در سال‌های اخیر، شاهد سوء استفاده فزاینده‌ای از زبان کردی توسط گروه‌های تروریستی به ویژه پ.ک.ک و پژاک بوده‌ایم. این گروه‌ها با هدف تحت تاثیر قرار دادن افکار جامعه کردی و مشروعیت بخشیدن به اقدامات خشونت‌آمیز خود، خود را مدافع فرهنگ و زبان کردی معرفی می‌کنند. در این راستا، روزی به نام “روز زبان کُردی” را در ۱۵ می هر سال مطرح می‌کنند که مصادف با انتشار نخستین شماره مجله هاوار در سال ۱۹۳۲ توسط جلال‌الدین بدرخان است.
نقد نام‌گذاری روز زبان کُردی:
انتخاب این روز به عنوان “روز زبان کُردی” به چند دلیل مغایر با واقعیت و فاقد وجاهت است:
- سوء استفاده سیاسی از یک مطالبه فرهنگی: نام‌گذاری یک روز به عنوان “روز زبان کُردی” اقدامی فرهنگی است که باید توسط مراجع علمی، فرهنگی و با در نظر گرفتن نظرات صاحب‌نظران این حوزه انجام شود. این در حالی است که گروه‌های تروریستی با انگیزه‌های سیاسی و برای پیشبرد اهداف خود، این موضوع را مطرح می‌کنند.
- بی‌توجهی به سابقه تاریخی: انتشار مجله هاوار، هرچند رویدادی مهم در تاریخ مطبوعات کردی محسوب می‌شود، اما نمی‌توان آن را به عنوان نقطه عطفی در حیات زبان کردی قلمداد کرد. تاریخ زبان کردی قدمتی دیرینه دارد و رویدادهای مهم دیگری نیز در این زمینه وجود دارد که می‌توانستند مبنای نام‌گذاری “روز زبان کُردی” باشند.
- تناقض با عملکرد گروه‌های تروریستی: در حالی که گروه‌های تروریستی مانند پ.ک.ک مدعی دفاع از زبان کردی هستند، در عمل ضربات سنگینی به این زبان وارد کرده‌اند. سران این گروه‌ها با وجود کرد بودن، در بسیاری از موارد از زبان ترکی استفاده می‌کنند و جلسات و نشست‌های رسمی آنها نیز به این زبان برگزار می‌شود. همچنین، در مناطق تحت کنترل این گروه‌ها، استفاده از زبان کردی در آموزش و رسانه‌ها به شدت محدود شده است.
راهکار جایگزین:
تعیین “روز زبان کُردی” باید از طریق فرایندی دموکراتیک و با مشارکت مراجع ذیصلاح در حوزه زبان و فرهنگ کردی انجام شود. این امر مستلزم نظرخواهی از صاحب‌نظران، فعالان فرهنگی و مردم کردستان است تا روزی در تقویم به عنوان “روز زبان کُردی” ثبت شود که نمادی از غنا و تنوع این زبان و همچنین تعهد به حفظ و پاسداری از آن باشد.
نتیجه‌گیری:
سوء استفاده از زبان کردی توسط گروه‌های تروریستی برای پیشبرد اهداف سیاسی، اقدامی غیرقابل قبول و مغایر با منافع جامعه کردستان است. نام‌گذاری “روز زبان کُردی” توسط این گروه‌ها فاقد وجاهت بوده و باید با هوشیاری و آگاهی عمومی نسبت به این سوء استفاده‌ها مقابله کرد. تعیین “روز زبان کُردی” باید از طریق روشی اصولی و با مشارکت تمامی جریانات فکری و فرهنگی در کردستان انجام شود تا این روز به مثابه نمادی از همبستگی و تعهد به حفظ و پاسداری از این زبان ارزشمند باشد.
