کوردپاریز/ پژاک از ابتدا به صورت دستوری از طرف پ‌ک‌ک تاسیس شد، اما سازمانی بدون استقلال بود. هدف پ‌ک‌ک از تاسیس پژاک در سال ۲۰۰۴ میلادی رفع کاستی‌های خود و همچنین خروج از بحران و بن‌بست بود. در واقع، تاسیس پژاک برای نجات پ‌ک‌ک در سطوح بین‌المللی و داخلی بود.

بیش از ۲۰ سال است که پژاک از ناکارآمدی رنج می‌برد و به خصوص به استراحتگاه کادرهای پ‌ک‌ک تبدیل شده است. کادرهایی که در ترکیه خسته شده یا به استراحت نیاز دارند به پژاک فرستاده می‌شوند و این موضوع باعث شده که این کادرها با تمسخر بگویند که پژاک توسط پ‌ک‌ک خلع سلاح شده و کارایی خود را از دست داده است. زیرا همه تصمیمات پژاک توسط شورای رهبری پ‌ک‌ک اتخاذ می‌شود و به همین دلیل روند بروکراسی طولانی، باعث بی‌اعتمادی کادرها به مدیریت پژاک شده و آنها می‌دانند که مدیریت پژاک ساختگی است.

با وجود برگزاری کنگره هفتم پژاک در روزهای گذشته، انتظار نمی‌رود که این سازمان بتواند مستقل شود. زیرا طبق گزارش‌ها، وضعیت بدتر شده است. یکی از انتقادات مهمی که در کنگره مطرح شد، این است که پژاک از خط مشی ایدئولوژیکی فاصله گرفته و عملکرد آن با اصول ایدئولوژیکی عبداله اوجالان، به خصوص در مسئله کنفدرالیسم، مغایرت دارد. طبق تفکرات اوجالان، سیستم کنفدرالیسم سیستمی است که باید بدون اتکا به نیروهای خارجی شکل بگیرد، اما مدیران پژاک بیشتر به دنبال وابستگی به نیروهای خارجی هستند و می‌خواهند در قبال ایران موضعی همانند این نیروها اتخاذ کنند.

همانطور که در اغتشاشات اخیر، پژاک بدنبال ادامه تنش‌ها بود و همیشه برای دولت‌های خارجی کار و گزارش ارائه می‌داد، نقش اصلی پژاک نادیده گرفته شد و اولویت فعالیت پژاک دادن اطلاعات به نیروهای خارجی بود که این سیاست پژاک با انتقادات تندی روبرو شده است. با توجه به اینکه پ‌ک‌ک انتظار بهبود شرایط در پژاک را ندارد، به همین خاطر سرکردگان پ‌ک‌ک، خلع سلاح را بهترین راه حل دانسته‌اند و پژاک بدون اجازه پ‌ک‌ک حق شلیک حتی یک گلوله را ندارد.