به قلم: فرزاد خیری
مظلوم‌نمایی، قهرمان‌سازی، شهیدسازی یکی از شیوه‌های همیشگی گروهک تروریستی پژاک است، آنها عوامل تروریستشان را به میان مردم می‌فرستند تا با قساوت تمام زنان و کودکان را به قتل برسانند و در عین حال وقتی پلیس و نیروهای امنیتی این عوامل را دستگیر می‌کنند، داد مظلومیتشان، گوش فلک را کر می‌کند؛ تروریست‌ها را مردمی عادی و زحمتکش و فعال مدنی جلوه می‌دهند و از انواع شکنجه‌های خیالی می‌گویند که در زندان‌ها بر سر آنها آوار شده است.
یکی از عناصر این گروه تروریستی، فرزاد کمانگر بود، معلمی که قلم، خودکار و کتاب را به کنار نهاد و بمب، دینامیت و مواد منفجره دستش گرفت، وی در پوشش معلمی طرح های تروریستی پژاک را در داخل اجرا می کرد. پژاک هر ساله در سالروز مرگ این عنصر خود برای مظلوم نمایی و جلب افکار عمومی، تبلیغات گسترده‌ای را انجام می دهد.
.
فرزاد کمانگر که بود؟
فرزاد کمانگر، دبیر هنرستان کار و دانش شهرستان کامیاران در جنوب استان کردستان، عضو انجمن صنفی فرهنگیان و انجمن زیست‌محیطی ئاسک (آهو) بوده و با نام مستعار «سیامند»!! در ماهنامه فرهنگی آموزشی رویان که به اداره آموزش و پرورش کامیاران تعلق دارد قلم می‌زده است. در مرداد ۱۳۸۵ (ژوئیه ۲۰۰۶) طی سفری که به تهران داشته است به همراه دوستش فرهاد وکیلی در حالی که ۲۲ کیلوگرم موادمنفجره و ۵۷ عدد گلوله آر پی جی و ۳۰۰ نسخه پوستر رهبران گروه تروریستی پژاک از ایشان کشف می گردد. آنها دستگیر می شوند و پس از آن مشخص می شود که انفجار دو بمب در ساختمان‌های فرمانداری و اداره بازرگانی کرمانشاه در سال ۱۳۸۵ و انفجار خط لوله گاز صادراتی ایران به ترکیه از اقداماتی بوده که بصورت مستقیم یا غیر مستقیم در انجام آنها نقش داشته اند. آنها پس از دستگیری از طریق دادگاه به محل باغ فرهاد وکیلی می روند ومقدار مواد منفجره که در آن باغ پنهان شده است را بیرون می آورند. برخی از این موارد بصورت فیلم هایی مستند که توسط نیروی پلیس قضایی تهیه شده از رسانه ها پخش گردیده است و همه شواهد و قرائن اینگونه است که فرزاد کمانگر به همراه فرهاد وکیلی و فردی دیگر به نام علی حیدریان پس از انجام چندین اقدام تروریستی در یک اقدام مهم تروریستی قصد داشته اند مقدار قابل توجهی مواد منفجره را در تهران منفجر نمایند. اینگونه که نقل گردیده است آنها بصورت کاملا اتفاقی دستگیر می شوند.
.
فرزاد کمانگر خود یک قربانی بود!
تشکیلات فرقه تروریستی پژاک معمولا اعضای خود را از میان افرادی انتخاب می کند که جزء طبقه پایین جامعه به حساب می آیند. افرادی که دارای مشکلات خانوادگی هستند و یا با بحران های شخصیتی روبرو می باشند را با وعده های بزرگ و پوشالی فریب داده و آنها را وارد حصار کوهستانهای قندیل می کنند.
پژاک معمولا به این بسنده نمی کند و تمام تلاش خود را می کند تا از بدنه آگاه و باسواده جامعه کردی، نیرو جذب کند که البته با توجه به ماهیت تروریستی و ضد کردی به هیچ عنوان در این زمینه موفق نبوده است. اما در تاریخ منحوس این گروهک تروریستی بودند کسانی که اندک سوادی داشتند یا در اجتماع جایگاهی داشتند فریب این فرقه را بخورند.
فرزاد کمانگر معلم قربانی خوبی بود که در دام پژاک گرفتار شد. پژاک کسانی همچون کمانگر را با هزاران وعده و وعید فریب می دهد، آنها را شستشوی مغزی می دهد، برای اقدامات تروریستی آموزش می دهد و پس از آن که کشته یا اسیر می شوند بر جنازه آنها سرمایه گذاری می کند.
فرزاد کمانگر رسالتی بزرگ بر دوش داشت که آن را در مسیر تروریست هایی فرصت طلب و خشونت پیشه به مسلخ برد. فرزاد پیش از آنکه جانش در اثر اقدامات تروریستی اش گرفته شود، توسط پژاک کشته شده بود چرا که در پژاک اول انسانیت را می کشند و سپس از او تروریستی می سازند که کشتن انسانها برایش لذت بخش است.
پژاک خود فرزاد کمانگر و فرهاد وکیلی و علی حیدریان را برای اقدام تروریستی و بمب گذاری اعزام می کند و بکار می گیرد و وقتی کشته می شوند بر روی جنازه آنها تبلیغات می کند و مرتب می گوید که مثلا فرزاد معلم بوده ولی نمی گویند که او مقدار قابل توجهی مواد منفجره را برای کشتن شهروندان به همراه داشته است . بسیاری از این مصادیق در پرونده پروپاگاندای سیاه این فرقه تروریستی وجود دارد که پرداختن به آنها مثنوی هفتاد من می شود.
.
نکته آخر اینکه؛
هر چند کسانی همچون فرزاد کمانگر یک اقدام تروریستی انجام داده و در تمام دنیا خط قرمز امنیت جامعه و مقابله با تروریسم است ولی فرزاد و امثال وی خود قربانی گروهی تروریستی شدند که سالهاست ذهن جوانان کردستان را هدف قرار داده است و این چنین جوانان کرد را به مسلخ می کشند.
