اگر پژاک و پ.ک.ک قدرت و محبوبیت دارند چرا در برابر هشدار دولت ایران به سران منطقه شمال عراق، سلاح به دست نمی‌گیرند؟ چرا دفاع مشروع پ.ک.ک، نتوانسته است رئیس این فرقه را از زندان آزاد کند؟ اگر پ.ک.ک قدرت دارد، چرا در کوهستان حاضر است؟ در یک کلام باید گفت پروژه پ.ک.ک شکست خورده است!
کوردپاریز/ فرات، نام رسانه وابسته به گروه پ.ک.ک/ پژاک است که به‌عنوان یک بازوی رسانه‌ای بدنام در جوامع کُردی شناخته می‌شود وظیفه پروپاگاندا علیه مخالفان رویکرد مسلحانه و بی‌حاصل این تشکیلات تروریستی را بر عهده دارد.
به گزارش دیپلماسی ایرانی، در ابتدای موضوع باید به این مهم اشاره شود که از دید این شبه‌رسانه، هر کس و هر گروهی که مخالف پ.ک.ک باشد و منتقد رویکرد این گروه و نهادهای وابسته به آن باشد، وابسته به دولت‌های ایران و ترکیه است، مخالف حقوق کُردهاست و در یک کلام به کردها خیانت کرده است.
از دید پ.ک.ک و شاخه ایرانی آن و رسانه‌ی آنها، این گروه ها حق دارند دختران و زنان کُرد را بربایند، از کودکان به‌عنوان سرباز استفاده کنند، عملیات مسلحانه علیه افراد غیرنظامی انجام دهد، با آمریکا برای اشغال شرق سوریه و سرقت ثروت نفتی مردم سوریه همکاری کنند.
آنها حق دارند توسعه در مناطق کردنشین ایران و ترکیه را غیرممکن و امنیتی کنند، زمینه حملات ترکیه به سوریه و مناطق کردنشین عراق را فراهم آورند؛ اما هیچ کس نباید از این گروه ها انتقاد کند.
از دید پ.ک.ک و فرات (رسانه وابسته به آن)، منتقدان پ.ک.ک، کُرد نیستند، کردها را دوست ندارند و ضد کُرد هستند. این، تمام منطق و استدلال یک گروه مسلح است که در فهرست گروه‌های تروریستی بسیاری از کشورهای جهان قرار دارد.
به‌عبارت دیگر، پ.ک.ک حق انتقاد و استدلال را در برابر خود نه تنها برای اعضای خود بلکه برای مخالفان و منتقدان نیز قائل نیست.
فرات در مطلبی مدعی شده که اقدامات مسلحانه پ.ک.ک، دفاع مشروع است، حال سوال اینجاست که چه کسی این حق را به پ.ک.ک داده تا خود را نماینده مردم کُرد دانسته و از حق عملیات مسلحانه برخوردار باشد؟ مردم کُرد، کجا به پ.ک.ک وکالت دادند تا برای آنها و به نام آنها بجنگد؟
فرات نوشته است: «باید گفت در شرایطی هستیم که وجود احزاب بدون سلاح ممکن نیست و دشمنان هیچ اجازه‌ای برای فعالیت سیاسی مؤثر، بدون داشتن سلاح برای دفاع از خود نمی‌دهند. در پارادایم جدید، خلق بر اساس «دفاع ذاتی» ملزم است خودش را برای چنین درگیری‌هایی آموزش دهد و آماده کند.
این رسانه ادامه می دهد، حزب نقش راهنمایی و جهت‌دهی را در مورد «دفاع ذاتی» ایفا می‌کند. در واقع از نامش مشخص است. نمی‌شود خلق بنشیند و به حزب بگوید هر وقت به من حمله شد، تو بیا و از من دفاع کن! در پارادایم جدید تقسیم وظایف به درستی انجام شده و اگر هر بخش چه شامل حزب، چه خلق، نقش خود را به درستی ایفا کنند، همانطور که رهبر آپو وعده داده است، انقلاب «ژن، ژیان، ئازادی» حاصل خواهد شد.»
لازم به ذکر است که بخشی از این متن طولانی، غیرحرفه‌ای و سرشار از فرافکنی، عمدا در این گزارش عینا نقل شد تا بتوان دقیق‌تر افکار منحرف پ.ک.ک را مورد بررسی قرار داد. اما به نظر می آید که فرات باید توضیح دهد که کدام حزب سیاسی، مسلح است؟ اصولا کارویژه احزاب سیاسی، جنگ مسلحانه و ترور است؟ کدام حزب در اروپا، آمریکا، شرق آسیا و بسیاری از نقاط جهان، مسلح است و به این سلاح نیز افتخار می‌کند؟ کدام عقل و رفراندوم در جامعه کُردی به پ.ک.ک اجازه فعالیت مسلحانه داده است؟ آیا مردم کُرد از اقدامات پ.ک.ک رضایت دارند؟ آیا توسعه کردستانات غرب آسیا، با اقدامات پ.ک.ک در سوریه، عراق، ایران و ترکیه شدت گرفته است؟ خروجی ۴۰ سال جنگ چه بوده؟ دولت‌های ترکیه و ایران ساقط شده‌اند؟ یا اوجالان از زندان آزاد شده است؟
چرا پ.ک.ک مردم را تشویق به جنگ، عملیات مسلحانه و درگیری‌های نظامی می‌کند؟ پ.ک.ک، دولت رسمی یا ارتش رسمی یک کشور است؟ خون هزاران جوان کُرد و انسان در خاورمیانه در مسیر حماقت پ.ک.ک به زمین ریخته است. ثمره ۴۰ سال جنگ و خونریزی چه بوده است؟ آیا دولت ملی کُرد مدنظر اوجالان تاسیس شد؟ آیا کودک‌ربایی، استفاده از کودکان به عنوان سرباز، حمله به مدارس، توزیع و تولید مواد مخدر، سواستفاده از کولبران، عملیات کور تروریستی، اخاذی از مردم و صنعت‌گران کُرد و صدها مدل جنایت دیگر، در چارچوب دفاع ذاتی و دفاع مشروع قرار دارد؟ دفاع مشروع، در اندیشه منحط سران پ.ک.ک، تا چه زمانی قرار است ادامه یابد؟ چرا سران پ.ک.ک و فرزندانشان در این دفاع مشروع شرکت نمی‌کنند؟ چرا خروجی این دفاع مشروع، عدم توسعه کردستان ایران، اشغال مناطق کردنشین سوریه و عراق است؟ چرا دفاع مشروع پ.ک.ک، توسط کشورهای جهان، اقدامات تروریستی توصیف شده است؟
اگر پژاک و پ.ک.ک قدرت و محبوبیت دارند چرا در برابر هشدار دولت ایران به سران منطقه شمال عراق، سلاح به دست نمی‌گیرند؟ چرا دفاع مشروع پ.ک.ک، نتوانسته است رئیس این فرقه را از زندان آزاد کند؟ اگر پ.ک.ک قدرت دارد، چرا در کوهستان حاضر است؟
در یک کلام باید گفت پروژه پ.ک.ک شکست خورده است! تعداد اعضای این گروه و جلب توجه اقدامات آن، با کاهش جدی مواجه شده و کشورهای مختلف توانسته‌اند اقدامات این فرقه را مهار کنند. متون خیالی و توهم درباره دفاع مشروع نیز، سرنوشت پ.ک.ک یعنی تضعیف و نابودی را تغییرنخواهد داد! فرات نیز باید بداند این راه که می‌رود به ترکستان است.
منبع : دیپلماسی ایرانی
