کودکان سرباز در پ.ک.ک و پژاک؛ افتخار یا جنایت؟!

امروزه دیگر به مدد رسانه های اجتماعی و دسترسی آزاد عموم مردم به اطلاعات، همه به خوبی می دانند که گروه تروریستی پ.ک.ک و پژاک از کودکان زیر ۱۸ سال برای جنگ استفاده می کند.  

.

پ.ک.ک در سایه آسیب های اجتماعی خانواده های فقیر و تنگدست و نیز به زور اسلحه کودکان را می رباید و به عضویت در می آورد، به آنها آموزش نظامی می دهد و آنها را در جنگ مورد استفاده قرار می دهد.

.

در حالیکه طبق کنوانسیون های بین المللی استفاده از افراد زیر ۱۸ سال در جنگ مطلقا ممنوع می باشد ولی این گروه تروریستی نه تنها این مسئله را مخفی نمی نماید بلکه به آن افتخار می نماید. در سال های اخیر فیلم های زیادی از داخل مقرهای پ.ک.ک و پژاک بیرون می آید که در آن با اعضای کودک و نوجوان مصاحبه می شود و این کودکان بخت برگشته را با زور اسلحه مجبور می کنند که از پیوستن به گروه ابراز خوشحالی کنند.

.

نمونه بارز آن ۴ تن از نوجوانان ربوده شده روستای نی ریز مریوان بود که در جلوی دوربین ترس و دلهره هر ۴ تن مشهود بود.

.

اما آنچه باعث تاسف است اینکه بیشتر این افراد قبل از هیجدهمین سالروز تولد خود کشته شده اند.  

.

گروه پ.ک.ک آن دسته از کودکانی را که قصد ترک کردن این گروه را دارند شدیدا مورد سوءاستفاده قرار می دهد و از پای در می آورد.

.

ماجرای اسرین محمدی دختر بچه ۱۳ ساله سردشتی که به هنگام فرار از گروه به رگبار بسته شد، مصداق بارز این جنایت از سوی تروریست های پ.ک.ک و پژاک می باشد.

.

پ.ک.ک و پژاک نیازمند آن است که کودکان را به کشتن بدهد و این کودکان چه مرده چه زنده آنها به گروه کمک می کند. هر کودک سرباز برای گروه پ.ک.ک یک سرباز است و می تواند در جنگ مورد استفاده قرار گیرد. کشته شدن این کودکان نیز برای سر پا ماندن تشکیلات تروریستی آنها لازم است. چرا که گروه پ.ک.ک بر جنازه کودکان مانور می دهد. بنابراین، استدلال گروه پ.ک.ک بر استفاده از کودکان واضح است و بازی برای آنها برد-برد است.

.

در اردوگاه های پ.ک.ک به کودکان آموزش می دهند چگونه انسان ها را به قتل برسانند و چگونه خود را به عنوان فدائیان «آپو» قربانی کنند.

.

روند رشد کودکان در گروه پ.ک.ک یعنی تکامل مسیر تبدیل شدن به یک قاتل.

.

حال با روند بررسی کوتاهی که از موج به کارگیری کودکان در پ.ک.ک و پژاک به عمل آوردیم، قضاوت با مخاطبان گرامی و شهروندان عزیز کرد می باشد که آیا به تباهی کشاندن زندگی یک کودک به خاطر اهداف سیاسی و نیز تروریستی خود، افتخار است یا جنایتی بشری؟!