دوران کالکان سرکرده ترک زبان گروه تروریستی پ.ک.ک در اظهاراتی شدیداللحن خطاب به بارزانی‌ها گفت: : «حزب دمکرات کردستان را مانند پادری خود مورد بهره برداری قرار می‌دهند. در هر جا اگر حمله‌ای بر علیه کرد صورت بگیرد، مشاهده می‌شود که رهبران حزب دمکرات در همانجا حضور دارند. آیا نچیروان بارزانی چیزی از کردایتی می‌داند؟ چیزی به نام کردایتی را درک کرده است؟ آیا نمی‌داند که مردم، او را ملزم به پاسخگویی می‌کنند؟ چه کسی می‌تواند این مسله را بپذیرد؟»
.
جدای از اینکه بارزانی ها منافع حزبی و خانواده ای را بر منافع شهروندان کرد ارجح می دانند اما شهروندان به خوبی می دانند که پ.ک.ک به هیچ عنوان دغدغه کردی ندارد، به هر کجا قدم گذاشت، ساکنان آن منطقه را به خاک سیاه نشاند.
آن زمان که در ترکیه بودند با طرح مسخره جنگ خندق‌ها، اکثر شهرهای کردنشین را با خاک یکسان کردند، ترکیه به بهانه پ.ک.ک دست به سرکوب گسترده کردها زد و اکنون شهروندان کرد در ترکیه کاملا منزوی شده اند. از طرفی پ.ک.ک مثلا برای مبارزه با ترکیه به وجود آمد ولی اکنون تنها جایی که در آن حضور ندارد، ترکیه است!
به بهانه داعش مناطق کردنشین سوریه را تحت اشغال خود درآوردند و همین امر، زمینه سرکوب و قلع و قمع بسیاری از مخالفان را فراهم نمود. همه جریان ها و احزاب کردی سوریه را همچون جریان های کردی ترکیه تار و مار کردند.
اکنون هم که در قندیل حضور دارند، ساکنان روستاهای دامنه قندیل را به خاک سیاه نشانده اند، بسیاری از روستاها تخلیه شده، شهروندان امنیت جانی ندارند.
در ایران هم به واسطه گروهک تروریستی پژاک، از شهروندان اخاذی می کنند، برای کولبران ایجاد مزاحمت می کنند، کودکان را می ربایند و هر از گاهی با اقدامات بزدلانه خود مرزبانان ما را به شهادت می رسانند.
حالا پ.ک.ک با این همه زیان و خسارت به کردها، تاکنون چه دستاوردی داشته که اینگونه خود را مدافع حقوق کردها جلوه می دهد؟
