بر اساس تحلیل اندیشکده هادسون، آمریکا یا باید مناطق تحت کنترل کردهای سوریه را ترک کند، یا همراه با ترکیه به بازبینی مسائل در این مناطق بپردازد و یا به همکاری با کردها ادامه دهد که هر کدام از این انتخابها پیامدهایی به دنبال خواهد داشت.
اندیشکده هادسون در مقاله ای مفصل به بررسی وضعیت آمریکا در سوریه، بویژه مناطق تحت کنترل کردهای سوریه پرداخته است. این اندیشکده یکی از پیامدهای همپیمانی آمریکا با کردهای سوریه را مسموم شدن رابطه میان واشنگتن و آنکارا دانسته است که تنها راه حل آن دست برداشتن آمریکا از نیروهای یگان های مدافع خلق یا YPG است که از نظر ترکیه شاخه سوری پ.ک.ک محسوب می شود.
از نگاه این موسسه، آمریکا در سوریه سه انتخاب بیشتر ندارد که انتخاب هر کدام از این گزینه ها پیامدهایی به دنبال خواهد داشت.
اولین گزینه خروج تدریجی آمریکا از مناطق تحت کنترل کردهای سوریه است. عملی شدن این گزینه به معنای پایان موجودیت اداره خودگردان کردی در شمال و شمال شرق سوریه و ایجاد خلا امنیتی در این مناطق است. از نگاه هادسون، ترکیه اولین کشوری است که برای پر کردن این خلا و ایجاد منطقه امن رویایی خود در عمق ۳۰ کیلومتری شمال و شمال شرق سوریه اقدام خواهد کرد. کردها قربانی می شوند و احتمالا آمریکا هم به خیانت به کردها متهم خواهد شد.
گزینه دوم برای آمریکا ادامه همپیمانی این کشور با نیروهای کرد سوریه است که از ۱۰ سال پیش و در زمان باراک اوباما شروع شد. اما ادامه این وضعیت به معنای ادامه تشدید تنش میان واشنگتن و آنکارا خواهد بود در حالی که آمریکا به همراهی ترکیه در ناتو برای مقابله با آنچه تهدید روسیه عنوان شده، نیاز دارد. یکی دیگر از پیامدهای این وضعیت خودداری ترکیه از همکاری با آمریکا در سوریه و همراهی آنکارا با مسکو برای مدیریت اوضاع در سوریه خواهد بود.
سومین گزینه پیش روی آمریکا در سوریه تلاش این کشور برای همراه کردن ترکیه با خود است اما عملی شدن این رویکرد مستلزم دست کشیدن آمریکا از اتحاد با جریان کردی خواهد بود که در حال حاضر کنترل مناطق کردنشین را در دست دارد. حزب غالب در این مطنقه حزب اتحاد دموکراتیک سوریه یا PYD است.
اندیشکده هادسون گزینه سوم را واقع گرایانه توصیف کرده است زیرا هم حضور دولت سوریه در دو شهر حسکه و قامیشلو حفظ می شود، هم ترکیه از وضعیت موجود به دلیل خروج نیروهای یگان های مدافع خلق از این مناطق و جایگزین شدن آن با نیروهای پیشمرگ روژاوا راضی خواهد بود و هم سطح تنشها کاهش خواهد یافت.
از نگاه این اندیشکده نیروی جایگزین یگان های مدافع خلق نزدیک به پ.ک.ک که هم آمریکا و هم ترکیه به آن اعتماد می کنند نیروهای پیشمرگ روژ هستند که وابسته به جریان شروای میهنی کرد سوریه نزدیک به اقلیم کردستان بوده و در اقلیم کردستان آموزش نظامی دیده اند.
اما پیشنهاد اندیشکده هادسون می تواند به صورت بالقوه دو نیروی کردی وابسته به اقلیم کردستان و نیروهای یگان های مدافع خلق را رو در روی هم قرار دهد زیرا بر اساس پیشنهاد این اندیشکده، نیروهای YPG یا باید به مناطق تحت نفوذ روسیه در سوریه کوچ کنند و یا از طریق ایجاد گذرگاه امن توسط آمریکا به کوهستان قندیل بروند که احتمال مقاومت نیروهای یگان های مدافع خلق در برابر این پیشنهاد را بیشتر خواهد کرد.
هادسون معتقد است در پیش گرفتن این گزینه می تواند ثبات بیشتری هم برای کردها و هم برای ترکیه به همراه داشته باشد زیرا در صورت استقرار نیروهای نزدیک به اقلیم کردستان عراق در شمال و شمال شرق سوریه و با توجه به این که این نیروها و همچنین اقلیم کردستان دیدگاهی نسبتا مشترک با ترکیه دارند، دخالت ترکیه در این مناطق را به حداقل خواهد رساند و حتی ممکن است ترکیه رابطه ای از نوع رابطه با اقلیم کردستان، با کردهای سوریه برقرار کند.
