آتش‌سوزی هولناکی در مناطق کردنشین ترکیه، همچون اژدهایی بی‌رحم، در حال بلعیدن جان انسان‌ها، حیوانات و طبیعت است. این حریق که از مناطق چنار در دیاربکر آغاز شده، بی‌رحمانه شمرخ در مردین را نیز در برگرفته است. زبانه‌های آتش که بی‌حد و مرز به نظر می‌رسند، تاکنون جان ۱۴ نفر را گرفته و ده‌ها تن را راهی بیمارستان کرده است. شعله‌های بی‌رحم، هزاران جان بی‌گناه از حیات وحش و اهلی را نیز به ستانده است.
هر یک از طرفین درگیر، اعم از پ.ک.ک و دولت ترکیه، دیگری را متهم به ایجاد آتش‌سوزی می‌کنند. پ.ک.ک انگشت اتهام را به سوی دولت ترکیه معطوف می‌کند، در حالی که ترکیه عمدی بودن آتش‌سوزی توسط شبه‌نظامیان پ.ک.ک را دلیل این تراژدی می‌داند. برخی نیز منشأ این فاجعه را درگیری‌های نظامی بین پ.ک.ک و ارتش ترکیه جستجو می‌کنند.
اما فارغ از اینکه عامل این جنایت چه کسی یا چه چیزی باشد، این مردم بی‌گناه هستند که بهای سنگینی را می‌پردازند. این آتش‌سوزی تنها به ترکیه محدود نمی‌شود، بلکه شمال عراق نیز در شعله‌های آتش می‌سوزد. از مناطق قندیل تا زاپ و هفتانین، حملات هوایی ارتش ترکیه به مقرات پ.ک.ک، آتش را به جان این مناطق انداخته است. گویی هر کجا که ردی از پ.ک.ک باشد، آنجا طعمه حریق می‌شود.
در شمال سوریه نیز، شبه‌نظامیان وابسته به پ.ک.ک، مزارع مردم بی‌گناه و مخالفان خود را به آتش می‌کشند. کوهستان کوسالان در ایران نیز از این حریق بی‌رحم در امان نمانده و توسط عناصر پ.ک.ک و پژاک به خاکستر تبدیل شده است.
شواهد انکارناپذیری در رسانه‌های وابسته به پ.ک.ک و پژاک وجود دارد که نشان‌دهنده عمدی بودن این آتش‌سوزی‌ها به دستور تروریست‌های این گروه‌ها است.
این فاجعه، بار دیگر اکوسیستم را در معرض خطر جدی قرار داده و جان انسان‌ها و حیوانات را به مخاطره انداخته است.
