توسل به تاکتیکِ “تغییر نام” از گذشته در میان گروه های مسلح، افراطی، تروریستی و تجزیه طلب مرسوم بوده است. دلایل زیادی برای استفاده از این تاکتیک از سوی گروه های تروریستی و خشونت گرا وجود دارد. فرار از قرار گرفتن در فهرست سازمان های تروریستی و یا خارج شدن از این فهرست، تلاش برای ترمیم وجهه مخدوش و از دست رفته از جمله ی این دلایل است. گاهی اوقات نیز نظام سلطه فرمان تغییر نام را به این گروه ها اعلام می کند تا با فریب مردم و در قالب چهره و نام جدید به خدمت در جهت اهداف نظام سلطه ادامه دهند.
.
یکی از گروه های افراطی در منطقه خاورمیانه که بارها از تاکتیکِ تغییر نام استفاده کرده، گروه تروریستی پ.ک.ک است. پ.ک.ک از سوی آمریکا، ترکیه، ایران و کشورهای اتحادیه اروپا به عنوان یک گروه تروریستی معرفی شده است. از همین رو برای خارج شدن از فهرست گروههای تروریستی بارها تغییر نام داده است.
.
علاوه بر تلاش برای خروج از فهرست سازمان های تروریستی، باید عوامل دیگری همچون: تغییر فضای بین المللی درمورد ایدئولوژیهای فرقه ای و حزبی، تلاش برای معرفی خود به عنوان سازمانِ طرفدار آزادی و دمکراسی، بقا و استمرار فعالیت با معیارهای کنونی جهان به منظور جلب حمایت کشورهای غربی و در رأس آن آمریکا را نیز در تغییر نامهای پی در پیِ گروه هایی همچون پ.ک.ک و پژاک دخیل دانست.
.
بر اساس تصمیماتی که در هشتمین کنگره در فوریه سال ۲۰۰۲ اتخاذ شد، این گروه پس از ۲۴ سال فعالیت تروریستی و مسلحانه در ۴ آوریل سال ۲۰۰۲ به گروه جدیدی تحت عنوان «کادک» تغییر نام داد . در اکتبر سال ۲۰۰۳ کادک منحل شد و در نوامبر ۲۰۰۳ «کنگرا-گل» جایگزین آن شد.
.
در سال ۲۰۰۵ عبدالله اوجالان سرکرده پ.ک.ک طی پیامی از زندان جزیره ایمرالی و از طریق وکلای خود، پیشنهادِ “سیستم کنفدرالیسم دمکراتیک” را برای خودگردانی مردمیِ کُردهای منطقه مطرح کرد. این پیشنهاد مورد تصویبِ پ.ک.ک قرا گرفت و برای تحقق آن در مارس سال ۲۰۰۵ “گروه انجمن های کردستان” تأسیس شد که در سال ۲۰۰۷ نام آن به «ک.ج.ک» تغییر یافت.
.
این تاکتیک تغییر نام به بدنه اصلی گروهک پ.ک.ک محدود نبوده و حتی شاخه های اقماری آن در ایران، سوریه، عراق و ترکیه مرتبا رنگ عوض کرده و در قالب اسامی جدید سعی در ترمیم وجهه خود کرده تا از این طریق افکار عمومی را فریب دهند.
.
شاخه ایرانی پ.ک.ک موسوم به پژاک نیز از این قاعده مثتثنی نبوده و در پی درج این گروهک در بین گروه های تروریستی و نیز برای ترمیم وجهه خود در بین جامعه کردی، مدام در پی خلق شاخه هایی با نام های متفاوتی همچون «کودار»، «کژار»، «ک.ج.ر»، «ی.ر.ک» و … می باشد.
.
اما جنایت های بی شمار این گروه از قبیل اقدامات کور تروریستی، قتل شهروندان کرد، اخاذی، کودک ربایی، باجگیری، تخریب اموال سرمایه گذاران و … چنان شهروندان کرد را در دو دهه اخیر آزار داده که دیگر فریب این نام های کذایی را نخورده و همواره مهم ترین مطالبه شان از مسئولین، برخورد با این گروه تروریستی ویرانگر بوده که سفره های آنها را هدف قرار گرفته است.
