ناظران و شهروندان کرد تأیید کردند که مناطق کردنشین شمال سوریه به ویژه جوانان به دلیل شرایط سخت معیشتی، کمبود فرصت های شغلی، نبود نیازهای اولیه زندگی و تداوم سربازی اجباری از سوی پ.ک.ک، شاهد موج گسترده مهاجرت است.
ربودن کودکان خردسال توسط پ.ک.ک تحت لوای اداره خودگران در کنار بیکاری، هزینه های بالای زندگی و کمبود فرصت های شغلی یکی از دلایل اصلی مهاجرت صدها جوانان به کشورهای همسایه است.
محمد بوزان یکی از شهروندان کوبانی در این رابطه گفت: «مهاجرتی غیرطبیعی از کوبانی و حومه آن به خارج از کشور وجود دارد که از ماه ها پیش آغاز شده است و مردم املاک خود را در مقابل چشم اداره خودگردان و کادرهای پ.ک.ک که این منطقه را اداره می کنند، به حراج گذاشته اند.»
بوزان افزود: «مردم از کوبانی فرار می کنند نه به این دلیل که تهدیدات ترکیه برای منطقه وجود دارد، زیرا کسانی که پس از آزادسازی شهر از دست داعش به کوبانی بازگشتند، به خوبی می دانند که ترکیه در برابر هیچ حزبی سکوت نخواهد کرد. اما کاری که کادرهای پ.ک.ک انجام می‌دهند، به مراتب بدتر از ترکیه است.»
او توضیح داد که «در نتیجه سیاست‌های پ.ک.ک در منطقه، شهروندان علاوه بر کمبود برق، آب و فرصت های شغلی، نمی توانند یک بسته نان را تامین کنند یا کمی سوخت تهیه کنند، همه اینها هزاران نفر را به جستجوی راه های مهاجرت سوق می دهد.»
وی تاکید کرد: اکثریت قریب به اتفاق مردم اگر امکان مهاجرت داشتند، تحت مدیریت هیچ حزبی باقی نمی‌ماندند که مردم را در بحران‌ها فرو برده اند، گرسنه نگه داشته اند و جوانان را در جنگ‌های بیهوده به کشتن داده اند.»
