به قلم: نایا عساف

.

۱۰ سال پیش اندکی پس از آغاز جنگ سوریه، شبه نظامیان پ.ک.ک در شمال شرق این کشور با سوء استفاده از بحران موجود، منطقه ای خودگردان را اعلام کردند و اقلیت کرد با این موجودیت، رویای یک آرمان شهر مستقل را در سر داشتند.

کردهای سوریه در این توهم بودند که می توانند در درازمدت بر روی حمایت ایالات متحده از آنها حساب کنند اما نه تنها این رویا محقق نشد بلکه منطقه در جنگی بی پایان فرو رفت و تهدیدات همسایگان قدرتمندی همچون ترکیه بر سر آنها سنگینی کرد و آخرین تهدیدی که کردهای سوریه با آنها مواجهند، احیای مجدد داعش است که به گفته روزنامه نیویورک تایمز، تهدیدی آشناست.

.

حمله به زندان الحسکه

این روزنامه گزارش داد که ۳ سال پس از آنکه نیروهای کرد به کمک ائتلاف نظامی بین المللی تروریست های داعش را از منطقه بیرون راندند، این گروه تروریستی اخیراً دوباره ظهور کرده است.

ماه گذشته در ۲۰ ژانویه، بمب‌گذاران انتحاری و عناصر مسلح داعش به زندان الحسکه حمله کردند تا حدود ۴۰۰۰ جنگجو را از زندانیان خود در آنجا آزاد کنند.

این روزنامه نوشت؛ این حمله شاهدی بر بازگشت این سازمان تروریستی به منطقه ای است که دو هفته قبل نیروهای دموکراتیک سوریه با حمایت نیروهای نظامی آمریکایی مجددا کنترل زندان را به دست گرفتند.

با این حال، به گفته این روزنامه، با وجود سال ها مشارکت نزدیک نظامی با ایالات متحده، کردهای سوریه با آینده ای مبهم روبرو هستند.

.

اداره خودگران کردهای سوریه

در سال ۲۰۱۲ پس از شروع بحران سوریه یک منطقه خودمختار کرد با حمایت گروه تروریستی پ.ک.ک در شرق رود فرات سوریه ایجاد شد.

در این همزیستی پرتلاطم، شهرهای بزرگ منطقه بین کنترل دولت سوریه و کنترل محلی تقسیم شده است. ساکنانی که در منطقه تحت کنترل دولت درس می‌خوانند یا کار می‌کنند، در ایست‌های بازرسی صف می‌کشند و منتظرند اجازه ورود پیدا کنند.

کردها که سالها به دنبال آرزوی دیرینه خود یعنی ایجاد کشوری مستقل با تجزیه کشورهای سوریه، عراق، ایران و ترکیه هستند منطقه تحت کنترل خود در شمال سوریه را “روژآوا” نامگذاری کرده اند.

.

تهدید ترکیه

اما این منطقه در طول عمر کوتاه خود که با هدایت پ.ک.ک از قندیل هدایت می شود تقریباً از همه طرف با تهدیدهای امنیتی و اقتصادی دائمی، از سوی دولت سوریه و حکومت اقلیم کردستان عراق و نیز بزرگترین تهدید یعنی ترکیه مواجه بوده است.

ترکیه که ده ها سال در داخل با شبه نظامیان پ.ک.ک جنگیده است، به مناطق تحت کنترل نیروهای دموکراتیک سوریه به رهبری پ.ک.ک حمله کرده تا آنها را از مرز دور کند. آنکارا «نیروهای دموکراتیک سوریه» را یک تهدید امنیتی می‌داند، زیرا آن را یک گروه «تروریستی» می‌داند که مستقیماً با رهبری پ.ک.ک هدایت می شود.

در مقابل، کردهای عراق روابط اقتصادی نزدیکی با ترکیه دارند. ماه گذشته، حزب بارزانی در عراق مرزهای اقلیم کردستان عراق را با کردستان سوریه بست که منجر به بحران سوخت و غذا شد.

مظلوم کوبانی، فرمانده نیروهای امنیتی منطقه فشار ترکیه را عامل بستن مرزها توسط کردهای عراق دانست. کوبانی که در لیست تحت تعقیب ترکیه قرار دارد، در پایگاه مشترک با نیروهای آمریکایی اقامت دارد تا از حمله هواپیماهای بدون سرنشین ترکیه در امان بماند.

کوبانی درباره همسایگان کرد عراقی خود گفت: “ما هر دو کرد هستیم و باید به یکدیگر کمک کنیم. اما آنها با ترکیه منافعی دارند.”

.

همپیمانی با واشنگتن

در طول جنگ با داعش سال‌ها پیش، نیروهای دموکراتیک سوریه مشارکت مهمی با ائتلاف نظامی به رهبری آمریکا داشتند و این نیروها قویترین نیروهای پیاده نظام آمریکا محسوب می شدند.

حمله اخیر به زندان الحسکه، ارتش آمریکا را بر آن داشت تا شدیدترین نبرد را در سه سال اخیر از زمان پایان به اصطلاح «خلافت» انجام دهد.

مظلوم کوبانی در پی حمله داعش به زندان الحسکه گفت: “پس از حمله به زندان، حضور ۷۰۰ سرباز آمریکایی دیگر کافی نیست. ما به نیروهای آمریکایی بیشتری نیاز داریم.”

«نیروهای سوریه دموکراتیک» که در حال حاضر بین ۸۰ تا ۱۰۰ هزار جنگجو را شامل می شود، اعلام کرد که حدود ۱۳ هزار عضو خود را در جنگ برای بیرون راندن داعش از منطقه از سال ۲۰۱۴ و ۴۳ نفر دیگر را در نبرد زندان الحسکه از دست داده است.

این روزنامه در پایان می‌نویسد: «کردهای سوریه در این توهم هستند که می‌توانند در درازمدت بر روی ایالات متحده برای حمایت از خود حساب کنند، اما واقعیت این است که آینده این منطقه خودگردان کاملاً به نیروهای خارجی بستگی دارد.»