برساند.
.
انجمن سعی دارد در سال جاری نیز از طریق گفتگو با شهروندان آسیب دیده، چه خانواده کسانی که فرزندشان را از دست داده اند و چه کسانی که کودکانشان در چنگال پ.ک.ک گرفتار آمده اند، بیش از پیش ماهیت تروریستی این گروه کردستیز را افشا کند.
.
فردین صالحی متولد ۱۳۸۷ اهل بانه، سه سال است که در چنگال پ.ک.ک گرفتار آمده و خانواده وی هیچ اطلاعی از سرنوشت وی ندارند.
.
آقای مصطفی صالحی پدر این قربانی پژاک در گفتگو با انجمن کوردپاریز اظهار داشت: پسرم سال آخر دبیرستان بود که متاسفانه به دلیل بی انضباطی و دعواهای مکرر از مدرسه اخراج شد و مدتی سرگردان بود. وی در ادامه گفت: ما حدود ۱۵ روز از وی بی خبر بودیم و به هیچ عنوان فکر نمی کردیم که فردین به گروهک ملحق شده باشد چرا که وی اصلا در این وادی ها نبود و شناختی هم از گروهک نداشت.
.
وی همچنین گفت: ما از طریق نهادهای امنیتی متوجه شدیم که پسرم به گروهک ملحق شده و بعد از آن دو بار به قندیل رفتم تا وی را برگردانم. پا به دامنه های قندیل و مقرهای گروهک که می گذاری یک غربت عجیبی و ترس و دلهره ای انسان را فرا می گیرد. پس از رفتن به مقر گروه، آنها به هیچ عنوان زیر بار نرفتند و منکر شدند و حتی مرا تهدید کردند و اسلحه را به سمت من گرفتند و گفتند سریع از محل گم شو و الا همه این گلوله ها را تو شکمت خالی می کنیم.
.
آقای صالحی با چشمانی اشکبار گفت: ۳ سال است نوروز بر ما حرام شده و ما در فراق فردین خون گریه می کنیم و هر روز به انتظار می نشینیم تا شاید خبری از وی به دست ما برسد. با خون دل، با کارگری و بدبختی، بچه بزرگ کردیم ولی پژاک به راحتی و مثل آب خوردن پسرم را از ما گرفته و نمی دانیم اکنون چه بلایی سر وی آمده است؟ آیا زنده است؟ کشته شده است؟ در دخمه ها چگونه شب را به صبح می رساند؟
.
وی در ادامه گفت: حتم دارم فردین از گروه فرار می کند و مطمئنم این کار را خواهد کرد. این را نه تنها من می گویم بلکه نفراتی که توانسته اند فرار کنند آنها هم می گویند. یکی از کسانی که فردین را در قندیل دیده بود به من گفت که فردین چندین بار قصد فرار داشت و می گفت عاقبت روزی من از قندیل فرار می کنم و اگر به ایران هم برنگردم برای کار به اربیل خواهم رفت.
.
وی با اشاره به ادعای دروغین دفاع از حقوق کردها گفت: اگر چنین بود تا حالا اتفاقی باید می افتاد. آنها به خوبی از غارهای قندیل دفاع می کنند نه کردها. دفاع از کردها با ربودن فرزندان ما؟! این چه دفاعی است؟
.
آقای صالحی در پایان با انتقاد از دولت و وضع معیشتی شهروندان گفت: من مقامات دولتی را مسبب این وضعیت می دانم چرا که اگر زمینه های شغلی و کسب و کار در منطقه رونق پیدا کند کسی به این گروهک ها فکر نمی کند. این یک معادله ساده است شما اگر به اعضای گروهک نگاه کنید همه آنها از خانواده های فقیر و آسیب دیده و نوجوانان بیکار و مشکل دار هستند. کدام عقل سلیمی به خود اجازه می دهد که به این گروه ها فکر کند؟ کدام جوان تحصیل کرده و یا شاغلی زندگی خود را رها می کند و زندگی جانوری در قندیل را برمی گزیند؟ درست است به دلیل تحریم ها این وضعیت اقتصادی در کل کشور حاکم است ولی شرایط کردستان به دلیل وجود این گروهکها حاد است و هر چه سریعتر باید به فکر حل این مسئله باشند.
